akdevrim / şiirler

ucsuz bucaksız deniz...
balıklar oynaşırlar...
sanki yüreklerinde
bir dünyayı taşırlar...
hepsi karadan uzak,
sanki yaradan uzak...

insanlar değilmidir?..
olta atıp avlayan..
acıya tatlı deyip
sevdiğini tavlayan...
bir bir gercekten uzak,
sinsi kurulu tuzak...

karalarda katliam,
sanarsın hayat devam...

akdevrim.07.07.06.istanbul....

sözçüklerin içini,
tırnaklarıyla oydu...
sözçükler dünyasına
sanki dinamit koydu...
anlatamam halimi
tutsağım bedenimde,
katilim var benimde...
aşık olsan ne olur
kilitli bir kapısın,
bilinmeyen yapısın...
rüzgar vursa
yıkılan,
ateş olsa,
yakılan.....
sanki yüksek bir yerden,
bir boşluğa çakılan....
sen olursun ilk önce..
dilim herşeydir bence....


akdevrim.08.07.06.istanbul..

ne için peşindeyim,
bilirsem namerdim ben..
ruhumun atlasını
orta yere serdim ben...
sismik boşluklar gördüm,
acı ızdırap veren
senin izini sürdüm...
yörüngene çeviren...
sanki bir uydunum ben,
cevrendeki gezegen..
biri var senden uzak,
kim bilir belki yakın,
unutma onu sakın..


akdevrim.08.07.06.istanbul....

karanlık bir gecede,
dışarda korkunç yağmur,
içerde biri uyur,
anlamaz ıslananın
duvara yaslananın
acılar çektiğini...

konuşamayan dilin,
dermansız kalan elin
akıp giden her selin
umut tükettiğini...

mademki dışardayım,
biteceğim zordayım...
sende çek benim gibi...

saçların tutuşsun önce,
eğer bakışın birden
gözden göze değince...

akdevrim.08.07.06.istanbul....

arkadaş bir zamanlar,
yıldızlar gibi şendim...
dolu yağdı,kar yağdı
yaşamaktan üşendim...
diken ve çakıl taşı
yolumda sıra,sıra...
ayaklarım kanadı
uzandım bir hasıra...
hani ya can dostlarım
benimle yiyip içen..
araba,cebde para
zevk köprüsünden gecen...
diyen doğru söylemiş...
hemen kafayı yemiş...

"paran varsa dünya alem kulundur,
paran yoksa hapishane yolundur.."

akdevrim.08.07.06.istanbul...

yaşamak zorundayım,içimde bu ateşle,
taşımak zorundayım,bu hayatı bir eşle...
boynum vurulur gibi ,
saat kurulur gibi...
suyun altında saman,
bir bakmışsın yol alır...
umudunu yüklersin
su üstünde yel alır..
ama benim bildiğim
umudu yürek taşır
nasıl olsa gün ışır...
karanlık gecelerde,uzak duran yıldızlar..
kurulu bir robottum,nedense ruhum sızlar...

akdevrim10.07.06.istanbul...

yaşıyorum dünyada,
bir izi sürer gibi...
bir yayı gerer gibi...
zinçirlenirmi zaman?...
ruhumda ufukları
çoktan kapladı duman...
yaşamak zorundasın,
bedeninde bir yürek
taşımak zorundasın..
ve senin olmasada...
ve sonsuz bir gök yüzü,
bütün sözlerin özü,
yaşıyorum dünyada..
bir gizi arar gibi,
boş şeye yarar gibi....

akdevrim.10.07.06.istanbul.

sokak lambalarını
dün gece selamladım..
dansetti benle ruhum,
onuda calımladım...
mantığımla gönlümün,
arzuları örtüşmez
ve bir noktaya düşmez...
kalın karanlıklardı
şehrin üstüne çöken...
sanki odam çok dardı...
şiirimde sözçükler
kalemime yalvardı
ağlatma bizi daha..
çıkmak yok mu sabaha...?.

akdevrim.10.07.06.istanbul..

nerdesiniz sözçükler,
kuşlar gibi hürsünüz...
belleğime düşmeden ,
serbest görünürsünüz..

bir gün hainin biri,
aşka vurdu zinçiri...
uzun yıllar kahrettim,
herkesten kaldım geri...

elinde değil ölmek,
geçirmek boyna ilmek...
yaşamak zorundasın...
kolaymı geçmiş silmek....

dünyadaki hiç bir şey,
gerektirmez ölmeyi...
yaşamak kutsal ama
öğrenmeli sevmeyi.....


akdevrim.10.07.06.istanbul...

artık yazamıyorum,
nerdesin ilham perim...
neredeysen gel artık,
düşecek bu siperim..

