Hukukçu olmasanız hukuk sistemimize güvenir misiniz?

değerli meslektaşlarım;

kanaatimce, hukuk sistemimiz, "Türk Usulü" de olsa, tıkır tıkır işlemektedir...

hatta, şu derece iddialıyım ki, "iş-bilir" bir avukatın yaptıramayacağı hiçbir iş yoktur...

sokaktaki vatandaşın da kendisini "Türk Avukatları'na emanet etmek" dışında bir lüksü olmamalıdır...

o halde, sorun nedir?...

üzülerek belirtmek isterim ki; idealist meslektaşım Ceylan Pala'nın fikrine -bu fikri içten, samimi ve duygusal bulmakla birlikte- katılamıyorum...

teşekkürler... iyi çalışmalar...

öncelikle hukukun üstünlüğü anlayışı değil de hukuk devleti anlayışı ülkemizdeki hukuk sisteminin temelindeki hatayı oluşturmaktadır. Bu da diğer hukuki bozukluklara kapı açmaktadır. Böylece hukuka güven duyulmamaktadır.

Kesinlikle hukuka aşırı derecede bir güvensizlik söz konusu. Hukuki yardımdan çok hakimle olan ilişkimizle ilgilenmek istiyorlar. Adliyeye ve hakimlere olan güvensizliklerini gidermeye çalışsakda pek başarılı olamıyoruz. İkna olur gibi görünüyorlar.
Örneğin ben dava ile ilgili hukuki açıklamalardan sonra "yinede belli olmaz burası Türkiye" dediğimde bu sözüme adeta bayılıyorlar. Aslında bu sözün irdelenmesi gerekir.

Hukuk sistemimize hukukçu olmasaydım güvenirdim zira sistemde bir problem yoktur ancak hukukçu olduktan sonra şunu anladım ki sorun uygulamada, doğal olarak bu farkı farkedemeyen, güvenmekten başka bir yol bulamayacak...

Vicdanları sızlatan kararlar verildikçe maalesef adalete güven(me) oranları dip yapıyor. Adalet herkese ama her kese lazım bunu unutmayalım!

Dünyada bir başka ülkenin deyimleri arasında "mahkeme kapılarında sürünmek" tabiri , veya "surata bak,mahkeme duvarı gibi" benzetmesi var mıdır dersiniz ?
Bunu hepimiz biliriz. Hukuçu olduğumuz için her gün duruşmalara gireriz. Ama duruşmaya "cübbemiz olmadan" girmekten biz dahi korkarız.
Bunun gerçekliğini inkarın hiç bir faydası yoktur.
Ama bu tespiti yapmak da yetmez.
Madem böyle, sorunu halının altına süpüreceğimize çözümün ne olacağını tartışmamız gerekmez mi?

Adliyede vatandaş olarak bulunmam durumunda hukuk sistemine güvenmem çünkü karşı tarafın avukatı var ve o benim aleyhime her şeyi yapar davasını kazanmak için.Zaten avukatlar bu işler için varlardır.Gerçi belki davayı bana satar.....!!!!!(Vatandaşın bakış açısı--maalesef)

Hakimlerin davalara bakma çokluğundan yanlış karar verdikleri çok oluyor.
Çinliler bu işin programını yapmışlar artık adaleti bilgisayara teslim etmişler.
Türk adaletinde çok yanlış olduğunu hukukçularımızda görüyor ama değişen bir şey yok.

Vatandaş da olsam hukukçu da sisteme değil kendime güvenirdim. Halen de öyle.

Hukuk, mantık ve zeka üzerine kuruludur.Hukuk ilgi gösterildiği ve bilgiler yenilendiği sürece, eğer dürüstlük de varsa mutlaka güvenilmesi gereken bir sistemdir. Hukuksuz adalet ve düzen olmaz.

