Ana Sayfa
Kavram Arama : THS Google   |   Forum İçi Arama  

Üye İsmi
Şifre

Site Lokali Edebiyat, Müzik, Spor, Sinema, Bilgisayar.. Site üyelerimizin hukukla ilgisiz konularda sohbetleri için. [Siyaset ve din bu sitede konu dışıdır!]

Olgunlaşmak

Yanıt
Old 13-07-2007, 20:39   #1
OLCAYK

 
Varsayılan Olgunlaşmak

Açıkçası bu konuyu hangi alanda yazmam gerektiğine karar veremedim. "Konusu "hukukçular" olan ve diğer alanların konusu içine girmeyen sohbetlerimiz için" diyor ama ben meslektaşlarımla konuşmak istiyorum bu konuyu.
İnsan olgunlaştıkça (bunu istediğiniz gibi algılayın zamanla orantılı yada değil, belki yaşanılanlarla) kendinden (bunu da istediğiniz gibi algılayın kendinden yada çevresinden ) uzaklaşır mı?
Old 13-07-2007, 22:00   #2
Armağan Konyalı

 
Varsayılan

İnsan olgunlaştıkça kendine yaklaşır.

Olgunlaşmadan önce kendisine uzak konularla meşgul olur. Kendisini ilgilendirmeyen konularla uğraşır. Olgunlaştıkça önemli konuları seçmeye başlar; diğerlerini boş verir. Önem sırası kendine göre biçimlenmeye başlar.

Öte yandan olgunlaşmadan önce başkalarının sözleri önemlidir. Çocukken annesinin, öğrenciyken öğretmeninin, sürücüyken trafik polisinin sözü önemlidir. Ama olgunlaşınca kendine yaklaşır ve artık polis olmasa da aşırı hız yapmaz. Olgunlaşınca kendi düşünceleri önem kazanır. Başkalarının etkisinden kurtulur, kendine yaklaşır.

Olgunlaştıkça çevresindekileri daha titizlikle seçmeye başlar. Kendi beğenilerine uyan insanları seçmesi insanı kendine yaklaştırır.

Bir diğer yönden, çok olgunlaştığında ( bir başka deyimle çok yaşlandığında) insan artık gelecekle ilgili hayaller kurmaz. Hayallerin yerini anılar alır. Yaşlandıkça insan anılarına döner. Bir başka deyimle kendine döner. İnsanın anıları insanın ta kendisidir. İnsan yaptıklarından ibarettir.

Başka pek çok yönden de insanın kendine yaklaştığından söz edilebilir. Ama uzaklaştığına ilişkin tek örnek bulunmaz.

Saygılarımla
Old 14-07-2007, 09:17   #3
Av.H.Sancar KARACA

 
Varsayılan Ve...

Alıntı:
Yazan Av.Armağan KONYALI
Alıntı:
İnsan olgunlaştıkça kendine yaklaşır.
Alıntı:
Yaşlandıkça insan anılarına döner

Olgunlaştıkça kendisine yakışır ve bir de yaşlandıkça (uzaklaşmışsa bir nebze) kendisine de döner mi Üstadım?

Saygılarımla
Old 14-07-2007, 09:27   #4
Armağan Konyalı

 
Varsayılan

Sayın Av.H.Sancar Karaca

Yaşıtım olmanız nedeniyle siz de en az benim kadar konuya vakıfsınız.

İnsan da bir mevlevi gibi döne döne kendini arar ve olgunlaştıkça insanlığa yaklaşır.

