Hayatınızda Iz Bırakan Kişiyi Paylaşmak Ister Misiniz?

hayatımın en derin izlerini babam bıraktı bende. her zman onu örnek almışımdır.
olaylara bakışı, olgunluğu,sakinliği ve hatta bazen siniri...
herşeyden önemlisi baba şefkati..
benim hayatımdaki en önemli izler babamın bana bıraktığı izlerdir.

hayatımda iz bırakan kişi...

Alıntı: hayatımda iz bırakan kişiyi paylaşırken keşke onu tanıtabileceğim bir adı olsaydı... hayata dair öğrettikleri adının ya da sıfatının önüne geçti hep. tesadüfen tanıdım. hayatımızdaki insanların büyük çoğunluğunu tesadüfen tanırız zaten . ama o tesadüfen tanıdığım bütün insanlardan daha farklı bir tesadüfle geldi hayatıma. ne hoşgeldin diyebildim ne de...

işte bu cümleler tam da bendeki izi tarif ediyor..
bir kere girdi ya hayatıma,
artık hep olacak..
nasıl, ne şekilde, ne sıfatla bilinmez ama
bir şekilde hep orda olacak...

Bir anda geldi ve hayatımın tam ortasına oturdu …

Benim ilklerim ve başlangıçlarım oldu …

Zaman zaman sızlayan bir yara ama genellikle mutluluk sebebim oldu ve olmaya da devam ediyor …

“Eğer acıyı tatmasaydık tatlının , tatlı olduğunu nerden bilecektik…” demeyi öğretti…

Biri size ;

- Çayını şekersiz mi içiyorsun?
- Sigarayı bıraktın mı?
- Sakallarını neden kesmiyorsun ?
- Hayata hep böyle umutla mı bakarsın ?

vb.

Sorularına cevap verirken o yanında olduğunda mutluysan ama yanında yokken tam olarak yerini keşif edemediğin tarifsiz bir sızı hissediyorsan

Varlığıyla umut veriyorsa , yokluğu hep koca bir boşluk olarak eksikliğini hissettiriyorsa hayatında iz bırakmış demektir…

İz bırakanlar unutulmaz…


İyi ki varsın…


Ve


Hep ol…


SSC…

Hayatımdaki kararlarımda beynimden hiç çıkmayan kişi annemdir. Soğuk, karlı bir kış sabahında taş duvarlı evde uyandığımda, annemin gözleri dahil mosmor haliyle yatağındaki halini hiç unutmadım....Nedeni babamdı.. Vee annem gibi bir kadının hayatını bildiğim için, yılın kadını seçme hikayelerine gülüyorumm. Boşanmak için başvuran kadınların nedenlerinide görüyorum..Fakat, o kadınlara annem gibi kadınların dünyasını anlatacak kelime dahi bulamayacağımı biliyorum.. Anlatsamda anlayamacaklar ve hissetmeyecekler.. İnsanlara bilmedikleri dünyaları hissettirmek imkansız..

hayatımda iz bırakan kişi demek 'O'na haksızlık olur sanırım.. hayatım olan,hayatımı anlamlı kılan, hiçbir şey yapmasına gerek olmadan sadece öylece duruşuyla bile günüme güzellik katan 'O'...
artık sadece adliye koridorlarında karşılaşan iki meslekdaş olsak da,bir insanı ne kadar çok sevebileceğimi bana gösteren..üzerinden onca zaman geçmesine rağmen adı geçtiğinde yüzümde kocaman bir gülümsemeye sebep olan 'O'..
iyi ki vardın..sen böylesine var olduğunu bilmesen bile..

Alıntı: Yazan deku hayatımda iz bırakan kişi demek 'O'na haksızlık olur sanırım.. hayatım olan,hayatımı anlamlı kılan, hiçbir şey yapmasına gerek olmadan sadece öylece duruşuyla bile günüme güzellik katan 'O'... artık sadece adliye koridorlarında karşılaşan iki meslekdaş olsak da,bir insanı ne kadar çok sevebileceğimi bana gösteren..üzerinden onca zaman geçmesine rağmen adı geçtiğinde yüzümde kocaman bir gülümsemeye sebep olan 'O'.. iyi ki vardın..sen böylesine var olduğunu bilmesen bile..

Alıntı: Yazan deku iyi ki vardın..sen böylesine var olduğunu bilmesen bile..

Üniversite öğrenci kimliğime bakarken gözleri ışıl ışıl parlayan,
Ceketimi satar yine seni okuturum diyen,
Çocukları için kendini feda etmekten hiçbir zaman çekinmeyen,
Etrafımdaki insanların aramızdaki sevgiyi kıskandığı BABAM...
Üniversiteyi kazandığım sene amansız bir hastalığa yakalanmış, hasta yatağında 'kızım sakın insanlığını kaybetme,para her zaman kazanılır' diye öğüt veren BABAM..
Çok yazık ki mezun olduğumu göremedi ya da cübbe giyişimi...
Ama bir yerlerde yine benimle gurur duyduğunu hissedebiliyorum. Ve ben de onun kızı olmaktan büyük bir gurur duyuyorum.

