Yurtdışından Kesin Dönüş

Herkese iyi çalışmalar.
Müvekkil aleyhine açılan ihtiyaç sebebiyle tahliye davasında, davacı, yurda kesin dönüş yapacağı iddiasında bulunmaktadır. Ancak biz bu ihtiyacın samimi olmadığını düşünüyoruz. ( Davalı olduğumuz içindir ) Davacının kesin dönüşünü somut delillerle ispat etmesi gerekli midir? Yalnız tanık beyanı burada ispata yeterli olacak mıdır?
Yurtdışında yaşayan bir kimsenin Türkiye'ye kesin dönüş yapması için yapılması gerekli işlemler nelerdir?
Sorumu yanıtlayan herkese şimdiden teşekkür ederim.

T.C. YARGITAY
6.Hukuk Dairesi

Esas: 1988/16055
Karar: 1989/26
Karar Tarihi: 16.01.1989

ÖZET: Dinlenen davalı tanıkları davacı eşinin yurt dışında olduğunu, yurda kesin dönüş yapmadığını bildirmişlerdir. Dinlenen davacı tanıkları ise ihtiyaçlının arada bir yurt dışına gittiğini beyan etmişlerdir. Emniyet amirliğinden gelen cevabi yazıda (S.D.)'in yurt dışında olduğu, ne zaman geleceğinin belli olmadığı bildirilmiştir. Yurt dışında çalışan bir kişinin kesin dönüş yaptığının kabul edilebilmesi için yukarıda belirtildiği gibi ilgili mercilerden gerekli yazının alınması icap eder.

(6570 S. K. m. 7)

DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :

KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme kiralananın tahliyesine karar vermiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Bir kimsenin Türkiye'ye kesin dönüş yaptığının kabul edilebilmesi için, pasaportuna bulunduğu yerdeki Türk Konsolosluğu veya Maliye ve Gümrük Bakanlığı veya Merkez bankası tarafından "kesin dönüş yapmıştır" şeklinde kaşe vurdurulması gerekir.

Kesin dönüş yapılmamışsa, geleceğe yönelik olarak henüz doğmamış bir ihtiyaç için tahliye davası açılması mümkün değildir.

Olayımızda : Davacı vekili müvekkilinin davalının oturduğu yerle bitişiğindeki 2 dükkanı birleştirerek eşi (S.) için süpermarket mağazası açacağını ileri sürerek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, ihtiyaçlının yurtdışında olduğunu, yersiz açılan davanın reddini savunmuştur. Mahkeme ihtiyacın varlığını kabul ederek kiralananın tahliyesine karar vermiştir. Dinlenen davalı tanıkları davacı eşinin yurt dışında olduğunu, yurda kesin dönüş yapmadığını bildirmişlerdir. Dinlenen davacı tanıkları ise ihtiyaçlının arada bir yurt dışına gittiğini beyan etmişlerdir. Emniyet amirliğinden gelen cevabi yazıda (S.D.)'in yurt dışında olduğu, ne zaman geleceğinin belli olmadığı bildirilmiştir. Yurt dışında çalışan bir kişinin kesin dönüş yaptığının kabul edilebilmesi için yukarıda belirtildiği gibi ilgili mercilerden gerekli yazının alınması icap eder. Dosyada böyle bir belgeye rastlanmamıştır. Bu husus üzerinde durulmadan noksan tahkikatla yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.1.1989 tarihinde oybirliği ile karar verildi.


Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları

Kolay gelsin.