Saygılarımla
Old 14-07-2007, 23:06   #5
uSaRe01

 
Varsayılan

İnsanlığa yaklaşmak, aslında insanın kendini keşfetmesine bağlıdır. Kendi deryasında en gizemli yerleri keşfetme yolculuğuna çıkan insan her yeni bir şey keşfettiği oranda da olgunlaşmaktadır. Olgunlaşmak;insanın kendisi ile tanışmasıdır bir nevi.
Old 17-07-2007, 22:16   #7
ays

 
Varsayılan

Bence olgunlaşmak her zaman sayın meslekdaşlarımın dediği kadar iyi bir şey olmayabilir.Bazen "hayattan hiç birşey beklememek,umut etmemek", "geleceğe dair hayallerini kaybetmek" ,"hayatın önüne getirdikleriyle yetinmek" le özdeş olur olgunlaşmak.Belki de bizim toplumumuzun dayattığı olgun insan modelidir bu.İşte o zaman kendine yabancı,uzak gelebilirsin.Bir gence bakar onun o hayat dolu halini hafif dalgacı bir tavırla süzer; "bir zamanlar ben de böyle düşünüyordum, ama hayat olgunlaştırıyor insanı" deyiverirsin.Olgunlaşmak tasavvuftaki gibi "yaşanmışlıklarla daha çok büyümeyi, insana ve doğaya yaklaşmayı" ifade etmiyor bu toplumda.Sanki istem dışı bir tezgahtan geçirilip istenilen statükocu duruma getirilen insan tipine deniyor maalesef.
Old 30-07-2007, 11:28   #9
Armağan Konyalı

 
Varsayılan

Sayın usare01

Aşağıdaki nedenlerle görüşünüze katılamıyorum:

Olgunlaşma yaşamı değerlendirebilmekle ilgili olduğundan insanı yaşama yaklaştırır.

İnsanı ölüme yaklaştıran ise zamandır. Zaman içinde olgunlaşılır ama bu ikisi karıştırılmamalıdır. Olgunlaşmak yaşama yaklaştırır; zaman ise ölüme.

Saygılarımla
Old 30-07-2007, 12:55   #10
Av. Şehper Ferda DEMİREL

 
Varsayılan

Yaşama dört elle sarılan 80 yaşındaki insanları ve yaşamdan kopuk yaşayan genç insanları düşündüğümde, insanı ölüme yaklaştıranın zaman olduğu görüşüne katılamıyorum. Zanlı zaman değil kanımca. Zira;


Yaşamak değil insanı öldüren
Ne çok , yaşarken ölen






Saygılarımla...
Old 30-07-2007, 12:59   #11
zeynep

 
Olumlu Olgunlaşmak

Sayın Konyalı'nın görüşüne aynen katılıyorum. Olgunlaşmak, yaşama yaklaştırır insanı ve yine olgunlaşmak yaşamın tadına varmamızı sağlar. Gençlik dönemlerimizde yemeği bile sadece karnımızı doyurmak için yediğimizi hatırlıyorum. Oysa yemek yemek başlı başına bir zevk! Bunun gibi bir çok örnek verilebilir. Ancak ilk mesajda arkadaşımızın sorduğu "İnsan olgunlaştıkça kendinden uzaklaşır mı?" sorusunu bu minvalde değerlendirmek uygun olur mu bilemem. Olgunluğumuz zamanla ve tecrübelerimizle pekişir. Yaşadığımızın ve hayatımızın değerinin farkına varmamız ve dolayısıyla kendimize yaklaşmamız olgunlaşmaya başlamakla başlar.

Geçmişe bağlı kalmadan, gelecekte ne olacağını sorun yapmadan, içinde bulunduğumuz zamanın, yaşımızın ve yaşımız ne olursa olsun olgunluğumuzun, kendimizin tadına varıp sevdiklerimizle mutlu günler yaşayabilmek hepimiz için önerim ve tabi ki dileğimdir.