Alıntı: Yazan Jaap ...4 yıl...bir telefon..elde var kocaman bir sıfır..ama sunu biliyorum.herkesn bir hesabı var bir de hesap sahibinin..

Bir an kendimi gördüm bu yazının içinde.......... ve o kalp emin ol unutur. Daha doğrusu anlamsızlaşır bir gün gelir. Duyarsız olursun. Karşından çıkıp gelse dönüp bakmazsın. Biraz sabret. Hesabını da mahşere bırak.

Ben bu hakkımı saklı tutmak istiyorum
İnşallah hiç yazmam hayatımda iz bırakan kişi' yi!!!!!!!

Alıntı: 05-01-2008, 00:02 #17 Jaap Üye Yer: Kayseri Mesajlar: 86 Teşekkür: 27 bu site ))))

Alıntı: Yazan Jaap hayatımda iz bırakan kişi.... iz değil,aslında hayatım olan kişiydi...hayallerim,geleceğim,mutluluğum,üzüntüm, esasında herşeyimdi..birlikte iken ömrümün bakiyesini yanında hayal ettiğim kişiydi...ama şimdi ezip geçen kişi oldu.bazen düşünüyorum sanki tüm aşk ve ayrılık şarkılarını bana yazmışlar.inanılmaz acı veriyor .çok söz var inanın çok söz... kokusu hala burnumda yüzü hala gözlerimin önünde.ne kadar acıymış bu ayrılık acısı..dayanması okadar zor ki...siz buna iz diyebilir misiniz? "yıllar geçsede üstünden bu kalp seni unutur mu"

Bu site mi yaptı bütün bunları?

Neden iz bırakanlar hep aşık olunan kişiler oluyor ki?

Bence hayatımızda gerçek izi olanlar,bizi öyle ya da böyle yetiştirenlerdir. Anne, baba, öğretmen, mesleki büyüğümüz vs.

Alıntı: Yazan Saim Neden iz bırakanlar hep aşık olunan kişiler oluyor ki? Bence hayatımızda gerçek izi olanlar,bizi öyle ya da böyle yetiştirenlerdir. Anne, baba, öğretmen, mesleki büyüğümüz vs.

Benim kastım bu değildi

Ben bu soruyu her okuyuşumda, şaşırıp bocalıyorum. Hiç mi iz bırakanım olmadı, diye... Hayır, elbette oldu. Ama "İz bırakan kişi" diye tanımlayabileceğim, yani "İz bırakanlar klasman birincisi ilan edeceğim", bir İz'im yok...

"İz'lerim" var, herkesinki gibi...

Doğurandan gözetene, ikokuldaki öğretmenimden, tümünden mezun olana dek ilişki kurduğum okul arkadaşlarıma, kırdıklarım ve kırıldıklarımdan, ilk şaşırdıklarım ve kanıksadıklarıma, staja başladığımda tanıştığım ilk meslektaşlarımdan, adını anımsamıyor da olsam beni ilk azarlayanlara, güldüğü ve ağladığı anları, şımarıklık ve uysallıkları, haşarılık yahut başarılarıyla yaşamımı zenginleştiren kızıma, pozitifliği ve çalışkanlığına tanık olduklarıma, son yolculuklarına uğurladıklarımdan, kalabalık bir yolda yürürken, annesinin aniden yüzüne vurduğu, o hiç tanımadığım çocuğa... Bu liste uzar, dahası bitmez. Eğer görmeyi seçerseniz, her yerde bir iz var. Yürüdüğünüz yollarda olduğu kadar, yürümediğiniz yollarda da...

Hasılı: İz'im yok, izler'im var ve ben; bugüne dek yaşadığım, hissettiğim ve anladığım, o izlerin toplamıyım

Alıntı: Yazan Işıl YILDIZ Benim kastım bu değildi

Tahmin ediyorum.

Şehper Hanıma katılıyorum, yaşamımızda bizi biz yapan tek kişi ya da tek olay değildir, yaşananların toplamı bugünkü davranışlarımızın nedenidir. İz bırakan kişiyi düşününce benim de aklıma çok kişi geliyor, sınırlayamıyorum. Yaşamımızdan öyle ya da böyle geçen herkes bir iz bırakmıştır, kimi zaman bizi daha iyi yapan güzel bir iz kimi zaman hiç silinmeyen kötü bir iz...

Şehper Hanım'a ben de katılıyorum.