şiirlerimi okur
bunca saygın insanlar
gözleri nakış dokur...

onlar benimle sessiz
yılmadan konuşurlar
sevgi bulutlarıyla
durmadan buluşurlar...

güneş doğduğu zaman
onları selamladı...
okunmayan sözçükler,
teker teker ağladı...

onlar ki şiir sever,
sevgi denizlerine
akan nehiri sever...

şiiri sevmek demek
insanca yaşamayı,
bir yürek taşımayı,
her zaman övmek demek...

onlara kıyarsam ben,
aptal bir hıyarsam ben
bütün saygın insanlar
bu boynumu vursunlar...

akdevrim.11.07.06.istanbul....

birden karar verilmiş,
bütün oklar gerilmiş
kilitlenmiş hedefe...
hedefinde ben varım...
boşa neden sorarım...
her bakış üzerimde,
heyecanla sonlanmış
yüreklerde kanlanmış...
birden bütün oklarla
devrildi bu bedenim..
ansızın yerden yere
savruldu bu bedenim..
unutulan bir şey vardı
yürekleri çok dardı...
bedenimi tutdular,
ruhumu unutdular....

akdevrim.11.07.06.istanbul...

hangi çılgın vuracak,
belleğime zinciri..
bakarsın bir an gelir,
içerim bu zehiri...
niye gören varlık yok
ruhlarda olan kiri...
şiir varsa yaşarım
şiir yoksa şaşarım...
şiir sevgi demektir,
başka gülümsemektir..
yeterki anlasınlar...


akdevrim.11.07.06.istanbul...

ışıkları söndürün,
bu zamanı dondurun,
başka hayaller kurun...
beni zor anlarsınız..

şiir nefes alışım,
aydınlığa dalışım,
devamlı diktir başım,
nereye damlarsınız.?...

aranmasam ben yoğum,
sancılıdır her doğum,
ezelinden dostluğum,
sizdemi yanarsınız..?..

apayrı insanlarız,
zor görünce yanlarız,
neyi nasıl anlarız...
şekile kanarsınız..

göz gözüme değince
sevgi uyandı önce,
ve kalbime girince
ortamı kanlarsınız..
aşktan ne anlarsınız..

akdevrim.11.07.06.istanbul..

isterseniz cebimi
zaman zaman çaldırın,
odamdan bir hüçreye
bedenimi aldırın...

ulaşılmayan adam,
tek yalnız dayan adam...
karıncanın sesini
uzaktan duyan adam..

allı pullu sözçükler
benden uzak dursunlar...
zengin sofralarının
hal hatrını sorsunlar...

ak güvercin odama,
bıraktı zeytin dalı...
olma dedi herkesle
bundan böyle kavgalı...

inandığım bir yoldan
asla geri dönemem..
hainin biri gibi
her geçitte sinemem...

ben buyum dedim birden,
kafayı yedim birden...
sonda ölüm olsada,
uzağım artık kirden.....

akdevrim.11.07.06.istanbul...

sözçükler çicek acmış,
filiz vermiş,gül vermiş,
anlayana el vermiş...
tertemiz bir dil vermiş....
yıldızlar daha parlak,
gökyüzünde ışıldar,
sanki bir nehir gibi,
göğe akar duygular...
yağmur yağarken bile,
geceleri ıslanmak,
karanlığa dalarak
bir köşede yaslanmak..
seni iten bir yayla,
içindeki dünyayla
derin uykuya dalmak,
sözçüklerle kaybolmak
istediğimi bilin...
ve silahlarınızdan
arının öyle gelin....
sizi kucaklıyayım...

.

akdevrim.12.07.06.istanbul..

uzattığım eli tut,
kötü geçmişi unut..
sözçük bahcelerine,
girelim mi seninle...
sevgi şiirlerini,
derelim mi seninle...
sözçükler çapa ister
özen ve bakım ister,
öz güvenini göster,
sen varmısın benimle...
sözçükler dünyasına ,
sığarmısın benimle....
şiir ayak sesini,
duyarmısın benimle....
yürek var mı tutacak,
işte uzattığım el...
beni olgunlaştırdı
ödediğim her bedel...
kirden uzaklaştırdı...

akdevrim.12.07.06.istanbul..

gökteki yıldızlara
adı yazılan kadın,
şiirin cennetinde
sana bir gül verseydim...
özenle çicekleri,
ayağına serseydim...
en güzel şiirleri
kalemimle derseydim..
hiç beni duyarmıydın..?..
kalbine koyarmıydın..?..
red ettiğin an bil ki...
bir şiir bahcesinde
son bulacak nefesim
hiç çıkmayacak sesim...

akdevrim.12.07.06.istanbul..

ak güvercin odama,
yemyeşil zeytin dalı,
dün gece bırakalı
ter temiz sayfa actım...
kanlı kinli her yerden
ışık hızıyla kaçtım..
ne derse desin karga,
yapmayacağım kavga...


akdevrim.12.07.06.istanbul...