valla hukukcu değilim ve başımdan bi dava geçmişti basit müessir fiilden yargılanmıştım.mahkemeden kağıt geldiğinde çok fazla heycanlanmamıştım.Savcılığa ifade verdiğimde de çok fazla heycanlanmadım ama mahkeme günü mahkemeye giderken ve mahkeme koridorunda sıra beklerken acaip gerilmiştim.hafiften hafiften korku başlamıştı bi de sanık olarak gitmem daha da acaip olmuştum.içeri girincede heycan ve korku hakim amcayı görene kadar devam etti.Mahkeme başladı ve hiç olayı dolandırmadan suçumu kabul ettim ve para cezamı yedim.Mahkeme 10 dakika sürdü..ve çıkarken hakim bey dedi keşke her sanık senin gibi olsa delikanlı dedi...Yaşasın adalet kesinlikle adalete çok güveniyorum asla hakim ve savcılarımızın haksız davrancaklarına inanmıyorum..suçlu olan herkes cezasını çekmeli mahkemeler madurlar için korkulcak bi yer değil aksine onu koruyan yerlerdir..allah onların eksikliğini vermesin ve ama kimseyide sanık olarak oraya düşürmesin

Soruyu ilk okuduğumda acaba ben hukuka güveniyor muyum dedim kendikendime..Sonra güvenmediğim bir seye dayanarak nasıl okul okurum,nasıl hayatımı sürdürürüm dedim..Aksaklıklar olsa da, hiç bir seye tek taraflı bakmamak gerektiğini düşünüyorum.Rüşvet var diyorsanız, biliyorsunuz ki rüşvet tek taraflı işlenebilen bir suç değildir;davalar aylarca devam ediyor diyorsanız bu sadece yargı erkinin değil, yasama ve yürütmenin de kusurudur.Hukukçu olmadığımı düşündüm ama yine aynı cevap belirdi beynimde..Öncelikle kendimize güvenmeliyiz çünkü hukuku da adaleti de sağlayacak olan bizleriz.Bu nedenle hukuk sistemimize güveniyorum.

Sokak söylemiyle bu memleket hala batıp gitmediyse bir yerlerde hala namuslu,idealist insanlar var demektir. onların emeklerine duyduğum saygı bile adaletimize(!)gözü yarı kapalı inanmaya zorluyor beni..

açık konuşmak gerekirse hukuk öğrencisiyim ve daha yolun başında olmama rağmen türk adalet sistemine güvenmiyorum hukuk hakkında hiç bir bilgi sahibi olmasaydım bile yine güvenim olmazdı ama bu kadar bi güvensizlik olabileceğini düşünmedim adaletin temel olarak alınması gereken hakimlik ve savcılık sınavında mülakatta torpilin rol oynadığı düşüncesi beni deli ediyor diğer yandan rüşvetin bazı davalarda rol oynaması söylentileri de
kimse kendini kandırmasın bu ülkede adalet sisteminde torpilin olmadığını kimse söyleyemez bugün türkiyede torpile karşı olarak en güvenilir kuruluş ordu göze çarpıyor bence. Ne zaman biz ADALET SİSTEMİNDE TORPİLİN OLDUNU İLERİ SÜREMEZSEK O ZAMAN GERÇEK BİR ADALET SİTEMİNE DAHA YAKIN OLDUĞUMUZU SÖYLEYEBİRİM tabi daha çok eksik var ama en önemli ve üzerinde değinilmesi gereken konu bu bence

tabiki bu bir hukuk ögrencisi ve hukuk calısanları icin ilginc ama güzel bir soru :
ben T.C. sınırları icinde yasıyorum. hukuk ile lise de dahil olmak üzere bu 5. yılım ve T.C. yönetimi hukuka dayalı bir sistemdir. Bunun icindirki ben milletimize halkımıza güvendiğim gibi HUKUK sistemimizede güvenirim

Adaletin Karşısında Boynumuz KILDAN incedir
Adaletin Kestiği Parmak Açımaz..

Ben gerçeklerı gormeseydım kesinlıkle guvenırdım dıyebılırım.

