hukuk fakültesine severek mi başladınız??

Ben de hukuktan başka birşey düşünmeyenler arasındayım.Gerçi Ankara yı pek istemiyordum hatta hiç istemiyordum.Sağolsun sevgili dayım aklıma girdi .İyiki de girmiş

Önce tutturdum ben konservatuvar okuyacağım diye..Trt seçmelerini kazandım binlerce çocuğun arasından seçilerek trt korosuna girdim yıllarca çalıştım sonra birgün ben hukukçu olacağım dedim bunu söylediğimde ilkokula gidiyordum ve deli gibi öss ye hazırlandım.Çok başarılı olacağımı söylüyordu herkes..ama öss den 1 gün önce talihsiz şeyler yaşadım ve sonuçoğu Akdeniz Üniversitesindeyim.Hayırlısı buymuş.Olsun mutluyum bölümümden..

Tek kelime ile hayır.Ve şimdi ne yapacağımı bilmiyorum bu yüzden

geçiş yapma şansın da yok,mecbur devam edeceksin ya da bırakacaksın. eğer işin başındaysan bırak derim, istemeyerek okunacak bir bölüm değil bence

evet cok severek başladım,hatta lise 3 te karar vermeme ragmen maddi amacın yerine kariyer isteği var..ayrıca çok konuşkan ve iknacı biriyim,ama herseyden önce içinden glemeli insanın,bu ders notlarına bie yansıyor

daha işin başındayım.1. sınıftayım ama bırakma şansımda yok.mecbur okuyacağım artık heralde..yazık oldu gençliğime :S

Acaba hiç sevme şansım yok mudur?Tabi bu benim çabama bağlı birazda biliyorum..:s

f.nur üzülme,öyle insanlar var ki sevmedikleri işi yapmak zorunda oluyorlar ki bunlardan bazılarıda cok başarılı olabiliyor kaderin cilvesi n'olcagı belli olmaz,sen notları yüksek tut yeter

Hukuk fakültesini seve seve tercih ettim,severek başladım ve severek devam ediyorum. Bu sene son sınıftayım,hukuk fakültesi gerçekten ayrıcalıklı bir fakülte,bu fakülteyi tercih ettiğime hiç pişman olmadım.

Edaesma teşekkür ederim motivasyonun için.inşallah dediğin gibi olur buna kendimi de inandirabilirsem çok daha güzel olacak sağol

Sayın Edaesma umarım ilerleyen süreçlerde düşünceleriniz değişmez.

Bana gelince, hukuk okumak hayalimdi. Hayalimi yaşamak kadar bana mutluluk veren başka bir şey olmadı daha. Saygılarımla...

Tabi ki severekbaşladım hukuk fakültesine.Zaten sevmeden başlanacak bir bölüm değil Gerçi severek mi devam ediyorum tartışılır,hukukun zor olduğu herkes tarafından bilinse de bu kadar da zorlayacağını hayal edemezdim.

Ben hukuk fakültesine sevmeyerek başladım ve sevmeyerek de bitirdim(çok şükür).Ama eminim ki savcı olunca işimi severek yapacağım...

EA bölümünü bunun için seçmiştim. Tercihlerimin tamamı hukuktu. Severek başladım. Ara ara nefret ettim. Sonra tekrar sevdim. Sonra tekrar nefret ettim. Birbirimizden iyice nefret etmeden bitirmek istiyorum artık! Birbirine sırılsıklam aşık, boyuna kavga eden çiftler gibi olduk

Ben isteyerek ve severek başladım, severek bitirdim. Küçüklüğümden beri tek istediğim hukuk okumaktı, liseden beri ise Ankara Hukuk Fakültesi'nde okumaktı. Hatta o kadar ki ilkokul yıllığımda avukat olacağımı yazmışlardı. Avukat olmadım ama hukukçu oldum.

hukuk fakültesine çok istekli başlamıştım çok seviyordum ama yıllar geçtikçe tekrar tercih şansım olsaydı yazarmıydım diye düşünmeye başladım

Selam,bence Hukuk Fakültesi istenerek başlanan ve bitirilen bir fakültedir;bunun istisnası olmaz.Çünkü verilen eiğtim ve öğretimin ağırlığı,insanın her gün yaşama dair yeni bir şeyler öğrenmesi ve hukukla büyümesi belli idealleri bulunmayan insanların kaldırabileceği şeyler değildir.Hep avukat olmak isteyen,kazandığı Hukuk Fakültesini rüyasında gören bir insan olarak Hukuk Fakültesi sevmeden girilecek ve bitirilebilecek bir okul değildir bunu söylemek isterim;belki yine girersiniz,yine okursunuz,belki bitirirsiniz de ama uygulamada gördüğümüz ve mesleğini hiç sevmediğine tanık olduğumuz hakim,savcı ve meslekdaşlarımızı nazara aldığımızda ışıltısı gayet sönük bir hukukçu olarak yaşar gidersiniz.Bu meslek bir kafa ve gönül mesleğidir yeterki çok sevin;zenginlik ya da fakirlik sizin azminiz karşısında hiç önemli değildir,herkese selamlar.

Unuttuğum bir söz var nerede okuduğumu ya da kimden duyduğumu bilmiyorum ama;bir Hukuk Fakültesi mezununun her işi yapabileceğine inanıyorum.Yeter ki isteyin.

