Mukayeselİ TaŞimacilik Hukuku

Değerli üyeler,

taşımacılık hukuku ile yakından ilgilenen arkadaşlardan fikirlerini, araştırmalarını, incelemelerini uluslararasu hukuk ışıgında buraya yansıtmasını gönülden isterim.

Özellikle İngilizce ve Almanca ( diğer yabancı diller de eklenebilir ) eserler ve kararlardan alıntılar yaparak, Yargıtay'ımızın da güncel kararları ile sayfayı şekillendirip, taşımacılık hukuku üzerine bir arşiv oluştıurabiliriz.

Ben daha ziyade CMR üzerine yazacağımı şimdiden bildirmek isterim.

Saygılarımla...

Konu üzerine önemli Yargıtay kararları ile başlamak istiyorum:

YARGITAY
11. HUKUK DAİRESİ
E. 2003/6913
K. 2004/1423
T. 17.2.2004
• ULUSLARARASI KARAYOLU İLE TAŞIMA SÖZLEŞMESİ ( Bekleme Ücreti Talebi - Bu Konuda Aralarında Anlaşma Bulunmadığından Mal Alıcıya Teslim Edilmeden Önce Bekletildiğine Göre Gönderenin Sorumlu Olduğu )
• BEKLEME ÜCRETİ ( Uluslararası Karayolu İle Taşıma Sözleşmesi - Bu Konuda Aralarında Anlaşma Bulunmadığından Mal Alıcıya Teslim Edilmeden Önce Bekletildiğine Göre Gönderenin Sorumlu Olduğu )
• YAZILI SÖZLEŞMENİN OLMAMASI ( Uluslararası Karayolu İle Taşıma Sözleşmesinden Doğan Bekleme Ücreti Hakkında - Mal Alıcıya Teslim Edilmeden Önce Bekletildiğine Göre Bekleme Ücretinden Gönderenin Sorumlu Olduğu )
• ALICIYA TESLİM EDİLMEDEN BEKLETİLEN MAL ( Bekleme Ücretinden Gönderenin Sorumlu Olduğu )
6762/m. 781
ÖZET : Dava, uluslararası karayolu ile taşıma sözleşmesinden kaynaklanan bekleme ücretine ilişkindir. Alıcı ile taşıyıcı arasında herhangi bir sözleşme ilişkisi bulunmamakla birlikte bekleme ücretinden kimin sorumlu olacağı da kararlaştırılmamıştır. Söz konusu olayda mal alıcıya teslim edilmeden önce bekletildiğine göre bekleme ücretinden gönderenin sorumlu tutulmalıdır.
DAVA : Taraflar arasında görülen davada Ankara Asliye 1.Ticaret Mahkemesi'nce verilen 13.03.2003 tarih ve 2000/703 - 2003/93 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Muktedir Lale tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait emtiayı Ankara'dan Rusya ülkesine karayolu ile taşıdığını, boşaltma işlemleri için araçların 15 gün isüre ile gümrükte beklemesinden doğan 2.720.000.000.-TL bekleme ücretinin ödenmediğini ileri sürerek, bu meblağın temerrüt faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, sözleşmede davalının bekleme ücretinden sorumlu tutulacağına ilişkin bir hüküm bulunmadığı, bu ücretten malı teslim alanın sorumlu olduğu gerekçeleriyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, uluslararası karayolu ile taşıma sözleşmesinden kaynaklanan bekleme ücretine ilişkindir.
Uyuşmazlık, bekleme ücretinden kimin sorumlu olacağı noktasında toplanmaktadır.
Karayolu ile Eşya Taşımasına İlişkin Uluslararası Sözleşme ( CMR ) ve TTK.nun düzenlemesinde, karayolu ile yapılan taşımalarda fazla beklemeden ücret alınacağına ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmamakla birlikte, uygulamada böyle bir ücretin varlığı bilinmektedir.
Somut olayda, taşıma sözleşmesinde bekleme ücretinden kimin sorumlu olacağı kararlaştırılmamıştır. Ancak, taşıyıcı, gönderen ile taşıma sözleşmesi yapmış ve malın alıcıya teslimi kararlaştırılmıştır. Mal alıcıya teslim edilmeden önceki aşamada bekleme gerçekleştiğine göre bekleme ücretinden gönderenin sorumlu olduğunun kabulü gerekir. Çünkü, alıcı ile taşıyıcı arasında herhangi bir sözleşme ilişkisi bulunmamaktadır.
O halde, mahkemece, yukarıdaki açıklamalar ışığında değerlendirme yapılarak, gönderenin sorumluluğu benimsenip, işin esasına girilmek gerekirken, yazılı gerekçelerle hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17.02.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Değerli meslektaşım,

Buraya bu konuyu açmadan taşımacılık hukuku için ayrı forum açma tartışmasına görüşlerinizle katkıda bulunmanızı beklerdim doğrusu.

http://www.turkhukuksitesi.com/showthread.php?t=13691

CMR ve denizcilik hukuku konusunda katkıda bulunabilirim.