Ben GÜvenmelİyİz Dİyen ArkadaŞlara Katiliyorum..Şu Ülkede Hukuka Da GÜvenmeyeceĞİz De Neye GÜveneceĞİz?

hukuk sistemimize güvenmiyorum adaletin adil olarak uygulandığında insanlara güven verebileceğine inanıyorum bizlere tanınmış olduğu söylenen hakların bazılarının kullanılamadığını bilmek bile hukukun işlerliğinde çelişki olduğunu gösteriyor bunun dışında kabul edilmesi istenen yasaların belirli menfaatler altında ileri sürülmesi tüylerimi ürpertiyor!!!hukuk okumaktan çok keyif alıyorum ama pratiğin hep farklı olduğu söyleniyor keşke herşey okuduklarımız kadar şeffaf ve kesin olsa..

hukuk sistemimiz malesef ağır işliyor. küçük hukuki sorunları çözmek için açılan davalarda bile aylar süren bir bekleme söz konusu olabiliyor. dava dilekçeleri ve dosyalarının kaybolduğu ya da belli bir süre geçmesine rağman hala incelemye alınmadığı konusunda çeşitli eleştiriler duyuyorum sürekli. bir hukukçu olmasaydım ve herhangi bir davada taraf olsaydım bir çok çekincem olurdu şüphesiz. bu yüzden hukuk sistemine güven toplumda çok az malesef. biz hukukçuların bu konuda yağabileceği bir çok şey olabilir mutlaka ama biz de bu konuda sessiz kalıyoruz.

Alıntı: Yazan avceylanpala Esasen hukukçu olmasaydım hukuk sistemimize güvenirdim, çünkü ben hukukçu olduktan sonra hukuk sistemine olan güvenimi yitirdim

Ben de Dedim bir an ama. Sonra durup düşündüm. Her şeye rağmen hayır. Halen güveniyorum.

inanmakla başlar herşey...

Geçen gün, il dışındaki bir iş mahkemesindeki duruşma sırasında hakim gayet kendine güvenerek "ücret bordrolarındaki işçiye atfedilen imzaların sahte olup olmadığını neden bu kadar irdelediğinizi anlayamadım" şeklinde bir soru sordu.
Dava işçilikten doğan alacakların (fazla mesai,hafta tatili ücreti, maaşın düşük gösterilmesine ilşkin çelişki) tazminine ilişkin idi.
Neyse ben bu soru karşısında bir anlık bir şok geçirdikten sonra gerekli açıklamayı yaptım. Tabii, tahmin edeceğiniz gibi bu durum hakimin hoşuna gitmedi ve benim tanığımı dinlemeye başlar başlamaz adamcağızı yalancılıkla suçladı..........
Duruşmada daha sonra yaşananları merak eden varsa özel mesaj ile gönderebilirim.
Diyeceğim şu ki; Ben de Sayın Avceylanpala ile aynı durumdayım ve hukukçu olduktan sonra hukuk sistemine olan güvenimi yitirdim.

Bence Yargıç, Avukat davalı ve davacılar olarak hepimiz aynı gemideyiz bu nedenle hepimizin sistemin işlemesi için çalışmamız gerekir. Başka gidecek yerimiz olmadığı için bu sistemin çalışması için uğraş ve bilgi seviyemizi yükseltmeliyiz. Örneğin Türk Hukuk sitesi hepimiz için fırsat.
Saygılarımla

güvenmek bir yana yapacak başka bir şeyin yoksa alternatifin yoksa ne yapacak sın ki?

Alıntı: Yazan simali2 güvenmek bir yana yapacak başka bir şeyin yoksa alternatifin yoksa ne yapacak sın ki?

Bence Türkiyede en önemli sorun hiyararşik sistemin gerektiği gibi çalışmamasıdır. Gelişmiş Ülkelerde Devlet kurumlarında yukarıdan aşağıya doğru bir denetim sözkonusudur malesef Türkiyede bu denetim gerektiği gibi yapılmadığından yetkili ve gücü elinde bulunduranlar, istedikleri gibi hraket edebiliyorlar. Bürokraside "Bürokratik Oligarşi" yani tek güç olma sözkonusudur. Bundan başka bütün gelişmiş ülkelerde vatandaşların haksızlığa uğradıkları zaman şikayet etme hakları pratikte mükemmel bir şekilde kullanılmakta fakat Türkiyede bireylerimiz, sonucunda zarar görecekleri nedeniyle şikayetten kaçınmaktadır. Ben İskandinav Ülkelerinde 12 sene kaldım, orada devlet dairelerinde Şikayetin NEREDE VE NASIL yapılacağı duvarlara asılıdır fakat Türkiyede malesef bırakın şikayetin nasıl yapılacağı yazılsın, hepimiz sonucundan zarar göreceğimiz nedeniyle bunu yapmaktan kaçınıyoruz. Gelişmiş ülkelerde önemli olan kişiler değil sistemdir yani yetkili kişi sisteme uymak zorundadır fakat Türkiyede Yetkili kişi denetlenmediğinden ve sistem dışı harakette bulunduğunda şikayet edilmediğinden istediği gibi haraket etmektedir. Yargı bağısız olmalı fakat denetlenmelidir ve vatandaş haksızlığa uğradığı zaman şikayet etmelidir. Bu nedenle hepimizin HİYARARŞİK düzenin çalışması için haksızlığa uğradığımız zaman "ŞİKAYET" olan yasal hakkımızı kullanmamız gerekir.
Saygılarımla

