Vicdan mı cüzdan mı?

Avukat, cezaevinde sanıkla görüşmektedir. Sanık: "-Aman abi, ne olursun beni kurtar, beni savun". Avukat, "-Seni savunacağım ama, bana ödeyecek paran var mı?". Sanık, "-Ne demek abi, iki milyarlık çeki hemen yazayım, daha sonra da bi beş milyarlık çek daha keseyim, sen onu merak etme." Avukat, "-E o zaman davanı alabilirim, söyle bakalım, seni neyle suçluyorlar?" Sanık, "-Karşılıksız çek kesmek...

Forumdaki üyelerin fikirlerini öğrenmek istediğim şey şu: Bir avukat savunduğu kişinin gerçekten haklı ya da haksız olduğuna bakmadan savunmalı mıdır, yoksa gerçekten haklı olduğuna inandığı kişileri mi savunmalıdır? Bu soruyu 2 aşamalı olarak sormak istiyorum:
1- Siz vicdanınız ve cüzdanınız arasında kalsaydınız hangisini tercih ederdiniz?
2- Günümüz koşullarını da dikkate alarak vicdanı ve cüzdanı arasında kalan -sadece avukatlar değil, devletin herhangi bir kademesindeki memur veya herhangi bir kişi de olabilir- kişiler genelde hangisini tercih ediyodur?

Not: 1. ve 2.soruya verilen yanıtlar arasında doğabilecek muhtemel farkta acaba kendimizi de-dürüst olmak konusunda- eleştirebilir miyiz?
Sayın "admin" bu konuyu anket şekline getirebilirse sanırım daha etkili sonuçlara ulaşabiliriz.
Saygılarımla...

Sayın Admin bu konunun çok benzerini, hukukçular ne kadar idealist adlı ankette görüşlere açmıştı.

Sorunuz, anılan anketin, daha somut bir alt penceresi gibi görünüyor.

Ancak vicdan mı, cüzdan mı sorunuzu örneklemek için verdiğiniz "haklıyı savunmak,haksızı savunmak" örneği, forum sorunuzla kanımca örtüşmüyor.

Bu noktada sorunuz, yine daha önce sitede açılmış bir başka forum başlığını, "Avukat yalancı mı" forumunu anımsatıyor.

Bu kadar nostalji/anımsatmadan sonra bir iki de yeni cümle kurmalı

Her zaman haklı olanı savunamazsınız, haklı olanın savunulmaya ihtiyaç duyması kural değil,istisnadır.

Haklı olmayanı savunmak konusuna gelince: Yaptığınız savunmada hak, hukuk ve adalet duygusuna ne kadar bağlı kaldığınız, vicdan mı, cüzdan mı (ve hatta kariyer mi, hırs mı, kişilik problemi mi, kompleks mi , vd...vd...) alt sorularının da cevabını oluşturacaktır.

Geçmiş zaman içinde, sohbet esnasında bir yargıç, bugüne dek karşılaştığı en güzel savunma örneğinin, bir ceza dosyasında sanık vekilinin müvekkiline öğütlediği "susma hakkı" olduğunu anlatmıştı. Sanık, yargılamanın başından sonuna dek konuyla ilgili tek bir kelime dahi etmiyor. Sanığın ağzından çıkacak bir tek cümleye, yüzünde belirecek en küçük seğirmeye, bir küçük mimiğe hasret kalarak, en küçük bir izlenim edinemeyerek verdiği bir kararı anımsatıyor. Bugün hala, o dahi sanığın suçlu mu,yoksa suçsuz mu olduğunu bilemiyor (kararı beraat yönündeymiş).

Varsayalım ki anılan örnekte sanık suçlu idi veya değildi. Avukat neyi tercih etti denebilir?


Saygılarımla...

merhaba,
avukat değilim, ama sitenizi fırsatım oldukça takip ediyorum.
devletin bir memuru olarak cevap yazacağım.
bu güne kadar yapmadım ama vicdanı tercih edenler o kadar az ki...
ve bu yüzden vicdanı tercih edenler daire içinde zor durumda kalıyorlar
ben vicdanımı seçtim, görevimi yaptım.
sonucunda bölge idare mahkemelerine savumalar yazma zorunda kaldım
görevimi yaptım, bir yerden diğer yere nakil oldum.
görevimi yaptım, amirim sümen altı yapmış, suç konusu bir olayı zamanında yetkili mercilere bildirmemekten disiplin cezası yedim ve bölge idareye itiraz ettim, onaylanırsa mahkemeye düşeceğim.
devlet memuru olarak kör, sağır ve dilsiz olmak GALİBA ŞART
böyle yıpratılan biri artık VİCDANA MI CÜZDANA MI bakar?
bu güne kadar VİCDANA baktı. can çıkmadan HUY çıkmaz Derler

Sayın medvetcti, öncelikle sizi tebrik etmek istiyorum. Karşılaştığınız bunca sıkıntıya rağmen vicdanınıza bakabilme karakterini sergilediğiniz için.
Öyle bir asırdayız ki doğrular yanlış, yanlışlar doğru şeklinde tezahür ediyor. Bildiğimiz torpil, referans olarak resmileşiyor. Rüşvetin adı hediye olarak literatüre geçiyor. Ve hepimiz belki farkında olarak belki de farkında olmadan bu yanlışların birer parçası oluyoruz. Şu anda öğrenciyim ilerde ihtiyacım olduğunda belki ben de sağlam bi referans bulabilmek için çırpınıyo olacağım. Sanırım sorun da buradan kaynaklanıyo hepimiz-en azından kendim-emeğe saygı, adalet, hak gibi konularda benzer yorumlar yapıyoruz ama somut olaydaki süjeler biz olduğumuzda roller değişiyor. Bu bakımdan çuvaldızı kendimize batırmakta fayda görüyorum. Sayın medvetcti umarım karşılaştığınız sorunlara rağmen bu konudaki kararlılığınızı sürdürürsünüz.

