Ana Sayfa
Kavram Arama : THS Google   |   Forum İçi Arama  

Üye İsmi
Şifre

Meslektaşların Soruları Hukukçu meslektaşların hukuki nitelikte sorularını birbirlerine yöneltecekleri mesleki yardımlaşma forumu. SADECE hukuk fakültesi mezunları ile hukuk profesyonellerinin (bilirkişi, icra müdürü vb.) yazışmasına açıktır. [Yeni Soru Sorun]

Hakİm Karar Yazmiyor

Yanıt
Old 02-06-2009, 09:39   #1
av_fikret

 
Varsayılan Hakİm Karar Yazmiyor

İlçe Asliye Hukuk Hakimi 17 Martta davayı bitirip verdiği kararını hala yazmadı.
Gerekçe sadece davaların yoğunluğuymuş!
İlgilenen arkadaşların pratik çözümlerini yazmalarını rica ediyorum.
Hadi bu durumda olan arkadaşlarıma ben gibi kolay gelsin
Old 02-06-2009, 13:12   #3
lawyer_721

 
Varsayılan

meslektaşımızın hakimi anladığından kuşkum yok. ancak hakimin meslektaşımızı anlayıp anlamadığı mechul
Old 02-06-2009, 13:39   #4
nephilis

 
Varsayılan

TC. Adalet Bakanlığı Teftiş Kurulu başkanlığından, HUKUK MAHKEMELERINE ÖNERİLER LİSTESİ:
.
..
33- Gerekçeli Kararın Geç Yazıldığı
Bir kısım dosyada, tefhim tarihi itibariyle, gerekçeli kararların 25 günü bulan ve aşan sürelerle geç yazıldığı müşahede ve beyan edilmiştir.
* Gerekçeli kararların, tefhim tarihinden başlamak üzere, 15 gün içinde yazılmasını zorunlu kılan HUMK’un 3156 sayılı Yasa ile değişik 381/son fıkrası amir hükmüne uyulması ve benzeri kayıtsızlıklardan kaçınılması,

Yukarıdaki tavsiye kararı da gözönünde bulundurularak bir değerlendirme yapılırsa geçen 2,5 aylık sürede -dosya yoğunluğu fazla olsa dahi-gerekçeli kararın yazılmış olması gerekirdi diye düşünüyorum..(yukarıda 25 gün bile çok uzun bulunmuş)
Old 02-06-2009, 14:31   #5
Av.Cengiz Aladağ

 
Varsayılan

Alıntı:
Yazan lawyer_721
meslektaşımızın hakimi anladığından kuşkum yok. ancak hakimin meslektaşımızı anlayıp anlamadığı mechul

Sizin öneriniz nedir?
Old 02-06-2009, 16:50   #6
av.cemile

 
Varsayılan

Hakimin karşısına geçip yalvaracak mıyız ağlayacak mıyız? Ya da unutup gidecek, müvekkkile de kırk türlü bahane mi uyduracağız?
Sonra "avukat iş takip etmiyor" olacak.
Artı karar geldiğinde zaten dosyayı unutmuş olacağız.
Falan filan.
Old 02-06-2009, 17:15   #7
Avukat Hakan Eren

 
Varsayılan

Bir davamda, gerekçeli kararın yazımının makul süreyi aşması üzerine mahkemeye bu konuda dilekçe sunup "gerekçeli kararın yazımının daha fazla sürümcemede bırakılmamasını" talep ettim.

Bu dilekçemden sonra bir müddet daha bekledim; kararın yine yazılmaması üzerine aynı taleple 2. kez dilekçe verdim.

Akabinde, (bir başka konu ile birlikte) yargıcı HSYK'na şikayet ettim.

Şu an, ilgili adli yargı komisyon başkanlığı, yargıç hakkında ön inceleme yapmakta.

Söylediklerim, yanlış anlaşılmasın; her gecikmenin şikayet ile sonuçlanması gerekmez. Olayın kendine has özellikleri değerlendirilmelidir.

Yargıçların iş yükü ve personel yetersizliği bilinen bir gerçektir. Ancak bazen bu tür olumsuzlukların, mazur görülemeyecek derecede süre aşımlarına ve hak kayıplarına sebebiyet verdiği de unutulmamalıdır.

