Uzun Süre Bir Araya Gelmemek Boşanma Sebebi Sayılabilir mi?

Davalı vekili olduğum bir dava da boşanma sebebi olarak tarafların 9 yıldır ayrı yaşıyor olması gösterilmiş. Tarafların 9 yıldır fiilen hiç bir araya gelmemişler. Aslında fikren ve bedenen bitmiş bir evlilik söz konusu.
Müvekkilim eşini yolda görsem tanımam diyor. Ama boşanmayıda kabul etmiyor. Doğal olarak davanın reddini talep ediyoruz. Bu hususta örnek kararlar arıyorum. Yardımcı olacak meslektaşlarıma teşekkürler.

Uzun süre bir araya gelmemek tek başına boşanma sebebi değildir. kaldıki yasada boşanma sebepleri düzenlnmiş, 50 yılda ayı kalınsa, ayrı yaşama boşanma sebebi sayılmıyor.bunun diğer delillerle desteklnmesi lazım.
Aslında, bana göre uzun süre ayrı yaşayan eşlerde, evlilikten beklenen menfaaat fiilen bitmiştir. karşı tarafın hala boşanmamak istemesi, birazda hakkının kötüye kullanılmasıdır.

9 yıldır biraraya gelmeyen taraflardan birinin açmış olduğu dava evlilik birliğinin temelden sarsıldığını, evliliği sürdürmenin çekilmez hale geldiğini ıspatlama koşuluyla kabul edilir.
ayrıca ayrı yaşamanın sebebi bilinirse, daha etkili görüş belirtilebileceği kanaatindeyim.

Sayın lethe,
Yargıtay 2. HD'nin 29.01.2001 tarihli, 2001/247 E., 2001/1689 K. sayılı iamında "karı-kocanın ortada önemli bir neden ve taraflardan birinin belirgin kusuru olmaksızın belirtilen uzun süre bir araya gelmemeleri taraf vekillerinin beyanlarıyla da 2 yıldır evlilik birliğini fiilen tatil ettikleri bu nedenle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı ve tarafların yeniden bir araya gelmelerinin mümkün olmadığı anlaşıldığından davacının karar düzeltme isteminin kabulüne" denmekte.
Karar doğrultusunda uzun süreli fiili ayrılığın, kusur aranmaksızın, boşanma sebebi sayılması gerektiği kanısındayım.
İyi çalışmalar

sayın meslektaşım ;

Unutulmamalıdır ki evlilik birliği toplumun temelini oluşturur ve gerek kanunen gerekse sosyal olarak en kutsal sayılan değerlerden birisidir. Genel prensip evlilik birliğinin sonlandırılması değil imkanlar elverdiği ölçüde devam ettirilmesidir. Hala evlilik birliğinin devam etmesi için yeterli imkanların varolduğunu göstermek de davalı vekili ve davanın reddini talep eden taraf olarak sizin görevinizdir.

Türk Medeni Kanunu 'Boşanma' başlığı altında boşanma sebeplerini (md.161 ve devamı) tahdidi olarak saymıştır. Bu sebepler içinde 'uzun süre boyunca fiilen ayrı kalınması' diye bir boşanma sebebi yoktur. Bununla birlikte genel boşanma sebebi olarak 'evlilik birliğinin temelinden sarsılması' gösterilmektedir. Her ne kadar 9 yıl sürmüş bir ayrılığın bu duruma işaret ettiği bir gerçekse de kanunun açık bir hükmü bulunmamaktadır.

Boşanma nedeni olarak tarafların uzun süredir ayrı yaşamasının gösterildiğini belirtmişsiniz. Bu duruma hangi tarafın kusurunun yol açtığı , kimden ve nelerden kaynaklandığı önem arzetmektedir. Tarafların boşanma hususunda uyuşan iradeleri olmamakla birlikte hangisinin daha az kusurlu olduğunun ortaya çıkması davanın sonucuna etki edecektir. Davalı vekili olduğunuza göre davacı tarafın kusurlu olduğunuza yönelik iddialarını ispatlamak yine davacı tarafın üzerindedir.

