Sadece kendine adil olanlar başkalarına delil olur

Kendisi aç olan başkasının midesini düşünmez. Düşünmesi de zaten kendi içinde bir çelişkidir. Doyacak ki doyurmayı düşünebilsin insan. Ama herkese yetecek kadar bir şeyler varsa elimizde, ve biz yine de öncelikli tutuyorsak kendimizi. İşte o hâl bizim büyük büyük sözlerimizin karşıt delili olur. Ancak; tokken ve yarını garantiye almışken avucumuz açık dolaşır. İşte bu hâl de bizim adilliğimiz olur.

Aile büyükleri miraslarını ‘ ben ölene kadar ‘ şartıyla dağıtır çocuklarına. Bu durum onların hayatın gerçeğine delili, çocuklarına adaleti olur. Geride o kadar örnek vardır ki, belki de kendileri bile anne babalarına yaptıklarıyla kendilerine delil olmuşlardır. Dolayısıyla çocuklarına en büyük delil olak adil davranmayı bırakmışlardır.

Kadın başka kadına güvenmez. Kendi hayatına olan adaleti diğer kadına delil olur çünkü. Çünkü tek doğru bizim hayatımızdır. Ve o doğru bize annemizden mirastır. Anne oğlunu hiç bir kadına yakıştırmaz, kocası da ona yakışmamıştır çünkü. Ne yazık ki kendisinin de başka bir örneği yoktur. Mutsuz kadın hep mutsuz kadın ister. Mükemmel kadın olarak bile erkeğin en iyisi ona çatmıştır ondan. Bu da kadının mutsuzluğuna delil, diğer kadına adilliği olur.

Erkek başka erkeğe güvenmez. Kendi hayatının delili diğer erkeğe adaleti olacaktır çünkü. Başkalarının kızlarıyla oynarken, kendi kızıyla oynatmaz. ‘Ama’ diye başlayan savunmalar kendine adaleti, kızına delili olur. Baba; kızı gibi bir kadınla olabilir, ‘ama’ları vardır çünkü. Kızı; babası gibi biriyle olamaz, nedenleri pisikolojiye dayanır. Hayat baba’ya da kıza’da daha adil davranmıştır.
Yargı sisteminin suç saymadığı yerde hayat girer devreye. Doğanın Yargısı adil, yaşadıklarımız delildir hepimize.

Dünya meridyenler ve parallelerle, güneş sistemine adil, insana delil olur. Yatay ve dikey çizgiler buluşur bir noktada. Doğanın adaletine güvenmek lazım. Neden mi? Yollar mutlaka kesişiyor çünkü. Birbiri içinde gizlenen ne kadar adaletsizlik varsa, delilini taşıyor bize.

Doğayı tanrı kabul edersek, ne kadar çok şeyi defalarca tekrar ettirdiğine şahit oluruz. O bile altı ay uyur altı ay uyanıktır, kendini tekrar eden yanılsama gibi. Tekrarlarımız bizi en son doğruya götürür. Herkese adil olmamızı sağlar, ya da birbirimize delil .

Hiç bir şekilde gizlenemeyiz karanlığın içinde. Bir yıl içinde dünyanın yarısı aydınlık yarısı karanlıktır, bir sonraki yıla kadar. Günün yarısı aydınlık yarısı karanlıktır bir sonraki güne kadar. Karanlık aydınlığın adaletini taşır, ay ışığı ertesi günün delilidir.

Eğer annenizi babanızı acıtmak istemiyorsanız, başkalarının anne baba olduğunu unutmayacaksınız.

Eğer kızınızınızdan utanmak istemiyorsanız, başkasını oğlundan utandırmayacaksınız.

Eğer oğlunuzla gurur duyuyorsanız, başkalarının da kızıyla gururlanmasını sağlayacaksınız.

Eğer karanlıktaysa yüzünüzün bir tarafı en azından olduğunuz yerde durun. Dünya dönüyor siz dönmeseniz de. Çok değil sabah aydınlatacak yüzünüzün diğer tarafını.

Eğer inanıyorsanız hayatın sizden daha adil olduğuna. Bilin ki biz kendimizin delili, hayat bizim adaletimizdir.

Eğer- Eğer- Eğer...

Unutmayalım hayat hiç ummadığımız yerde başımızı öne EĞER. Bu kadar da adildir çelişkiler.

Çok güzel, özel bir yazı...

Teşekkürler,