Gözleri de yorgundu...

Soğuktu hava, alabildiğine soğuk. Yorgundu kız, bütün hüzünlerini içine atmışcasına...
Ayaz vardı. Yağmur yağsaydı belki hava da yumuşayacaktı. Soğuk bıçak gibi yüzünü kesmeyecekti.
Kız dayanamıyordu artık. Ağlasaydı belki, rahatlayacaktı. Aldığı nefes zehir gibi genzini yakmayacaktı.
Sabah vaktiydi. Karanlık mı daha fazlaydı, aydınlık mı bilinmez. Güneş elbette ki doğardı. Doğardı da sabırtaşı bir kenara yuvarlanmış, çatladı çatlayacaktı.

Saatler geçti...
Gökyüzünde bulut yoktu. Zira hepsi kızın gözlerinde birikmişti. Gözleri de yorgundu.

Ve günler geçti...
Yağmurlar değdi toprağa, ardından rüzgarlar esti. Kız pes etti edecekti.

Geceler geçti..
Yıldızlar bir nefes gibi uzaktaydılar sanki. Ne yaptıysa bir türlü yetişemedi.
Bir yıldız seçti derken kendine; vuslata çok uzak, hasrete çok yakın. Bir yıldız seçti kendince;dünyadan büyük, güneşten küçük. Bir yıldız seçti;bir yanı parlak , bir yanı sönük.
Tek bir yol kaldı kıza sonunda. Gece yamandı. Birbirinden buruk gecelerin ardından kız, çaresiz sabaha vardı.
Yağmur yağdı.Ardından da güneş...Ama yine de gökkuşağının rengi hep siyahtı.
Gülümsedi kız, gözyaşını silerken. Yine üzerinde siyah kazağı vardı.
Bozuktu hava ama gelin görün ki her zamankinden daha da donuktu kız.

Aylar geçti...
Kız farkedemedi ama aslında çok şey değişti. Yağmurlar dindi mesela. Güneş doğuverdi.Saçları uzadı kızın. Artık yolun sonuna gelmişti.

Ama gökyüzünde bulut yoktu. Zira hepsi kızın dalıp dalıp giden gözlerinde birikmişti. Gözleri de yorgundu.

Ne kadar yazarsam yazayım
Hep bir satır boş
Bir sayfası eksik masalın.

Gülen martılar çizdim dün,
Sesleri ağlamaklıydı.
Bilemedim, kanatlarından dökülen
Yoksa sevda mıydı?

Ne kadar çözersem çözeyim
Bu işte bir yanlışlık var
Sağlaması bile tutmuyor hesabın.

Yıllar geçiyordu ve mevsim dönüyordu
Kalıcı değildi hiçbir şey,
Sen de biliyordun.
Beklemek yanmaksa şayet
Ve yanmaların çaresi de yağmursa eğer,
Ben,inkar edemem, yanıyordum
Ve vuslat yağmıyordu.
Zaman geçiyor ve mevsimler dönüyordu.
Kalıcı değildi hiçbirşey
Sen de biliyordun.

Mevsimler döndü ve sonbahara eriştik.
Nihayetinde herşey gibi bizler de değiştik.
Sevmek bir oyundu madem, attık son taşı
Geciktik her nedense
Sen ve ben , en son bittik
Mevsimler döndü ve sonbahara eriştik
Farkedemedik ama bizler de değiştik.