THS Aileme Sevgiyle,

Zeynep
Old 30-07-2007, 20:02   #12
OLCAYK

 
Varsayılan

Olgunlaşmayı zamanın bizi nereye yaklaştırdığı bakımından değerlendirmeden tanımlamak istersem kendi adıma, sayın "ays" ye katılıyorum, olgunlaştıkça hem kendimi daha iyi tanıdığımı hem de kendimden uzaklaştığımı farkettiğimde sanki elimden birşeyler kayıp gitmiş gibi hissettim. Halen öyle hissediyorum. Bu mutlaka her bireyin kendi yaşadıkları, hayatın ona yaşattıkları ile ilgili ama ben olgunlaştıkça kendimden uzaklaştım! İstemdışı olsada. Yoksa biz elimizde olan ve olmayan şeylerin ayrımına varamıyor muyuz?
Old 30-07-2007, 20:13   #13
OLCAYK

 
Varsayılan

Bu arada evet olgunlaşmak yaşama yaklaştırır insanı,hani ne yaşadığı en ince ayrıtısıyla algılayabiliyor olmak - sana ne hissettiriyorsa o yaşadığın sonuna kadar tatmak - ama yine de yaşamın kendisinin taşıdığı yükle olgunlaşırken kendinden uzaklaşmak... Ve bunun inadına kendinle başbaşa kalabilmek adına zaman yaratmak için bu kez herşeyden uzaklaşmak... Bu ne yaman çelişki.
Old 30-07-2007, 21:14   #14
Av. Şehper Ferda DEMİREL

 
Varsayılan

Çocuklardık...




...
...

o zaman bu zamandir dostlar
ne ister neyi özleriz
denizini arayan
akarsulara benzeriz
pencereler birak açik kalsin
geceleri yagmurlar yagsin
günebakan düslerimiz
yagmur sesiyle çogalsin

çocuklardik
parlak yildizlardik o zaman
ay büyülüydü, yakamoz, deniz
ardindan kostugumuz o baharlar
çocuklardik
parlak yildizlardik o zaman
artik dönemesek de geriye
ardindan kostugumuz o zamandir

...


Meral Özbek
Old 30-07-2007, 22:03   #15
Ahmet Turan

 
Varsayılan

Alıntı:
Yazan zeynep

Geçmişe bağlı kalmadan, gelecekte ne olacağını sorun yapmadan, içinde bulunduğumuz zamanın, yaşımızın ve yaşımız ne olursa olsun olgunluğumuzun, kendimizin tadına varıp sevdiklerimizle mutlu günler yaşayabilmek hepimiz için önerim ve tabi ki dileğimdir.


Bu sözlerin altına imza atıyorum.

Not: Sayın zeynep Sultan demekki isteyince muhteşem yazıyormuşunuz
Old 30-07-2007, 22:39   #16
Av.Mehmet Saim Dikici

 
Varsayılan

Alıntı:
İnsan olgunlaştıkça (bunu istediğiniz gibi algılayın zamanla orantılı ya da değil, belki yaşanılanlarla) kendinden (bunu da istediğiniz gibi algılayın kendinden ya da çevresinden ) uzaklaşır mı?

Uzaklaşabilir. Hayatta hemen her şeyin bir diğeriyle özdeşleşebildiğini düşünen birisiyim. Bu nedenle olayı bir örnekle dile getirmek arzusundayım:

Bir armut düşünelim. Hamken özü olan ağacın dalına çiviyle çakılmışcasına sıkı sıkıya bağlıdır. Koparmak için epeyce bir güç kullanmak gerekir.

(Sonuç: Ham armut kendine yapışıktır. Özü ile iç içedir.)

Olgunlaşan armut ağırlaşır. Ağırlaştıkça özünden ayrılmaya zorlanır. (Yer çekimi) Ve nihayet kaçınılmaz son gelir ve armut özünden kopar ve dalından uzaklaşır.

(Sonuç: Dal, gövde= Öz ise, olgunlaşan armut özünden kopmuştur, uzaklaşmıştır.)

İnsan, armut değildir! denirse eyvallah derim! O da ayrı bir konudur.

Olgunlaşmak için yaşlanmak şart değildir. Yer çekimli ortamlarda ağırlaşmak yeterlidir.