Çocukluğum babamın "bu ülkede hala yargıçlar var" sözünün bana verdiği güvenle geçti.
Gerçi beş yaşında uykusunun en güzel deminde olan bir çocuk olarak saat beşte ortalığı yıkacak bir şekilde "ihtilal var!" bağırtılarının eşlik ettiği kapı yumruklanmalarına tanıklığımın iç dünyamda yarattığı harabiyeti hala üstümden atabilmiş de değilim, ama dediğim gibi benim modelim babamdı ve babam "bu ülkede hala yargıçlar var "dedikçe ben güvenmeye devam ettim.
Bizim ülkede çocuklar erken büyür.Henüz onüç ondört yaşındayken yine bir gün babam bu ülkede hala yargıçlar var diye söze başlayacakken,ben kendisine "peki onyedi yaşında bir çocuk nasıl idam edilebilir bunu bizim ülkenin yargıçları yapmadı mı" diye bir soru sordum.Yaptığı tek şey bir sigara yakmak ve şefkatle bana bakmak oldu.Cevap veremedi.
Hukuk tarihimizdeki bu onulmaz dramların beynimde yarattığı çelişki yumağını çözmeye çalışmakla geçti ilk gençlik yıllarım.Ben güvenmek istiyordum ama okuduklarım,duyduklarım bana "güvenme" diyordu.
Yıllar geçti...Güvenip güvenmemek arasında gidip geldiğimiz hukuk sisteminde bize de bir yer verildi.Hala o çocuk saflığıyla güvenebiliyor muyum.Maalesef hayır.
Dediğiniz gibi ben sade bir vatandaş olsam ve bana mahkemeden bir celp gelse afallarım.İçimi kaplayan bir tedirginlikle girerim adliye kapısından.

Hukukçu iken hukuk sistemine güvenmiyoruz ki...

Hukukçu yahut değil sanırım çoğumuz güven duymuyoruz.
Ancak saygı duyuyor ve düzelmesi için önerilerimizi de eksik etmiyoruz.
Bir gün belki olur ya...

Alıntı: Yazan Av.Levent Adliyeye daha önce işi hiç düşmemiş bir vatandaş olsaydım, celbi ilk elime aldığımda adalet sistemine, mahkemelere, hakimlere, savcılara büyük bir güven duygusu beslerdim. Bu duygu ile (galiba birazda heyecanla) ertesi veya günü geldiğinde mahkemeye giderdim. Mübaşirle daha ilk temasımda bu duygu biraz sarsılabilir, dakikalar geçtikce beni ilgilendiren duruşmanın saatinde başlamamış olmasıyla bu duygu zedelenebilir, uzun bir bekleyişin ardından duruşmaya çıktığımda içimdekileri tam söyleyememenin vermiş olduğu hayal kırıklığı ile hakimin ileri tarihe gün vermesi sonucu adalete güven duygusu erezyona uğrardı sanırım.

Gülümsüyorum..

Eski Adalet Bakanı Hikmet Sami Türk'ün şu sözlerini anımsadım;
''Yargı,üzerinde şaibeye tahamül olmayan bir konudur''

Devletin her kurumuna olan güvensizlik anlaşılabilir belki ama yargı makamlarına olan güvensizlik asla kabul edilebilir birşey değil.Bu oldukça endişe verici..