İş yükü altında ezilen ve bundan şikayet eden bir yargıca ilk sorulması gereken şu olmalıdır: Bu sorunun giderilmesi için, örneğin bakanlığa herhangi bir başvuruda bulunmuş mudur? Yoksa sorunu benimsemiş midir?

Selam ve saygılarımla...
Old 02-06-2009, 17:31   #8
Av.Şentürk DURSUN

 
Varsayılan

Sayın meslekdaşım,
Gerekçeli kararın makul sürede yazılmaması ciddi sorunlara yol açmaktadır. İstanbul'un bir ilçesinde boşanma kararı geç yazıldığı için kararın kesinleştirilememesi nedeniyle, boşanan (fakat hukuki olarak halen eş olan) eş, boşayan eşin ölümü üzerine mirasçı oldu. Bu gibi durumlara yol açılmaması için hakimlerin kararı olabildiğince çabuk yazmalarını beklemek hakkımızdır. Ancak, iş yoğunluğunu dikkate alıp, müvekkili de enforme ederek anlayışlı bir tavır almaktan kaçınamayız. Elbette geç kalan adaletin adaletsizlik olacağı gözden uzak tutulamaz. Naçizane, bir dilekçeyle kararın bu güne kadar yazılmadığından bahisle ne zaman yazılacağını sormanızı tavsiye ederim. Zannederim kısa zamanda yazılır. Selam ve başarı dileklerimle...
Old 02-06-2009, 17:34   #9
lawyer_721

 
Varsayılan

Alıntı:
Yazan Av.Cengiz Aladağ
Sizin öneriniz nedir?
öneride bulunmasına bulunurum; ama hakim bey önerimi dikkate alır mı? (bu da meçhul)
bence hakimin meslektaşımızı anlamaya çalışması yeterlidir. böyle bir çabası olursa sorun çözülür.
iş yoğunluğu hakimler için mazeret sayılmamalı. bir kararın gerekçesi (istisnai kararlar hariç) 2-3 saati geçmez. dolayısıyla her hakim günde en az bir kararın gerekçesini yazabilir. sormak istiyorum türkiye de hangi hakim yılda 365 tane karar veriyor?
bir dosyada tam 3 defa hakim "dosyanın karar için incelemeye alınmasına" kararını verdi. ben de çok sakin olduğum halde, artık dayanamayıp: "hakime hanım dosyanın araştırılacak-incelenecek bir yanı kaldı mı?" diye sordum. hakime hanım bana ne cevap verdi biliyor musunuz? sadece tebessüm etti. yani beden diliyle bu da bizim mazeretimiz demek istedi.
şimdi karar vermemek için bin dereden su getiriyorlar. bu yetmezmiş gibi bu sefer gerekçeli kararı yazmaya üşeniyorlar. inanın bu kabul edilebilecek bir durum değil. ama yine de kabulleniyoruz. biliyorum yine bir meslektaşımız "kabul etmeyip te ne yapabiliriz?" diye soracak.
el-cevap: bana sormayın kardeşim, cevabını ben de bilmiyorum
Old 02-06-2009, 19:12   #10
BaharB

 
Varsayılan

Yasal ve makul sürede kararı yazmayan hakim ve buna karşı anlayış göstererek yasal imkanları kullanmayıp müvekkilini mağdur eden avukat, görevi ihmal suçlamasıyla karşılaşabilir. Avukatın, müvekkilini mağdur edecek şekilde birilerine anlayış gösterme yetkisi olduğunu sanmıyorum.
Saygılarımla...
Old 03-06-2009, 16:35   #11
av_fikret

 
Varsayılan İlgİnÇ Olan

İlginç olan biten davanın tüm yargıtay aşamalarının tamamlanması ve Tazminat davası olması.Yani Hakim gerekçesinide uzun düşünmeyecek.Tazminat miktarı ,faiz,avukat ücretleri ,harçları yazacak o kadar.
Ama yapmıyor..Ondan tüm arkadaşlara kolay gelsin dedim..
Teşekkürler
Old 03-06-2009, 17:16   #12
av.selim selim

 
Varsayılan

Pratik çözüm demiş arkadaşımız.En pratik çözüm faksla Adalet Bakanlığı'na şikayet etmek.
İkinci pratik çözüm ise şikayet dilekçesini aynı yerin savcılığına vermek ,savcı bey onu çekmez hakime söyler ,hakimde yazı işleri müdürüne söyler o da sizi arar.sizde dersiniz ki müvekkilim beni azletti .
biraz espri olsun diye yazdım arkadaşlar... )
Old 24-02-2015, 16:31   #13
regaip01

