"yargı Bağımsız Değil"

Değerli Meslektaşlarım;

Bir kaç gündür bazı politikacıların TBMM'de dokunulmazlıkların kaldırılmasına ilişkin değerlendirmelerini izliyoruz.

Bu değerlendirmelerin en acısı ve düşündüreni;

"Yargı bağımsız Değil, Milletvekillerinin Çoğu Yargıya Güvenmiyor" değerlendirmesidir.

Yargının tüm sorunlarını her gün içinde yaşayan, acısını ve sıkıntılarını yüreğinin derinliklerinde yaşayan yurttaşlar ve hukukçular olarak sıkıntıları dile getirir, acımasızca eleştiririz ama, yargıya inanırız, güveniriz.

Öncelikle avukatların ve hukukçuların, hukuk devletinin ayrılmaz parçalarından olan yargıyı sistemli olarak yıpratmaya çalışan düşüncenin uygarca, felsefesiyle ve bilimsel birikimiyle karşısında olması gerekir.

Bu konuda her türlü siyasi gelişmeye ilgili, ilgisiz tavır alırken yargıya yapılan acımasızca eleiştirilere duyarsız kalan baroları duyarlı olmaya davet ediyorum.

Tarih geleceğe ışık tutar. İ.Ö 400 yılında yargılanan SOKRATES devletin kurulu düzenini yıkmaya çalıştığı gerekçesi ile ölüm cezası ile cezalandırılır. Ceza baldıran zehiri içirilerek infaz edilecektir.

İnfaz çeşitli nedenlerle geçikir. Dost ve yakınlarının kendisini kaçırma önerilerini SOKRATES;

“Devletin izni olmadan hapishaneden çıkılmaz. Meşru bir mahkeme kararına yanlışta olsa uymak gerekir. Mahkeme kararını tanımamak devleti tanımamaktır. ”

gerekçesiyle reddetmiştir.

Sayın Yargı'da Emek Verenler,

Yargının bağımsız olmaması fedakar yargıçlarımızın onurunu arttırmaktadır: Bağımsızlıkları olmadığı halde bağımsız davranabilmeleri ile yargı hâlâ ayaktadır. Bu büyüklük küçümsenemez.

Şimdi birileri diyorsa ki 'biz yargıya güvenmiyoruz'' bu sözden yargıçlar alınmamalıdır. ''Yargı bağımsız değil'' diyenler yargıyı bağımsız kılacak kimselerdir. Yargıyı eleştirmiyorlar, kendilerini eleştiriyorlar.

Yargının bağımsız olması gerektiğini en çok yargıda çalışanlar savundular. Yasama yargıyı bağımsız kılacak düzenlemeleri yapmadı. Hâlâ da yapmıyor. ''güvenmiyoruz'' diyenler, bir an önce yargıyı ''bağımsız'' hale getirme görevlerini yerine getirmelidir.
Yoksa kendi güvenilirlikleri azalacaktır.

Yargı bağımsız davranmasaydı şimdiye kadar çoktan çökerdi. Yargı bütçeden ayrılan küçükçük paylarla bile kendini idare etti; çökmedi. Bundan sonra da yine özverili yargıç savcıların omuzlarında adalete yol alacaktır.

Bütün bu olumsuz koşullarda bile dirençle işlevini yerine getiren yargıya ''bağımsızlık konusunda' kem söz etmek mümkün değildir.

Saygılarımla

Bir Dost

Ülkenin Adalet Bakanı televizyon ve yazılı basında alenen Yargı' ya müdahale edebiliyorsa, aynı hükümetin milletvekillerinin yargının bağımsızlığına güvenmemesi doğaldır.

Kişi, karşısındakini kendi gibi bilir.

Ancak, bu müdahale ters tepecektir. Nitekim Yargı; tavrını sert biçimde dile getirmiş türbanlı sanık duruşmaya alınmamıştır.

Müdahaleli kanunsuzluk, başka bir hukuksuzluğa dönüşmüştür.

Bu ülkede, hukuk tartışılmalıdır. Açlıktan ve sefaletten önce tartışılmalıdır. Ancak, tartışacak kişi yoktur. Herkes bağımlıdır, korkaktır.

Hukukçu olduğunu bildiğimiz Adalet Bakanının hoş karşılanmayan beyanatlarına son verilmesi, yargının elindedir.