İÜHF 1987 girişliyim.13.tercihimdi hukuk.Yaşamımda 13. sayıların özel bir yeri olsa gerek 13. tercihim olan Hukuk fakültesine girdim.Hukuk kazanması da bitirilmesi de zor olan bir bölüm.Çok iddialı olarak girmeme rağmen aile,çocuk nedenleriyle istediğim gibi bitiremedim.Yüksek Lisans sınavını kazandıysam da devam edemedim.Aradan 22 sene geçmiş.Geriye dönüp baktığımda acaba diyorum? 2 yıl fakülteye istemediğim için girmemiş olan ben; 'artık karar ver' şeklindeki söylemlere rağmen, 3.hakkımı kullanır mıydım? Yine karar veremiyorum.. )

Severek tabiki, hem de ne sevgi.İnsanları harekete geçiren belli duygular vardır, her insanda değişiklik gösterebilir, beni ateşleyen faktör sevgidir.

Hukuk fakültesine girdikten sonra hukuk sevgisi içinizi kaplıyor.Hukuk sevmediğim bir dal olsaydı; 12 sayısal tercihimden sonra hukuku düşünmez ve yazmazdım.13 tercih yaptım.İlkleri tıp ve bazı mühendislik dallarıydıi.E.A bölümünden mezun olduğum ve dönemiminin bazı olumsuz koşulları nedeniyle sayısal bir bölümü ramak kalsa da kaçırdım..Belki de iyi oldu..Hukuk gibi saygın ve güzel bir meslek içinde yer aldım..

Annem doktor rahmetli babam ise hakim olmamı istiyordu, 1985 yılı ÖYS sınavında her iki meslek için yeterli puan aldım, ama ne yazık ki babamın istediği bölümü seçtim, pişmanım, keşke doktor olsaydım. Hukuk eğitimi ve hukukçuluk çok iyi bir meslek, ama ülkemizde ne yazık ki acı verici bir meslek. Hukukçu olduğuma pişmanım. Saygılar

Ne hukuk ne tıp.
Gençliğimde, biriktirdiğim paralarla kitap alacağıma, Vedat Milor gibi lokantaları gezseydim. Şimdilerde onun gibi “Hırsımı İstiridyeden Aldım”, “Yedikçe İştahımız Açıldı” başlıklı köşe yazıları yazıp, tv programın sonunda dilimle dişlerime masaj yaparken, bir taraftan da “cağ kebabından çok etkilendim, üç porsiyon yedim”… gibi laflar etseydim.

Hukuk fakültesini kazandığımı öğrendiğim ilk anda ve ilk aylarda gözlerim sevinçten parlıyordu.Şimdi gözyaşından parlıyor

Alıntı: Yazan suskun_juliette Hukuk fakültesini kazandığımı öğrendiğim ilk anda ve ilk aylarda gözlerim sevinçten parlıyordu.Şimdi gözyaşından parlıyor

Ben kolay kolay ağlayabilen biri değilimdir çok soğukkanlı bazen de ruhsuz olduğum söylenir ama fakülteyi kazanınca (össde tuhaf başarılara imza atıp açıkta kalma ihtimalim vardı, tercihlerde de sadece hukuk fakültesini tercih etmiştim, yani sözel 2de türkiye 392.si olup açıkta kalacaktım, bayağı bir stres olmuştu bana) hüngür hüngür ağladım, itiraf ediyorum bütün stresimi atmıştım o gün.

Hukuk hayatım sizin aksinize ağlamakla başladı, ümit ediyorum ki tebessümle son bulur.

Umarım sizin için öyle olur Syn Raşit Tavus.

Hukuk fakültesine çok severek başladım.Zaten sevmeden okunabilecek bir bölüm değil.1.sınıftan beri isteğim hukuk okumaktı.Tamamen sözel olması gözümü korkutsa da seviyorum bölümümü.İnşallah iyi bir şekilde bitiririm.

Lise hayatım boyunca aklımda psikoloji okumak yer alıyordu;lakin babamın fikirleri hukuka yöneltti beni.İtiraf etmeliyim ki hukukun ezberden ibaret olduğunu düşünmekteydim ve üstesinden gelmek benim açımdan pek de olumlu sonuçlanacak bir mahiyet arz etmiyordu. Şu an üçüncü sınıfım ve bu bölümü seçtiğim,seçmemi sağlayan bir babaya sahip olduğum için şükrediyorum. Endişeyle başlanılan bir eğitim ve giderek artan bir sevgi...
'İnsanı sevmekle başlar herşey...' mısrasını,hukuk olarak değiştirebilirm belki de. Mübalağa ediyorum kimileri için ancak bölümü sevmeden,'eziyet çekerek' eğitim almak, alanlardan olmak; hayat çizgisinde yönünü şaşırmış gözü açık ama görmeyenlerdir.
Geleceğini yönlendirecek,şekillendirecek bir alanda herkesin mutlu,başarılı ve adaletli günler geçirmesi dileğiyle...

Tabi ki severek başladım.Sonra hiç sevmedim.En sonunda sevmek zorunda kaldım

Yıllarca benim Ona olan ilgimi biliyordu.Onu kazanmayı nihayetinde büyük bir sınavı geçerek başarmıştım.Severek başlamıştımd. Ve ilerleyen günlerde de Ona olan sevgim giderek arttı.Onu anlamaya çalıştım,Onun yanında olacağımı ona defalarca anlattım.Onu heryerde görmek istediğimi söyledim.Her yerde ama heryerde..Onsuz bu dünyanın bir anlamının olmayacağı konusunda onu ikna ettim. Bazen başardım. Bazen beni yarı yolda bıraktı. Derken zaman geçti.Artık benimle bir bütün olmuştu,artık flörtü geçmiştik,hayatın kendisiyle yüzleşmiştik. Sanki her hareketimde onu yaşıyordum.Yanımdan hiç ayrılmayacak sanmıştım.Çok yanılmışım.Meğer benim yanımda olan, beni hiç bırakmayacağına söz veren O, meğerse benimle alay ediyormuş..Gerçek bir sevgi değilmiş . O sadece var gibi yapmış. . -mış gibi yapanlardanmış. Aslında O hiç yokmuş..