 
Varsayılan

Küçük İlçede memur olarak görev yapmaktayım. Bankanın dosya masrafını dava ettim. Asliye Mah. 9.5 ay oldu. Duruşma da karar lehime sonuçlandı. 8.Ayda karar çıktı. Kesin karar için 1,5 ay oldu. Ne olacak şimdi?
Old 24-02-2015, 17:10   #14
av_my

 
Varsayılan

HMK 294/4

-Zorunlu nedenlerle sadece hüküm sonucunun tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın tefhim tarihinden başlayarak bir ay içinde yazılması gerekir.

Madde gerekçesinde bir zorunluluktan bahsedilmiş bu konu ile ilgili. Bana göre burada hakim hakkında Hsyk'ya şikayette bulunabilirsiniz. Yine kanunun emredici hükmünü yerine getirmeyen hakimin görevini ihmal ettiğide düşünülebilir. Eğer müvekkilinizin maddi olarak zarara uğradığını düşünüyorsanız bu yönüyle de bir girişimde bulunabilirsiniz diye düşünüyorum. Saygılar...
Old 08-10-2022, 15:35   #16
av__emrah

 
Varsayılan

Ceza Genel Kurulu 2014/69 Esas - 2015/192 Karar

GÖREVİ KÖTÜYE KULLANMA
GEREKÇELİ KARARIN MAKUL SÜREDE YAZILMAMASI
HAKİMİN GÖREVİNİ İHMAL ETMESİ
KİŞİLERİN MAĞDURİYETİ KOŞULU
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 252
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 43
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 62
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 50
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 52
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 257
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 6
İŞ MAHKEMELERİ KANUNU (5521) Madde 7
İŞ MAHKEMELERİ KANUNU (5521) Madde 8
HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) (1086) Madde 489
HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 294
KAMU MALİ YÖNETİMİ VE KONTROL KANUNU (5018) Madde 71

"İçtihat Metni"

Görevi kötüye kullanma suçundan sanık H.. Y..'un 5237 sayılı TCK’nun 257/2, 43/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 ve 53/5. maddeleri uyarınca 4.500 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen 11.12.2013 gün ve 10-14 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.01.2014 gün ve 1014 sayılı "onama" istemli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanığın, ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetine karar verilen somut olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, suçun sübutuna ilişkindir.