Aman hükümete ters düşmeyeyim diye düşünülüyorsa, ortada ne yargı vardır ne de bağımsızlık.

Alıntı: Şimdi birileri diyorsa ki 'biz yargıya güvenmiyoruz'' bu sözden yargıçlar alınmamalıdır. ''Yargı bağımsız değil'' diyenler yargıyı bağımsız kılacak kimselerdir. Yargıyı eleştirmiyorlar, kendilerini eleştiriyorlar.

Aynen katılıyorum.

Yargı bir bütündür ve yargıya güvensizliği belirtmek yargıçlara güvenmemek değil yargı kavramını oluşturan tüm mekanizmaların sağlıklı işlemediğini tesbit anlamındadır ve bu anlamda yargıya ben de güvenmiyorum.

Ayrıca genel kanının aksine yargının en önemli sorununun yargı bağımsızlığı olduğu da düşünmüyorum. Evet yargı bağımsızlığı önemli bir sorundur, zira bağımsızlık yargının özü ile ilgilidir ancak kabul etmeliyiz ki, adli yargı söz konusu olduğunda "en bağımlı" bir yargı sisteminin "olumsuz" kararları bile ufak bir kitleyi etkiler, halkın günlük yaşamına yansıması sınırlı olur. Oysa bağımsız olsa dahi, kıt kaynaklara sahip, yoğun bir iş yükü altında ezilen, binası, personeli olmayan, güncel olmayan bir mevzuatı uygulayan bir adli yargı baktığı tüm davalarda adaletsiz veya en iyi şartlarda "adil ama gecikmiş" kararlar ihdas edecektir, ki bana göre bunun halka yansıması daha ağırdır. Bence yargının en önemli sorunu budur.

Daha birkaç sene öncesine kadar enflasyon %120'lerde dolaşıyorken senelerce süren davalar sadece %30 faize hükmedilmesi ile sonuçlanmıyor muydu? Adalet Bakanını Hakimler Savcılar Yüksek Kurulundan çıkarmak bu sorunu çözecek ve paraya taaluk eden milyonlarca davada Mahkeme salonundan mağdur çıkan vatandaşın yargıya güvensizliğini değiştirecek miydi? Yargının bağımsız olması, İstanbul'daki tek bir İTM'nin 13.00 - 15.00 arasında 600 civarında duruşmalı davayı sonuçlandırmasına nasıl bir katkı sağlar? Ya da ceza davalarının Yargıtay'da 12-15 ay arası temyiz için bekleme süresini azaltacak mıdır? 1 senedir sonuçlanmayan ve Fatih Ürek'in Yargıtay üyelerinden oy aldığı Yargıtay Başkanı seçimi bağımsızlık sorunu ile mi ilgilidir? Veya Yargıtay'ın vakıf kurup anonim şirket gibi kar amaçlı temyiz sonucunu öğrenmek isteyene promosyonla kontür satma rezaleti yargının bağımlı olması ile ilgili midir yoksa belki de fazla "bağımsız" olmasına mı bağlıdır?

Kanaatimce Türk Yargı sistemi "güvenilmez"dir ve ciddi bir revizyona ihtiyacı vardır. Bu revizyonu yaparken "bağımsızlık" konusuna gelmeden önce yargıyı güvensiz kılan daha öncelikli problemlerin üzerine eğilmek gerektiğini düşünüyorum. Bu problemler çözüldükten sonra elbette yürütmeden bağımsızlık sorunu da halledilmelidir ancak bu bağımsızlığı kontür olayında olduğu gibi keyfilik olarak da anlamamak gerek. Demokratik bir sistemde her mekanizmanın bir denetçisi vardır, olmalıdır ve bu yargı için de geçerlidir.

Yargı güvenini kaybetmiş ise bu yargının kendi sorunu. İnsanların zorla yargıya güvenmeleri sağlanamaz. İsterseniz bir yasa çıkartım yargıya güvenmeyenleri vatana ihanetten yargılayın, sonucu değiştiremezsiniz. Güven kalb ile tesdik edilmedikçe sağlam bir güven olmaz. Adama silah zoruyla "yargıya güvenim sonsuzdur" açıklamasını yaptırabilirsiniz. Ama bu açıklamaya ne kadar güvenebilirsiniz.