Velayet

Evlendiğimizde eşim Suriye uyrukluydu. Evlendikten sonra Türk vatandaşlığını elde etti. Daha sonra Anne ve Babası Rusya'da yaşadıkları için Rus vatandaşlığını da elde etti. 15 ay evli kaldık ancak eşim bu sürenin 3 ayını Rusya’daki ailesinin yanında geçirdi. 2000 yılı Haziran ayında bir erkek bebeğimiz dünyaya geldi.
Eşim sürekli olarak Türkiye'ye alışamadığını ileri sürerek Rusya'ya dönmek istediğini söylemeye başladı. Bebeğimizin doğumundan sonra da iki defa ihmalinden dolayı bebeğimiz hayati tehlike atlattı. Sonunda bebeğimiz iki buçuk aylıkken Rusya'daki ailesini ziyaret etmek istediğini söyleyerek kendisini Rusya’ya götürmemi istedi. Oraya gider gitmez hem kendisi, hem de ailesi tarafından Rusya’ya yerleşmemiz konusunda baskı yapılmaya başlandı. Bunu Kabul etmeyerek Türkiye’ye döndüm. Kendisi ise Rusya’daki ailesinin yanında kaldı.

Bir ay bekledikten sonra boşanmak ve çocuğumun velayetini istemek üzere mahkemeye başvurdum. Ben mahkemeye başvurduktan aylar sonra geldi. 15 gün kadar Türkiye’de kalarak bir avukata vekalet bıraktı ve bebeğin velayetini istedi.

Çocuğumu bir daha görememe tehlikesinin yanında eşimin Rusya'da yaşadığı bölgede (Kafkasya Bölgesi) karışıklıklar ve silahlı çatışmalar yaşanıyor olması durumu çocuğum açısından dahada tehlikeli bir hale getiriyor.

Çocuğumun güvenli bir ortamda iyi yetişmesi için yanımda kalmasını istiyorum. Özel sektörde üst düzey yönetici olarak görev yapıyorum ve çocuğuma iyi bir gelecek hazırlayabilmek için yeterli maddi olanaklara sahibim. Oğlum bu sure içinde 20 aylık oldu ve halen benim bakımım altında son derece mutlu bir çocuk olarak yaşamakta. Etrafındaki insanları tanır, olan biteni, konuşulanı anlar hale gelmenin yanısıra konuşmaya da başladı.

Bütün bu unsurları mahkemeye şahitlerin ifadeleri ve delil belgelerle sunmuş durumdayım ancak son duruşmada hakim çocuğumuzun velayetini "takdiren" anneye verdi. Dava dosyasındaki tüm delillerimi ve şahitlerin ifadelerini yok sayarak, "Genelevde bile yaşasa bu yaştaki çocuğu anneye veririm", "şahsi görüşmeyle ilgili gerekçeli kararda belirtilmesine" diyerek görüş tesisinde dahi bulunmadan duruşmayı kapattı ve kararı yazdırdı.

Annesi mahkemeye sunduğu dilekçesinde açıkca çocuğumuzu Rusya'ya götürmek istediğini belirtmektedir. Çocuğum Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıdır ve bu karar sonucunda Türkiye dışına gönderilmesi halinde Türkiye Cumhuriyeti Kanunlarının koruyucu şemsiyesinden mahrum bırakılacağını, bir daha bu durumun tamirinin mümkün olamayacağını ve hukuk sistemimizin buna göz yummaması gerektiğini düşünüyorum. Halen Mahkemenin gerekçeli kararının ilanını beklemekteyim. Akabinde tanınan yasal sure içinde temyize başvuracağım.

Siz saygıdeğer hukukçularımızın konu hakkındaki yorumlarını alabilirsem sevinirim.


17-01-2002 16:27:48

Sayın Kemal,
Avukatınız ne diyor bilmiyorum ama bence hakim haklı.
Yirmi aylık bir çocuğun,türk yasalarından önce,annesinin şefkat ve bakımına ihtiyacı vardır.

Maddi gücünüzün iyi olması çocuğunuz açısından sevindirici. Annesi de baksa, gereken giderleri yapacak güçlü bir babası var demektir.

Bence sizin hukukçulara değil, pedagoglara danışmanızda yarar var. Pedagoglar size, çocuğun ana şefkatine ihtiyacı hakkında,hakimin söylediklerinden daha ayrıntılı
bilgi verirler.

Sorunun çözümünü düşünürken, bir baba olarak bağrınıza taş basma pahasına da olsa, çocuğunuzun çıkarlarını düşünmelisiniz.

Saygılarımla.


17-01-2002 23:12:53