İncelenen dosya kapsamına göre;
Suç tarihinde Antalya İş Mahkemesi hakimi olan ve 30.04.2000 tarihinde birinci sınıfa ayrılan sanık H.. Y.. ile ilgili olarak müştekiler F.. Y..'ın 26.11.2010, O.. Y..'in 24.11.2010 ve Ü.. D..’ın 07.04.2011 tarihli aynı mahiyetteki şikâyet dilekçeleri üzerine görevlendirilen muhakkik raporunda; F.. Y..’ın davacı olarak takip ettiği Antalya 1. İş Mahkemesinin 2009/45 esasına kayden görülen alacak ve tazminat davasında, 26.08.2010 tarihinde karar verildiği halde, şikâyet tarihi olan 26.11.2010 tarihine kadar gerekçeli kararın yazılmadığı, söz konusu kararın ancak 24.01.2011 tarihinde yazıldığı, O.. Y..’in davacı vekili olarak takip ettiği Antalya 1. İş Mahkemesinin 2007/313 esas sayısına kayden görülen işe iade ve tazminat davasında, 17.06.2010 tarihinde davanın kabulü yönünde karar verdiği halde gerekçeli kararın 24.11.2010 olan şikâyet tarihinden sonra 28.02.2011 tarihinde yazıldığı, Ü.. D..’ın davacı sıfatıyla takip ettiği Antalya 1. İş Mahkemesinin 2010/349 esas sayısına kayden görülen işe iade ve tazminat davasında, 22.12.2010 tarihinde davanın kabulü yönünde karar verildiği halde, şikayet tarihi olan 07.04.2011 tarihine kadar gerekçeli kararın yazılmadığı, sözkonusu kararın 11.08.2011 tarihinde yazıldığı, ayrıca sanığın 2010 yılı içerisinde vermiş olduğu 539 kararın 463 adedinin gerekçeli kararlarını 1,5 aydan 14 aya varan sürelerde geciktirerek yazdığının tespit edilmesi nedeniyle disiplin cezası uygulanması ve kovuşturma yapılması yönünde görüş bildirildiği,
HSYK 2. Dairesinin 27.09.2012 gün ve 612 sayılı kararıyla sanık hakkında kovuşturma yapılmasına, Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesince 12.04.2013 gün ve 89-64 sayı ile de son soruşturmanın açılmasına karar verildiği,
Müşteki Ö.. K..’ın şikâyeti üzerine yapılan inceleme üzerine görevlendirilen muhakkik raporunda; müştekinin davacısı olduğu Antalya 1. İş Mahkemesinin 2008/486 esas sayısına kayden görülen işçi ile işveren ilişkisinden kaynaklanan alacak davasında, 08.03.2011 tarihinde davanın kısmen kabulü yönünde karar verildiği halde, şikâyet tarihi olan 02.06.2011 tarihine kadar gerekçeli kararın yazılmadığı, kararın 26.06.2011 tarihinde yazıldığı, ayrıca 2011 yılında verilen 437 kararın 299 adedinin gerekçeli kararının 1,5 ay ila 9 aya varan sürelerde geciktirilerek yazıldığı, 2011 yılında verilen kararlardan 51 adedinin ise 11.04.2012 tarihi itibariyle gerekçesinin yazılmadığının tespit edilmesi nedeniyle kovuşturma yapılması yönünde görüş bildirildiği,
HSYK 2. Dairesinin 27.09.2012 gün ve 611 sayılı kararıyla sanık hakkında kovuşturma yapılmasına, Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesince 12.04.2013 gün ve 90-65 sayı ile son soruşturmanın açılmasına karar verildiği, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 05.09.2013 gün ve 11-9 sayılı kararı ile de her iki dava dosyası arasında hukuki, fiili ve şahsi irtibat olması nedeniyle davaların birleştirilmesine karar verildiği,
Antalya Adli Yargı Adalet Komisyonu Başkanlığının 2011/2992 sayılı yazısına göre; sanığın 14.12.2010 ila 12.07.2011 tarihleri arasında 2 kez 3 gün, 2 kez 10 gün ve 2 kez de 1 günlük olmak üzere toplam 28 gün raporlu olduğu, yine 10 gün, 12 gün ve 8 gün olmak üzere toplam 30 gün yıllık izin kullandığı,
Anlaşılmaktadır.
Mağdur Ö.. K..; mahkemede devam eden alacak davasının 08.03.2011 tarihinde sonuçlanmasına rağmen gerekçeli kararın uzun süre yazılmadığını, defalarca mahkemeye uğradığını, kalemdekilerin kendisine "hakim bir gün geliyor dört gün rapor alıyor, kararlar hep çok geç yazılıyor, 10 ayı buluyor" şeklinde söylediğini, avukatının şikâyet dilekçesi vermesini istemesi üzerine de HSYK'ya şikayet dilekçesi verdiğini, beş ay sonra karar yazıldığını, şikayetinden vazgeçtiğini ifade etmiş,
Mağdur F.. Y..; mahkemede devam eden alacak davasının 26.08.2010 tarihinde sonuçlanmasına rağmen uzun süre gerekçeli karar yazılmayınca şikâyet dilekçesi verdiğini, beş ay sonra karar yazıldığını, şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmiş,
Mağdur Ü.. D..; mahkemede devam eden işe iade veya kötü niyetli tazminat davasının 22.12.2010 tarihinde sonuçlanmasına rağmen uzun süre gerekçeli karar yazılmayınca şikâyet dilekçesi verdiğini, kararın geç yazılması nedeniyle icraya koyamadıklarını, mağdur olduğunu, ancak karar yazıldığı için şikâyetinden vazgeçtiğini söylemiş,