Ayrıca uluslararası hukuk forumunda konşimento, ölü navlun, vs. konusunda yazı yazdım.


Site yöneticilerinden ricam bir an önce taşımacılık hukuku forumu konusunda karar vermeleri çünkü bu gidişle herkes aynı konuyu ayrı forumlarda yazacak.

Sevgili meslektaşım,
ben mukayeseli başlık altında taşımacılık hukuku sayfasını görmediğim için konuyu açtım.
Ama yerleşmiş uygulama neyse takdir yönetimindir.

Değerli meslektaşım,

Zaten sorun yerleşmiş uygulama olmaması. Bir süredir ayrı bir taşımacılık hukuku çalışma grubu talebinde bulunuyoruz, siz de bize katılarak bu talebi güçlendirebilirsiniz.

Saygılar…

Anlaşılmıştır , umarım yönetim burdan gerekli mesajı alacaktır.

Sevgili üyeler,

uzun süre daha Yargıtay'ı meşgul edecek olan CMR 27. Md üzerine bir karar...Bilgilerinize sunarım.





.C.
YARGITAY
11. HUKUK DAİRESİ
E. 2001/7914
K. 2001/8068
T. 19.10.2001
• TEMERRÜD FAİZİ ( Uluslararası Taşımada Yabancı Para Üzerinden )
• YABANCI PARA ÜZERİNDEN TAZMİNATTA TEMERRÜD FAİZİ ( Uluslararası Taşıma )
• ULUSLARARASI TAŞIMA ( Temerrüd Faizi - Yabancı Para Üzerinden )
• C.M.R. ( Temerrüd Faizi )
3095/m. 4/a
6762/m.1461
ÖZET : Cmr'nin 27/1. Maddesinde hak sahibine ödenecek tazminat için yılda % 5 üzerinden temerrüd faizi hesap edileceğini hükme bağlanmıştır.
Davada mahkemece yabancı para üzerinden tazminata hükmedildiğine göre, % 5 oranında temerrüd faizine hükmedilmesi gerekirken % 7 oranında temerrüd faizine hükmedilmesi isabetsizdir.
DAVA : Aksun Tarım Ürünleri İth. İhr. San. A.Ş. ile Davalı Mukabil Davacı Sebil Ulus nakliyat ve Ticaret Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı Mersin Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 18.12.2000 gün ve 2000/259 – 662 sayılı kararı bozan Daire'nin 1.5.2001 gün ve 2001/1499-3860 sayılı kararı aleyhinde davalı mukabil davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili tarafından ihraç olunan patateslerin Mersin'den, Polonya'ya davalıya ait araçla taşındığını, aracın varma yerine geç ulaşması sebebiyle bozulan malın alıcısı tarafından kabul edilmediğini, malın değerinin ( 12.303.70 ) ABD Doları olduğunu belirterek, ( 12.303.70 ) Doların, yükün teslimi gereken tarihten itibaren temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, davanın reddine, karşı davada ise; bakiye navlun, geri dönüş navlunu ve bekleme ücreti karşılığında ( 14.650 ) DM.nin tahsili talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, dava ve karşı davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı – karşı davacı vekilinin temyizi üzerine dairemizce bozulmuş, bu defa da davalı-karşı davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
1 – Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davalı – karşı davacı tarafından davacıya gönderilen 31.5.1995 tarihli faks içeriğine göre, davalı-karşı davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 – Ancak, taşımanın uluslararası olması dikkate alınarak olaya uygulanması gereken Eşyaların Karayolundan Uluslararası Nakliyatı İçin Mukavele Sözleşmesi'nin ( C.M.R.nin ) 27/1. maddesinde hak sahibine ödenecek tazminat için yılda % 5 üzerinden temerrüt faizi hesap edileceği hükme bağlanmış bulunmaktadır.
Davada mahkemece yabancı para üzerinden tazminata hükmedildiğine göre % 5 oranında temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, bu husus gözden kaçırılarak % 7 oranında temerrüt faizine hükmedilmesi doğru olmamış, önceki bozmaya ilaveten hükmün bu gerekçeyle de davalı – k. davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda ( 1 ) nolu bendde açıklanan nedenlerle davalı – k.davacı vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının reddine, ( 2 ) nolu bendde yazılı nedenle davalı – k.davacı vekilinin karar düzeltme itirazının kabulü ile hükmün bu gerekçeyle de davalı – k. davacı yararına ( BOZULMASINA ) ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine oybirliği ile karar verildi.