Saygılarımla.
Old 30-07-2007, 23:12   #17
Ahmet Turan

 
Varsayılan

Alıntı:
Yazan Av. Mehmet Saim Dikici
Uzaklaşabilir. Hayatta hemen her şeyin bir diğeriyle özdeşleşebildiğini düşünen birisiyim. Bu nedenle olayı bir örnekle dile getirmek arzusundayım:

Bir armut düşünelim. Hamken özü olan ağacın dalına çiviyle çakılmışcasına sıkı sıkıya bağlıdır. Koparmak için epeyce bir güç kullanmak gerekir.

(Sonuç: Ham armut kendine yapışıktır. Özü ile iç içedir.)

Olgunlaşan armut ağırlaşır. Ağırlaştıkça özünden ayrılmaya zorlanır. (Yer çekimi) Ve nihayet kaçınılmaz son gelir ve armut özünden kopar ve dalından uzaklaşır.

(Sonuç: Dal, gövde= Öz ise, olgunlaşan armut özünden kopmuştur, uzaklaşmıştır.)

İnsan, armut değildir! denirse eyvallah derim! O da ayrı bir konudur.

Olgunlaşmak için yaşlanmak şart değildir. Yer çekimli ortamlarda ağırlaşmak yeterlidir.

Saygılarımla.

Bu sözlere Katılıyorum
Katılarak altına imzamı atıyorum
Old 30-07-2007, 23:12   #18
ays

 
Varsayılan

Ben toplumun kodlarına göre davranarak yasayanların sahte "olgunlaşmalarından" dem vurmuştum.Bunun da insanı "biricik" olan özünden uzaklaştıracağını düşünüyorum.Ama bir de deneyimler edinerek özgürleşen özgürleştikçe olgunlaşan ve kendine yakınlaşanlar var.Duygularimi yeterince iyi anlatamiyorum.O zaman bu duyguları çok iyi anlatmış birinin yazisina başvurmam da yarar var.Belki Can Dündar'ı sevenler vardır aranızda.Ben çoğu yazisini biraz fazla şekerli bulurum ama bu yazi hoşuma gitti.

"Artık eskisi gibi her hafta sonu birileri ile dışarı çıkmak istemiyorum. Beni yoran ilişkiler, yeni tanışmalar, yeni yüzler aramıyorum. Eski dostlukların da özetini çıkarmaya başladım. İlişkilerde tasarrufa gidiyorsun her şeyde olduğu gibi ve gereksiz insanları hayatından atmak istiyorsun.

Yapmacık, inanmadan konuşmak istemiyorum artık. Beni anlamayanlarla konuşmak cümle kirliliği yaratıyor ve hak edenlere saklıyorum enerjimi. İstediğime istediğimi deme özgürlüğüne sahibim, eleştirme hakkını oluşturan yaşamışlık ve yeterli yaş faktörü artık bende de var. "Ben demiştim" ,"ben bilirim","ben zaten anlamıştım", sendromunda olanlarla arkadaşlıkları bir kez daha sorguluyorsun. İlişkilerini sadeleştirmeye başlayınca sıra iyi ve kötü gün dostlarını ayıklamaya geliyor. Kötü gün dostlarını belirliyor ve onlara daha çok önem veriyorsun. İyi gün dostu bulmak ne kadar kolaysa kötü gün dostu bulmak bir o kadar zor, biliyorum. Dostlar ihtiyaç olduğunda göçmen kuşlar gibi sıcağa uçuyor ve sadece seninle birlikte sürüden ayrı düsenler kalıyor.

Zamanın ne kadar kıymetli olduğunu öğreniyorsun buralara kadar gelirken.