Katılan O.. Y..; mahkemede devam eden 2007/313 esas sayılı dosyada davacı vekili olduğunu, davasının 17.06.2010 tarihinde sonuçlanmasına rağmen uzun süre gerekçeli karar yazılmayınca şikâyet dilekçesi verdiğini, 8 ay sonra kararın yazıldığını, karar yazıldıktan sonra dosyanın Yargıtay'a temyize gönderildiğini ve gerekçenin yetersiz olmasından dolayı kararın bozulduğunu dile getirmiş,
Sanık; 2009 yılı ortalarında rahatsızlandığını, sağlık sorunları nedeniyle işlerinin aksadığını, sürekli rapor almayı uygun bulmadığını, elinden geldiği kadar bu rahatsızlıkla çalışmaya devam ettiğini, ayrıca katiplerden birinin emekli olduğunu, diğerinin tayini çıktığını, yerlerine verilen iki katibin de tecrübesiz olması nedeniyle işlerin yavaş ilerlediğini, suç işleme kastının bulunmadığını savunmuştur.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 7. maddesi;
"İş mahkemelerinde şifahi yargılama usulü uygulanır. İlk oturumda mahkeme tarafları sulha teşvik eder. Uzlaşamadıkları ve taraflar veya vekillerinden birisi gelmediği takdirde yargılamaya devam olunarak esas hakkında hüküm verilir",
8. maddesi ise;
"İş mahkemelerince verilen nihaî kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabilir. Şu kadar ki, para ile değerlendirilemeyen dava ve işler hakkındaki kararlar hariç, miktar veya değeri bin lirayı geçmeyen davalar hakkındaki nihaî kararlar kesindir.
İstinaf yoluna başvurma süresi, karar yüze karşı verilmişse nihaî kararın taraflara tefhimi, yokluklarında verilmiş ise tebliği tarihinden itibaren sekiz gündür.
Bölge adliye mahkemesinin para ile değerlendirilemeyen dava ve işler hakkındaki kararları ile miktar veya değeri beşbin lirayı geçen davalar hakkındaki nihaî kararlara karşı tebliğ tarihinden başlayarak sekiz gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
Kanun yoluna başvurulan kararlar, bölge adliye mahkemesi ve Yargıtayca iki ay içinde karara bağlanır.
Yargıtayın kararlarına karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz" şeklindedir.
Buna göre, iş mahkemelerinde görülen davaların bir an önce bitirilmesi ve tarafların mağdur olmamasının amaçlandığı görülmektedir.
Suç tarihinde yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK'nun 489. maddesinin 3. fıkrası;
"Zorunlu nedenlerle yalnız hüküm sonucunun tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın tefhim tarihinden başlayarak onbeş gün içinde yazılması gerekir",
01.11.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK'nun 294. maddesinin 4. fıkrası ise;
"Zorunlu nedenlerle sadece hüküm sonucunun tefhim edildiği hâllerde, gerekçeli kararın tefhim tarihinden başlayarak bir ay içinde yazılması gerekir" biçimindedir. Bu düzenlemeler dikkate alındığında 1086 sayılı HUMK'nun yürürlükte olduğu dönemde gerekçeli kararların onbeş gün içinde, 01.11.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK'na göre ise bir ay içinde yazılması gerekmektedir.
HUMK'daki bu süreler mahkemeler için öngörülmüş olup hak düşürücü nitelikte değildir. Öngörülen bu süreden sonra gerekçeli kararın yazılması kararın geçerliliğini etkilemeyecektir. Bazı durumlarda ise kararın niteliği ve iş yoğunluğu itibariyle bu sürelere uyulması mümkün olmayabilir. Bu nedenle Hukuk Genel Kurulunun 04.02.1998 gün ve 840-3 sayılı kararında açıklandığı gibi maddede öngörülen sürelerin, mutlak süreler olmayıp temenni niteliğinde vaz olunduğunun kabulü gerekir. Ancak, hakim kasıtlı olarak ihmal veya gecikme göstermesi durumunda diğer şartlarında varlığı halinde görevi kötüye kullanma suçu oluşacaktır.
Uyuşmazlığın isabetli bir çözüme kavuşturulması için görevi kötüye kullanma suçu üzerinde durulmalıdır.
5237 sayılı TCK'nun "Görevi kötüye kullanma" başlıklı 257. maddesinin uyuşmazlık konusuna ilişkin ilk iki fıkrası da;
"1) Kanunda ayrıca suç olarak tanımlanan hâller dışında, görevinin gereklerine aykırı hareket etmek suretiyle, kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olan ya da kişilere haksız bir menfaat sağlayan kamu görevlisi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
2) Kanunda ayrıca suç olarak tanımlanan hâller dışında, görevinin gereklerini yapmakta ihmal veya gecikme göstererek, kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olan ya da kişilere haksız bir menfaat sağlayan kamu görevlisi, üç aydan bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. ..." şeklindedir.