İstediğiniz gibi örnek kararlar sunamasam da davanın reddine karar verilmesi bana muhtemel görünüyor. 9 yıllık bir ayrı yaşam dahi evliliğin sona ermesine yol açmayabilir. Yine de tarafların bir araya gelerek 'anlaşmalı boşanma' konusunda bir mutabakata varmaları da , yaşanabilecek bir ihtimalden ziyade başvurulabilecek bir yol olarak görünmelidir diye düşünüyorum.

iyi çalışmalar dilerim.

Sayın ahz,
sözü geçen karar sizde mevcutsa paylaşabılır mısınız?
(malesef tüm araştırmalarıma rağmen bulamadım)

Alıntı: Yazan ahz Sayın lethe, Yargıtay 2. HD'nin 29.01.2001 tarihli, 2001/247 E., 2001/1689 K. sayılı iamında "karı-kocanın ortada önemli bir neden ve taraflardan birinin belirgin kusuru olmaksızın belirtilen uzun süre bir araya gelmemeleri taraf vekillerinin beyanlarıyla da 2 yıldır evlilik birliğini fiilen tatil ettikleri bu nedenle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı ve tarafların yeniden bir araya gelmelerinin mümkün olmadığı anlaşıldığından davacının karar düzeltme isteminin kabulüne" denmekte. Karar doğrultusunda uzun süreli fiili ayrılığın, kusur aranmaksızın, boşanma sebebi sayılması gerektiği kanısındayım. İyi çalışmalar

Alıntı: Yazan serennn Sayın ahz, sözü geçen karar sizde mevcutsa paylaşabılır mısınız? (malesef tüm araştırmalarıma rağmen bulamadım)

2.Hukuk Dairesi
Esas: 2001/247
Karar: 2001/1369
Karar Tarihi: 29.01.2001

Dava: Yukarıda tarihi, numarası, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; Dairenin (6.11.2000 gün ve 11614-13566 sayılı ilamıyla) bozulmasına karar verilmişti. Adı geçen Dairemiz kararının düzeltilmesi istenilmekle, evrak okundu, gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: Tarafların beş yıllık evlilikten sonra sık sık kavga edip ayrıldıkları son olarak ayrıldıkları ve tanık beyanıyla 5-10 seneden beri bir araya gelmedikleri anlaşılmıştır. Karı-kocanın ortada önemli bir neden ve taraflardan birinin belirgin kusuruna dayalı olmaksızın belirtilen uzun süre bir araya gelememeleri taraf vekillerinin beyanlarıyla da 2 yıldır evlilik birliğini fiilen tatil ettikleri bu nedenlerle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını ve tarafların yeniden bir araya gelmelerinin mümkün olmadığı anlaşıldığından davacının karar düzeltme isteğinin kabulüyle Dairenin 6.11.2000 gün 11614-13566 sayılı bozma kararının kaldırılmasına ve hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

Sonuç: Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz isteğinin reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden E.'ye yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna, oyçokluğuyla karar verildi. 29.01.2001

MUHALEFET ŞERHİ

Tanık N. Ç.'in ifadesinde geçen evliliğin 1. yılında meydana gelen, hakaretle ilgili rencide edici sözlerin neler olduğu, açıklanmadığı gibi, bu olayın meydana geldiği 1981 yılından sonra evlilik birliği devam etmiş, tarafların 9.10.1985 doğumlu çocukları dünyaya gelmiştir. Evlilik 1987 yılına kadar devam etmiştir. Bundan sonra boşanmayı gerektiren bir olayın varlığı kanıtlanmamıştır.

Terk nedenine dayalı bir dava da bulunmamaktadır. Medeni Yasanın 134/1. maddesi koşulları oluşmadığından davanın reddi gerekir. Çoğunluk gerekçeleri taraf beyanlarına da aykırıdır. Karar düzeltme isteğinin reddi kanaatiyle değerli çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.