Uzun düz otobanlardan olduğu gibi, kestirme bozuk yollardan da ulaşabilirsin hedeflerine. Kestirmeleri de öğrendim gide gele. Boş geçen her saniye değerli artık. Daha yapılacak çok şey var ama, kendimi çok yormaktan çok hırpalamaktan yana değilim. Gerektiğinde "HAYIR" demeyi öğrendim ve bu kelime basta karsındakine kırıcı gelse de senin için hayat kurtarıcı olabiliyor. Sevgiye önem vermek gerektiğini, zamanı geldiğinde elinde sadece sevginin kalacağını biliyorum. Sevgi paylaşıldıkça oluşuyor, olgunlaşıyor. Aileme ve seçtiğim tüm dostlarıma daha önce göstermediğim sevgi, anlayış ve ilgiyi gösteriyorum. Biliyorsun ki gidenlerin ardında sadece iyilikler kalıyor, ne kadar sevgi dolu olduğu hatırlanıp anılıyor. Bana çok genç olduklarını hatırlatırcasına nedense tecrübelerimi, fikirlerimi sormaya başladılar. Vereceğim cevaplar belki çok anlamsız geliyor ama yine de dinliyorlar ama ben biliyorum ki yasamadan hiçbir şey öğrenilmiyor. Yaşamışlığın oluşturduğu bir alçakgönüllülükle gülüyorum içimden sadece. Artık daha şık giyiniyorum, senelerle birikmiş dolaplar dolusu kıyafet var ve bunları kendimle paylaşmalıyım. Önce kendine güzel görünmelisin, kendi zevkime göre giyinmek istiyorum, böyle hissediyorum.

Modaya uymak adına popomun sığmadığı düşük bel pantolonlara sığmıyorum diye kendimi üzme tercihini de kullanabilirim .

Ayıp, günah ya da ne derler korkuları çoktan geride kaldı.

Dostlarıma, kendimize yemek yapmak hoşuma gidiyor. Mutfak eskiden bir zulüm iken simdi zevk aldığım mekanlar arasına giriyor. Farklı lezzetler denemek güzel ve kendi lezzetimi kendimde yaratabileceğim belli bir damak zevkim ve mutfak kültürüm oluştu.

Sonra Sezen'in şarkısındaki gibi anneni daha sık düşünüyorsun ve hatta anlıyorsun. İşte bu yeni alışmaya başlanan ve giderek hoşa giden yeni duruma olgunluk deniyor. Yaşamışlığın, görmüşlüğün, geride kalmış üflenmiş doğum günü mumlarının bir sonucu kendiliğinden ortaya çıkıyor hayatın bir dönemecinde bu olgunluk. Ne zaman dersen herkese göre, ne kadar dolu yaşadığına göre değişiyor bu olgunluk çağına ermek. İnanın bana hayattaki düşüşler, zor alınan virajlar bu zamanı hızlandırıyor. Kendi dünyanın küçüklüğünü keşfetmek ve buna rağmen kendinin kıymetini bilmek çok ise yarıyor. Bir gün hepimizin bu huzurlu olgunluğu bulmasını diliyorum."

Can Dündar
Old 30-07-2007, 23:27   #19
Armağan Konyalı

 
Varsayılan

Sayın ays

Alıntı yaptığınız Can Dündar'ın köşe yazısı için teşekkür ederim. Köşe yazarının başlıca görevi okuyucunun düşüncesine tercüman olmaktır. Can Dündar çok iyi bir köşe yazarı. Hepimize tercüman oluyor. Örneğin erkeklerin yaşlandıkça mutfağa yaklaştıkları garip ama gerçek. Saygılarımla


Sayın Ahmet Yıldırım

Size katılamıyorum: Armut aslında dalda sallanan bir yiyecek değildir. Armutun yeri yerdedir. Armut olgunlaşınca içindeki tohumla toprağa düşerek armut ağacının üremesini sağlar. Bu nedenle armut olgunlaşmakla kendine yaklaşır ve ağaçtan uzaklaşarak tohum olur. Bir başka deyişle KENDİSİ olur. Tabi kendini insanların hoyrat ellerinden kurtarabilirse. Saygılarımla
Old 30-07-2007, 23:45   #20
ays

 
Varsayılan

Sayın Av.Armağan Konyalı

Sanırım kadınlar da yaşlandıkça mutfaktan tam gaz kaçıyor!
Old 30-07-2007, 23:53   #21
Jeanne D'arc