Uyuşmazlık konusunun çözümüne ilişkin olarak, maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınan "ihmali davranışlarla görevi kötüye kullanma" suçu değerlendirilmelidir. Anılan fıkra, "Kanunda ayrıca suç olarak tanımlanan haller dışında, görevinin gereklerini yapmakta ihmal veya gecikme göstererek, kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olan ya da kişilere haksız bir kazanç sağlayan kamu görevlisi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır" şeklinde düzenlenmiş iken, 08.12.2010 gün ve 6086 sayılı Kanunla değişiklik yapılarak; "kazanç" ibaresi "menfaat," "altı aydan iki yıla kadar" ibaresi ise "üç aydan bir yıla kadar" biçiminde değiştirilerek yukarıda yer verildiği şekilde yürürlükteki halini almıştır. Böylece bir yandan yaptırım miktarı yönünden lehe düzenlemeler getirilirken, öte yandan suçun oluşumu açısından "kazanç" yerine, daha geniş bir kavram olan "menfaat" ibaresine yer verilmiştir.
Madde metninden de anlaşılacağı üzere, kamu görevlisinin yapmakla görevli olduğu işi yapmaması veya kanuna göre yapılması gereken şekilde yerine getirmemesi veya vaktinde yapmayıp geciktirmesi suç sayılmıştır. Görevi kötüye kullanma suçu kasten işlenen suçlardan olup, bu suçtan sözedilebilmesi için; "kamu görevlisinin görevini bilerek ve isteyerek ihmal etmesi veya geciktirmesi" gerekir.
Türk Dil Kurumunun Türkçe Sözlüğüne göre ihmal; "yapmama, savsama" anlamına gelmekte, gecikme ise; "bir işin yapılması gereken zaman geçtikten sonra yerine getirilmesi" olarak tanımlanmaktadır.
Görevi kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için, tek başına norma aykırı davranış yetmemekte, fiil sebebiyle "kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olunması ya da kişilere haksız bir kazanç veya 6086 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası haksız menfaat sağlanması" gerekmektedir. Böylelikle görevi kötüye kullanma suçu "zarar suçu" olarak düzenlenmiş bulunmaktadır. Türk Ceza Kanununun 257. maddesinin gerekçesinde bu husus; "Kamu görevinin gereklerine aykırı olan her fiili cezai yaptırım altına almak, suç ve ceza siyasetinin esaslarıyla bağdaşmamaktadır. Bu nedenle, görevin gereklerine aykırı davranışın belli koşulları taşıması hâlinde, görevi kötüye kullanma suçunu oluşturabileceği kabul edilmiştir. Buna göre, kamu görevinin gereklerine aykırı davranışın, kişilerin mağduriyetiyle sonuçlanmış olması veya kamunun ekonomik bakımdan zararına neden olması ya da kişilere haksız bir kazanç sağlamış olması hâlinde, görevi kötüye kullanma suçu oluşabilecektir" şeklinde vurgulanmış, öğretide de; "Kanun koyucu, kamu görevlisinin görevinin gereklerine aykırı olan her davranışını yaptırıma bağlamamıştır. Görevinin gereklerine aykırı davranış, ancak belli koşulları taşıması halinde suç teşkil edecek, aksi takdirde şartları varsa disiplin hukuku bakımından değerlendirmeye tâbi tutulacaktır. Nitekim maddede, görevin gereklerine aykırı davranışın suç teşkil etmesi, kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olunması ya da kişilere haksız bir kazanç sağlanmasına bağlı tutulmuştur. Bu sonuçlara yol açmayan bir hareket, suç kapsamında mütalaa edilemeyecektir. Görevin gereklerine aykırı hareket kişilerin mağduriyetine yol açmışsa suç gerçekleşir. Söz konusu mağduriyet sadece ekonomik bakımdan ortaya çıkan zararı ifade etmez. Mağduriyet kavramı, ekonomik zarardan daha geniş bir anlama sahiptir. Bireyin sosyal, siyasi, medeni her türlü haklarının ihlali sonucunu doğuran hareketler bu kapsamda değerlendirilmelidir" biçiminde ifade edilmiştir. (M. Emin Artuk-Ahmet Gökçen-A. Caner Yenidünya, Ceza Hukuku Özel Hükümler, 14. Baskı, Adalet Yayınevi Ankara 2014, s. 998-999) şeklinde açıklanmıştır.
Norma aykırı davranışın maddede belirtilen sonuçları doğurup doğurmadığının tespit edilebilmesi için, "mağduriyet, kamunun zarara uğraması ve haksız menfaat" kavramlarının açıklanması ve somut olayda gerçekleşip gerçekleşmediklerinin belirlenmesi gerekmektedir.
Mağduriyet kavramı, sadece ekonomik bakımdan uğranılan zararlarla sınırlı olmayıp, şahsi hakların ihlali sonucunu doğuran her türlü davranışı ifade eder. (M. Emin Artuk-Ahmet Gökçen-Ahmet Caner Yenidünya, Ceza Hukuku Özel Hükümler, 14. Baskı, Adalet Yayınevi Ankara 2014, s. 998)
Haksız kazanç temin edilmesini içine alan "haksız menfaat sağlanması" ise, kişilere hukuka aykırı olarak maddi ya da manevi yarar sağlanmasıdır.
