Tarihimiz ve Hukukumuz

Biz, atamızın da emrettiği gibi, milliyetimizle övündüğümüz ve bunda da haklı olduğumuz Türkler tüm dünya tarihinin en büyük üç imparatorluğundan birini kurduk (İngiliz imparatorluğu, Roma imparatorluğu ve Osmanlı İmparatorluğu). Ve gerçekten kökenimiz de çok ulvi. Tüm bunlara rağmen tamamen kendi eserimiz diyebileceğimiz, aynı zamanda gelişmiş ve başka bir ülkenin beğenip de kendisine örnek alacağı temel bir kanunumuz yok. Hal böyle olunca insanın aklına şu soru geliyor: ''Öyleyse atalarımız imparatorluk içindeki çeşitli ırk, din ve dilden, milyonlarca insanı hangi hukukla bir arada tuttu. Yoksa bizim kendimize özgü bir hukukumuz vardı da biz mi zamana uyduramadık. Bir rumun Fatih Sultan Mehmet'e karşı açtığı davada yargılama esnasında Fatih Sultan Mehmet'in kadı karşısında ayakta durduğu hikayeyi birçoğumuz biliyoruz.
İngiltereye baktığımızda yazılı bir anayasalarının dahi olmadığını görüyoruz. Bu bana gerçekten çok garip geliyor. Demek ki bu insanlar adaleti sağlamak için bir yerlere bir şeyler yazma ihtiyacı duymuyor. Bizim durumumuza bakıldığında modern (!) diye tabir edilen ülkelerden hukuk dersleri alıyoruz.
Bir başka örnek de Amerika Birleşik Devletleri... Biz at üstünde kılıç sallarken onlar birilerinin ellerinden tutmuş ''attaya gidelim'' diyordu. Ama şimdi adaletini halktan insanların (jüri sistemi) eline bırakacak kadar gelişmiştir. Üstelik tarihi de yazılmaya değmeyecek kadar az.
Ben burdan şu sonucu çıkarıyorum. Hukuk derslerimize tarihimizden çalışmalıyız. Başkalarının derslerine ihtiyacımız yok. Kısacası biz bize yeteriz.