sen hayal edemezsin,
ucsuz bucaksız dünya,
beynimde şekillendi....
ne polis ne jandarma
birbirini kandırma...
avukatlar hakimler,
artık orada işsiz
hukuka saygı eşsiz..
her insanı duyarlı
doğmuş sanki ayarlı....

akdevrim..12.07.06.istanbul...

bulutlardaki suyu,
kalemine mürekkep
yapıyor şimdi merkep...
kendine özgü huyu,
tanınmasına sebeb...
yazdığı satırlara,
sözçükleri taşıyan,
okuyan saygınların
belleğini kaşıyan,
bir görev yüklenmiştir.
dünyada lanetlenen
listeye eklenmiştir..
ne gökte biter bulut,
ne yerde sondur umut...
insanlık var oldukca:
merkepler var olacak,
kaleme yar olacak....


akdevrim.13.07.06.istanbul...

gözlerimin mavisinden,
sevda bulutları geçer...

bir duygu uyanır yüreğimde,
sanki beni keser,biçer...

kan birden donar damarımda,
karanlık beynimi içer...

öksüz bir çocuk gibi,
bir köşe başındayım...
olup biteni artık,
hatırlamamaktayım....

akdevrim.13.07.06.istanbul...

senin elinde değil,
dost olmak, düşman olmak...
an gelir pişman olmak...

proğramlanmışsın sen,
sevsende,sevmesende...
yaşanaçak bu hayat
zaman kurulu saat...

yılların,
ve
yolların
izleri var yüzümde...

kaldırımlarda artık
geçmişin ayak izi,
takip ettirir bizi...


akdevrim.14.07.06.istanbul

kaldırımlara sinmiş,
geçmişin ayak sesi...
kulaklarımda hala
gardiyan dayak sesi...

mektup gelmez buraya,
merhem olmaz yaraya...
bal vermeyen arıya
kovanı bırakmışlar...

bir dünya yaratmışlar,
kandan kinden ateşten...
geçinirler beleşten...

sanki ruhum kiralık,
verilmiş bu bedene...
sorgularsan her şeyi
takılırsın gidene...

akdevrim.14.07.06.istanbul.

dün gece sözçükleri,
göz yaşımla yıkadım...
emek çağrıştırmayan,
seslere,
nefeslere
kulağımı tıkadım...
yürüyorum yapyalnız,
tanksız, topsuz, ucaksız,
yersiz,yurtsuz,ocaksız,
uyutulan baygınlar,
şiir sever saygınlar..
artık duysunlar beni....

akdevrim.14.07.06.istanbul..

serseri bir kurşunla,sendemi yaralandın,
bir katran kazanında piştinde karalandın..
işin ne bu geçitte...
yolumdan çekil gitte...
gölge istemiyorum...
beni enkaz bırakan,
bilge istemiyorum...

akdevrim.14.07.06.istanbul....

sulayabilirmisin,bir şiir bahcesini
gökyüzünde bulutlar,
görünmediği zaman..
gönül ufuklarımdan
birden çekildi duman..
güneş yakar kurutur,
sözçükleri kavurur
rüzgar çıkar savurur...
enkaza döner birden
duygu yüklü şiirler..
kimsesizse şairler...
asil ondan korkarım...

akdevrim.14.07.06.istanbul...

garibandı,
çobandı...
berrak yüreği vardı...
yılların geçtiğini
kuzulardan anlardı...
okul falan görmedi..
hiç şehire inmedi...
seneler geçti bir bir...
yirminci koca sene
koyun peşinde gene...
birisini sevmişti,
bir başkası almıştı
kimseyle konuşmazdı.
dünyasına dalmıştı...
vatandaş olduğunu
jandarmadan öğrendi..
askere çağırdılar...

akdevrim.14.07.06.istanbul....

köşe başında bir gün,
rasladığın adama
onbeş kuruş bıraktın..
çarptın onu idama...
bütün ondan ıraktın
yaptın onu dilenci...
hayata küsendi o...
bir zamanlar şendi o...
eserini gördünmü..?..

akdevrim.14.07.06.istanbul...

perdeleri indirin,
nasılsa bitti oyun..
kesilmiştir vanası
akmıyor artık suyun...
birileri et bekler,
bıcak altında koyun..
can derdinde bir hayvan,
yiyin,tiksırın doyun...
sizinle adım atmam,
beni mezara koyun...

akdevrim.14.07.06.istanbul....

insanlar biner iner,
ışıklar yanar,söner..
istasyonda beklerim,
kim demiş giden döner..?..

her türlü acı beden,
başların tacı beden..
hep bu geçitten geçer,
hiç birşey bilemeden...

bir çok şeyi bilen var,
yaşamadan ölen var..
neylersin ki kaderdir,
umudunu silen var...

ne kadar yazarsan yaz,
kim demiş sana kurnaz..
mevsimlerde bozuldu
karlı fırtınalı yaz...

akdevrim.15.07.06.istanbul...