Kamunun zarara uğraması hususuna gelince; madde gerekçesinde "ekonomik zarar" olduğu vurgulanan bu kavramla ilgili olarak kanuni düzenleme içeren 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun 71. maddesi uyarınca; "mevzuata aykırı karar, işlem, eylem veya ihmal sonucunda kamu kaynağında artışa engel veya eksilmeye neden olunması" olarak tanımlanan kamu zararı, her somut olayda hakim tarafından; bir işin, mal ya da hizmetin rayiç bedelinden daha yüksek fiyatla alınıp alınmadığı veya aynı biçimde yaptırılıp yaptırılmadığı, somut olayın kendine has özellikleri dikkate alınarak belirlenmelidir. Bu belirleme uğranılan kamu zararının miktarının kesin bir biçimde tespiti anlamında olmayıp, miktarı tespit edilmese dahi, işin veya hizmetin niteliği nazara alınarak, rayiç bedelden daha yüksek bedelle alım veya yapımın gerçekleştirildiğinin anlaşılması durumunda da kamu zararının bulunduğu kabul edilmelidir. Ancak bu belirleme yapılırken, norma aykırı olan her davranışın, kamuya duyulan güveni sarstığı, dolayısıyla kamu zararına yol açtığı ya da zarara uğrama ihtimalini ortaya çıkardığı şeklindeki bir ön kabulle de hareket edilmemelidir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde;
Suç tarihinde Antalya 1. İş Mahkemesi hakimi olarak görev yapan ve 5237 sayılı TCK’nun 6/1-c maddesinde tanımlanan kamu görevlisi olduğunda tereddüt bulunmayan sanığın, mağdur Ö.. K..'ın taraf olduğu 2008/486 esas sayılı dosyada gerekçeli kararı tefhimden itibaren 3 ay 18 gün, mağdur F.. Y..'ın taraf olduğu 2009/45 esas sayılı dosyada 4 ay 29 gün, mağdur Ü.. D..'ın taraf olduğu 2010/349 esas sayılı dosyada 7 ay 18 gün, katılan O.. Y..'in taraf olduğu 2007/313 esas sayılı dosyada 8 ay 11 gün sonra yazdığı, ayrıca 2010 yılı içerisinde vermiş olduğu 539 kararın 463 adedinin gerekçeli kararlarını 1,5 aydan 14 aya varan sürelerde geciktirerek, 2011 yılında verilen 437 kararın 299 adedinin gerekçeli kararını 1,5 ay ila 9 aya varan sürelerde geciktirerek yazdığı, inceleme tarihi itibariyle 51 adedini ise henüz yazmadığının anlaşıldığı, iş mahkemesi hakimi olan sanığın önüne gelen davalar ile ilgili gereğini yapmak ve mümkün olan en kısa sürede sonuçlandırmakla görevli ve yükümlü olduğu halde, görevini kanunlar ve yönetmeliklerin öngördüğü şekilde yerine getirmediği, gerekçeli kararları mümkün olan en kısa zamanda yazmayarak davaların uzamasına neden olduğu, savunmalarında personel eksikliği ve sağlık sorunları nedeniyle bu durumun meydana geldiğini ve kastının olmadığını belirtmiş ise de, kararların 14 aya varan sürelerde yazılması, 51 adet dosyanın gerekçeli kararının 11.04.2012 tarihinde yapılan inceleme sırasında da yazılmadığı ve ayrılan personelin yerine yeni katipler görevlendirildiğinin anlaşılması karşısında, ileri sürülen mazeretlere ilişkin savunmanın makul, hayatın olağan akışına ve görev anlayışına uygun bulunmadığı, bu nedenle sanığın görevinin gereğini yapmakta ihmal ve gecikme göstermek suretiyle kanuna aykırı davrandığı sabittir.
Kanuna aykırı bu davranışın, cezai sorumluluğu gerektirip gerektirmediği hususuna gelince; sanığın görevini gereği gibi yapmakta ihmal gösterme eylemi ile doğrudan bağlantılı olarak nesnel ölçülere uygun bir şekilde tespit edilmiş herhangi bir ekonomik zarar oluşmadığına göre, anılan eylemle kamunun zarara uğratıldığından söz edilemeyecektir. TCK’nun 257. maddesinde 6086 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle getirilen ve "haksız kazanç" kavramını da kapsayan "kişilere haksız menfaat sağlandığı" konusunda bir belirleme ve iddia bulunmadığından, olayda bu öğenin de gerçekleşmediği kabul edilmelidir. Bununla birlikte, sanığın soruşturma dosyalarıyla ilgili işlemleri zamanında yerine getirme konusunda gerekli hassasiyet, dikkat ve özeni göstermeyerek dosyaların taraflarının mağduriyetine neden olup olmadığının tartışılması gerekmektedir. Suç konusu mağdurlar F.. Y.., Ü.. D.., Ö.. K.. ile katılan O.. Y.. ve diğer 809 adet dosyadaki davalarda kararların geç yazılmasından dolayı mağdur olan kimselerin kanuni haklarını elde edemedikleri, zamanında tazminatlarını alamadıkları, işe dönemedikleri ve bu şekilde kişilerin mağdur oldukları anlaşılmıştır. Bu nedenle, iş mahkemesi hakimi olan sanığın 813 adet dosyada karar verdiği halde makul sürede gerekçeli kararların yazılmaması nedeniyle davadaki tarafların mağdur oldukları konusunda tereddüt bulunmamaktadır.