Sahiden öyle midir? Sahiden " yaşadığım (ız), hissettiğim(iz) ve anladığım (ız), o izlerin toplamı(mı)yım (yız)" acaba? İz bırakanlar mı çok etkilemiş, çok derine indirmiş, çok katkıda bulunmuştur, iz bırakmadan (yakıp)(yok edip) giden mi ?
Nereden, nasıl baktığımıza bağlı.

İz bıraksın, toplarız, çarparız, böleriz, zor da olsa çıkarırız, sileriz.
Ya hiç iz bırakmamışsa, yok etmişse?
Çok arabesk oldu biliyorum.
Kabul buyurun.

Alıntı: Yazan Av.S.Karaca Sahiden öyle midir? Sahiden " yaşadığım (ız), hissettiğim(iz) ve anladığım (ız), o izlerin toplamı(mı)yım (yız)" acaba? İz bırakanlar mı çok etkilemiş, çok derine indirmiş, çok katkıda bulunmuştur, iz bırakmadan (yakıp)(yok edip) giden mi ? Nereden, nasıl baktığımıza bağlı. İz bıraksın, toplarız, çarparız, böleriz, zor da olsa çıkarırız, sileriz. Ya hiç iz bırakmamışsa, yok etmişse? Çok arabesk oldu biliyorum. Kabul buyurun.

Sayın Karaca,

Arabesk değil ama hüzünlü anınıza denk gelmiş diyelim.

Sizi üzen bizi de üzer. Kimdir o yakıp, yıkanlar?

Saygılarımla.

Hüzünlü değildi halimiz, maksadımız da üzmek değildi.
Sadece "iz bırakmaya" takıldık o kadar.
Anlaşıldı ki, meram iyi anlatılmamış.
Sevenlerimizin olması ne güzel.
Selam ve saygı ile.

İz kısmını hep iyi olarak mı yorumlamak zorundayız?

GİDERKEN

"Bilerek mi yanına almadın giderken,
Başının yastıkta bıraktığı çukuru...

Güveniyordum oysa ben sevgimize,
Vapur iskelesi yahut tren istasyonundaki
Saatin doğruluğu kadar...

Beni senin gibi bir de annem terketmişti
Ki göbeğimde durur, onun yokluğundan bana kalan çukur..."

Sunay Akın

Baba - m

Alıntı: Yazan Nalan Nagehan ALTUĞ Baba - m

Benim de...

Alıntı: Yazan Gülümse Benim de...

Yıllar geçtikçe derinleşen izler...

O kadar çok ki..

Siz büyüdükçe , biz bunu gördükçe küçüleceğiz diyen ilkokul öğretmenim..

Bazı insanlar asla bu bana yeter demeyecek kadar çalışmayı sever diyen , ortaokul fen bilgisi öğretmenim.

O kadar sabırsız ve aceleci tavrı ile lise de çok başarılı olduğum matematik dersinden soğutan matematik öğretmenim.

Yatılı lise de sözlerin değil bakışların en büyük dersi verdiğini öğreten sevgili anatomi öğretmenim.

Bölümlerin ya da üniversitelerin hiç bir anlamı yoktur. Önemli olan kişisel gelişimdir diyen dersane öğretmenim.

Çok güzel , bakımlı elleri olan ve akıcı ve mükemmel türkçesi ile günlerce dinlesem bıkmayacağım sohbeti olan liseden edebiyat öğretmenim.

Eğer bir gün ölürsem coğrafya öğretmeni olmadan, gözüm açık gidecek dediğim ve hukuk fakültesine puanım tuttuğu halde tercih yapmadığım, sevgili coğrafya öğretmenim ve buna tamamen ters bir düşünce geliştiren eski eşim...

Coğrafya Öğretmenliğine evet, hukuğa hayır...

Hırsının kurbanı olarak, en yakınına başkasının vermeyeceği kadar büyük zarar açan bir insan..

16 yıl boyunca kardeşim kadar güvendiğim bir arkadaşımının , güven duygusunun boş olduğunu öğrettiği için.

Psikiyatristim, arkadaşım, sevgili dostum, amirim , cesareti öğrettiği için.

Beni eleştirebilen tek insan, tombiş annem.

Bir mucizeye tanık olmamı sağlayan yeğenim..

Her yanından ayrıldığımda gitme diyemediği için surat asan, bir bahane ile kavga çıkaran, yola çıktığımda ise abla gidince ara diyen bir kız çocuğu.. (24 yaşında.)

Her izine, pisine, nazına, başarısına, başarısızlığına, güvenine, sevgisine, saygısına , sevimliliğine bir ömür boyu gönüllü olduğum oğlum...

Anlatmaya kelimelerin yetmeyeceği, çok özlediğim BABAM.

ailemve canlarını yaktığım aşklarım...