Not: Sayın Sehper, açmış olduğum konunun benzerlerinin yapıldığını belirttiğiniz için teşekkür ederim. Konuyu açmadan önce forumda gerekli araştırmayı yapmadığımdan ötürü de özür dilerim. O zaman konunun farklı olabilmesi açısından anketimizin yanına şöyle birşey ekleyebiliriz:
Vicdanı ve cüzdanı arasında kalıp cüzdanı tercih etmek ahlaksız bir davranış mıdır? (Sayın "Admin" çok şey istediğimin farkındayım )

Sorunuza sawunulma hakkının kutsal olduğunu göz önüne alarak cewap wermek istiyorum bir insanın haklı ya da haksız olduğuna karar werebilecek merciide değiliz bize yardım için başwuran kişinn mewcut olayda sawunulabilir tawrlarını sawunmakla yükümlüyüz bu noktada wicdan ya da cüzdan ayrımı yapmakla haklı haksız ayrımının farklı şeyler olduğunu düşünüyorum..fakat soru şu ise yalan söylemek pahasına cüzdanı seçermiydin?elbette hayr.

cüzdandan yana tercih yapan avukatların daima müvekkilini kaybetmeye mahkum olduğu kanaatindeyim.güven vermezler onlarla kanuni ilişkimizi kesip başka bir avukat arayışı içine girebiliriz.

Alıntı: Yazan mutlakadalet Avukat, cezaevinde sanıkla görüşmektedir. Sanık: "-Aman abi, ne olursun beni kurtar, beni savun". Avukat, "-Seni savunacağım ama, bana ödeyecek paran var mı?". Sanık, "-Ne demek abi, iki milyarlık çeki hemen yazayım, daha sonra da bi beş milyarlık çek daha keseyim, sen onu merak etme." Avukat, "-E o zaman davanı alabilirim, söyle bakalım, seni neyle suçluyorlar?" Sanık, "-Karşılıksız çek kesmek... Forumdaki üyelerin fikirlerini öğrenmek istediğim şey şu: Bir avukat savunduğu kişinin gerçekten haklı ya da haksız olduğuna bakmadan savunmalı mıdır, yoksa gerçekten haklı olduğuna inandığı kişileri mi savunmalı?

Temel ,evrensel ilke savunma hakkının kutsallığı.

Avukat her karşısına gelen davada ,şahsın haklı ya da haksız olduğu araştırarak ; davayı alıp almayacağına karar vermesini doğru bulmadığımı ifade etmek isterim.Bu durum ,hem avukatı yoracaktır hem de savunma hakkının kutsallığını zedeleyecektir.

Yine ,yukarıdaki fikirlerime rağmen ; avukatın haklı -haksız ayrımına giderek davayı üstlenmemesi, kişisel bir bakış(tercih) olarak değerlendirilmeli diye düşünüyorum.Başka bir deyişle ,Avukat haksız gördüğü bir davayı almayabilir.Bu durumun avukatın şahsi tercihidir.

Şu hususu da belirtmeliyim ki : Avukat, her önüne gelen davada haklı-haksız ayrımına gidiyorsa ; yavaş yavaş mesleği bırakmanın vaktinin geldiğini düşünmeye başlamalıdır.

Örnek : A ,yağma suçuyla yargılanıyor .Oysa somut olay iyi bir şekilde değerlendirilince görülüyor ki şuçun hukuki nitelendirilmesi hırsızlık.

A'nın yağma suçundan mahkum olmasını ceza adaleti açısından nasıl değerlendiriyorsunuz ?

Şahısların ,mahkemeler önünde birçok hakları vardır.Maddi gerçek ,şahsın suçlu olduğunu gösteriyorsa bile şahıs için hafifletici nedenleri talep edecek,bu hakkının ileri sürülmesini sağlayacak birileri olmalıdır.

Her durumda ,adalet gerçekleşsin düşüncesi ütopik bir düşünceden öteye gitmeyecektir.

Saygılar.

Karnı aç olan evde çoluğuna çocuğuna ekseri mahçup olan ve günü kurtarmanın peşinde olan insan maneviyata ne kadar önem verir/verebilir? bence harika bir münazara konusu ama şahsi kanaatim global kapitalist dünya düzeninde biri yer biri bakar kıyamet ondan kopar sözü kendini somut düzlemde belli edebilmekte.. Olaya maneviyat, vicdan herşeyin üzerindedir şeklinde yaklaşmak bence diğer yaklaşımdan daha zor ve duygusal çünkü o halet-i ruhiye içindeyken nasıl düşüncelerin insanın zihnini sardığını anlamak dışarıdan bakıldığında biraz güç olsa gerek.. ama elbette olması gereken vicdan muhasebesinin insanın hayat savaşındaki ilk danışacağı durak olmasıdır.. sürç-i lisan ettiysek affola