|
|
|
|
|
|
... GEREKÇE:...Avukatın karşısında vatandaş bunların hepsinden daha zayıf daha korumasız durumdadır. Vatandaş en zor durumda derdine derman için avukatlara sığınmaktadır. Hal böyleyken avukatların hukuki bilgilerini de kullanarak, savunmasız ve çaresiz olan vatandaşa karşı haksızlık yapmasına müsade edilecek olursa artık adaletin varlığından bahsedilemez.
Somut olayda davacı avukatın davalılara büyük bir haksızlık yapmak istediği anlaşılmaktadır. Böyle büyük haksızlıklara mahkemelerce müsaade edilecekse basit olaylarda sağlanan adaletin bir önemi olmayacak adalet sembolik kalacak, sadece güçsüzlere güç yetinen, güçlülere karşı güçsüzleri koruyamayan bir faaliyetinden ibaret kalacaktır.
Avukatlara karşı çok zayıf olan vatandaş adalete en çok avukatlar karşısında ihtiyaç duymaktadır. Böyle durumlarda adaleti sağlayamazsak mahkemelerin adaleti avukatları aşıp vatandaşa ulaşamaz ve adaletten de bahsedilemez.
... Netice olarak adalet ve hakkaniyet kuralları ve vicdanımız bizi davacı avukatın davasının tereddütsüz olarak reddedilmesi gerektiği sonucuna ulaştırmış ve kalp huzuru içinde davacının davasının reddine karar verilmiştir...
|
|
 |
|
 |
|
Bu kararın altını imzalayana "hakim" demek, mesleğini -barındırdığı anlamıyla- icra edenlere haksızlık olur... Ayrıca bu karara imza atan kişinin değil "hakim" hukuk fakültesi mezunu olduğundan dahi şüphe ederim...