Elveda AŞkim

Bundan Sonrası Yalnızlık

Hiç kimseye hayrım yok,
Bir kuru çekirdeği nar etmem bundan sonra
Kalmadı coşku, heves döndü küle
Artık nafile, nâr etmem bundan sonra

Geçti gönlüm hevesi
Aldım hayattan dersi,
Bundan sonrası, ölüm ötesi
Bir zalimi gönlüme yâr etmem bundan sonra

Ağlamışım, gülmüşüm
Yaşandı, bitti her düşüm
Yıkıldım, gayri düştüm
Zalimlere dünyayı dar etmem bundan sonra

Olmasa da ocağımda bir yavan aşım, olayım hür
Bulursam bir kuru ekmeği, tuz katıp arasına,
Nasipse üstüne de bir yudum su, …şükür
Kızılcık şerbetine kar katmam bundan sonra

Unutuldum, alkışlar kesildi ağırdan,
Kan damlıyor eskimiş yaramdan
Ses yok artık meydanda naramdan
Alıştım yenilgiye, ar etmem bundan sonra

Felekten aldım boyum ölçüsünü
Söyledim, son ati türküsünü
Neylesem kaybettim artık her oyunu,
Yüzde bir ihtimale zar atmam bundan sonra

Kalmadı bende tasa
Bin gün daha yaşasam da
Kapattım ömrü satır başlarında
Ne bir eksik ne bir fazla
Anca idare eder giderim, kâr etmem bundan sonra

Kimsem yok imiş,
Anladım ki, yalnızım, hiçim
Büküldü belim, değişti biçim
Bunca karardıktan sonra içim,
Gün doğmuş doğmamış dert etmem bundan sonra

Beni Bekleyen Tek Dost
07-07-2008 20:30
İstemiyor seni artık, bu yol, bu sokak, bu şehir
Gün sana doğmayacak, oynama kelimelerle ey şair,
Yaşadın mı ki olsun hayatında son bölüm
Gör ki, baştan beri seni isteyen yalnız ‘ölüm’

Ahmet Ünal ÇAM