Buna göre, somut olayda 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 257. maddesinde yer alan, “kişilerin mağduriyeti” unsuru gerçekleştiğinden, bir suç işleme kararı ile 813 adet dava dosyasının gerekçeli kararlarının makul sürede yazılmaması şeklinde gerçekleşen ve kişilerin mağduriyetine neden olan eylemlerin zincirleme biçimde ihmal suretiyle görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu ve Özel Dairece sanığın 5237 sayılı TCK’nun lehe kabul edilen 6086 sayılı Kanun ile değişik 257/2 ve 43/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesinin isabetli olduğu kabul edilmelidir.

Bu itibarla, sanığın tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan Özel Daire hükmünün onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 11.12.2013 gün ve 10-14 sayılı mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.06.2015 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.
Yanıt


Şu anda Bu Konuyu Okuyan Ziyaretçiler : 1 (0 Site Üyesi ve 1 konuk)
 
Konu Araçları Konu İçinde Arama
Konu İçinde Arama:

Detaylı Arama
Konuyu Değerlendirin
Konuyu Değerlendirin:

 
Forum Listesi

Benzer Konular
Konu Konuyu Başlatan Forum Yanıt Son Mesaj
Hakİm Savci Aliminda Farkli Krİterler Mustafa ÖZCAN Hukuk Sohbetleri 38 19-10-2008 22:06
Savunmanin Beyanlarinin Hakİm Tarafindan Keyfİyen DeĞİŞtİrİlmesİ. ALTINCABA Meslektaşların Soruları 2 21-03-2008 14:06


THS Sunucusu bu sayfayı 0,06502008 saniyede 16 sorgu ile oluşturdu.

Türk Hukuk Sitesi (1997 - 2016) © Sitenin Tüm Hakları Saklıdır. Kurallar, yararlanma şartları, site sözleşmesi ve çekinceler için buraya tıklayınız. Site içeriği izinsiz başka site ya da medyalarda yayınlanamaz. Türk Hukuk Sitesi, ağır çalışma şartları içinde büyük bir mesleki mücadele veren ve en zor koşullar altında dahi "Adalet" savaşından yılmayan Türk Hukukçuları ile Hukukun üstünlüğü ilkesine inanan tüm Hukukseverlere adanmıştır. Sitemiz ticari kaygılardan uzak, ücretsiz bir sitedir ve her meslekten hukukçular tarafından hazırlanmakta ve yönetilmektedir.