 
Varsayılan

Sayın ays,

Can Dündar'ın yazısı için teşekkürler!
Old 30-07-2007, 23:56   #22
Av. Şehper Ferda DEMİREL

 
Varsayılan

Kahvaltı mutlulukla bağdaşabiliyorsa, mutfak olgunlaşmakla neden bağdaşamasın? Bulduk mu yoksa? Ama bu durumda en iyi yemek yapanın/ya da en yemek severin ( ), en olgun olmasını gerektirir ki, sanırım bu da bizi pek doğru bir mecraya sürüklemeyecek
Old 31-07-2007, 09:42   #23
Av.Mehmet Saim Dikici

 
Varsayılan

Alıntı:
Yazan Av.Şehper Ferda DEMİREL
Kahvaltı mutlulukla bağdaşabiliyorsa, mutfak olgunlaşmakla neden bağdaşamasın? Bulduk mu yoksa? Ama bu durumda en iyi yemek yapanın/ya da en yemek severin ( ), en olgun olmasını gerektirir ki, sanırım bu da bizi pek doğru bir mecraya sürüklemeyecek

Kat'i olarak katılıyorum.
Old 31-07-2007, 11:39   #25
Veysel

 
Varsayılan

Alıntı:
Yazan Av.Armağan Konyalı

Örneğin erkeklerin yaşlandıkça mutfağa yaklaştıkları garip ama gerçek.

Daha neler... Kesinlikle katılmıyorum. Erkeğin mutfağı mekan tutması veya yolunun ordan geçmesinin sebebi olsa olsa, diğer ev halkının odaları gasp ve işgaliyle ilgili olabilir.

Bence tam tersi olmalı. Yaşlandıkça mutfaktan uzaklaşmalı. Mümkün olduğu kadar dışarıda yemeli içmeli. Yani balkonda...

Saygılarımla.
Old 31-07-2007, 14:33   #26
Ahmet Turan

 
Varsayılan

Sayın Veysel'e aynen katılıyorum

Not: Ama İnşaallah öyledir
Old 31-07-2007, 14:53   #27
Av.Mehmet Saim Dikici

 
Varsayılan

Sayın Ahmet Yıldırım tarafından yazılan "Ama inşallah öyledir" cümlesine "naklen" katılıyorum.

Ama inşallah öyledir.

Saygılarımla.
Old 31-07-2007, 15:06   #29
Av.Mehmet Saim Dikici

 
Varsayılan

Alıntı:
Yani balkonda...

Kış günleri için geçerli değildir umarım. )
Old 31-07-2007, 15:08   #30
Jeanne D'arc

 
Varsayılan

Doğru forumdasınız.
Yanıt


Şu anda Bu Konuyu Okuyan Ziyaretçiler : 1 (0 Site Üyesi ve 1 konuk)
 
Konu Araçları Konu İçinde Arama
Konu İçinde Arama:

Detaylı Arama
Konuyu Değerlendirin
Konuyu Değerlendirin:

 
Forum Listesi


THS Sunucusu bu sayfayı 0,08527708 saniyede 13 sorgu ile oluşturdu.

Türk Hukuk Sitesi (1997 - 2016) © Sitenin Tüm Hakları Saklıdır. Kurallar, yararlanma şartları, site sözleşmesi ve çekinceler için buraya tıklayınız. Site içeriği izinsiz başka site ya da medyalarda yayınlanamaz. Türk Hukuk Sitesi, ağır çalışma şartları içinde büyük bir mesleki mücadele veren ve en zor koşullar altında dahi "Adalet" savaşından yılmayan Türk Hukukçuları ile Hukukun üstünlüğü ilkesine inanan tüm Hukukseverlere adanmıştır. Sitemiz ticari kaygılardan uzak, ücretsiz bir sitedir ve her meslekten hukukçular tarafından hazırlanmakta ve yönetilmektedir.