Mesajı Okuyun
Old 04-04-2007, 18:35   #10
Av.Gülsüm Sezen

 
Varsayılan

Mesaj sahibi olan Saygıdeğer Meslektaşım ve böyle düşünen herkese; resmen 4 aylık, fiilen 3 yıllık bir avukat olarak, nadiren de olsa aynı duyguları paylaştığımı itiraf etmeliyim.
Sorun tek bir sorun olmuyor çoğu zaman..Memurların kavli şiddetine (ters konuşma gibi) maruz kalmaktan tutun da-hele ki yaşınızı da küçük gösteriyorsanız-, hukuk yuvasında dönen hukuksuzluklar, öğrenci olmadığımız halde madden kendi hayatımızı belirli bir seviyede idame ettiremeyecek olabilme durumu; ufak-tefek pek çok şey yuvarlanıp çığ oluyor bazen; altında kalıyor gibi hissediyorsunuz değil mi?
Eğer cevap 'Evet' ise dinleyiniz efendim:

BULUNDUĞUNUZ KONUM MADDİ-MANEVİ NE OLURSA OLSUN; kimi yerde paranız, kimi yerde statünüz, kimi yerde güzelliğiniz bile olsa gayrı ihtiyarı referanslarınız oluyor; ama HER YERDE GEÇERLİ TEK BİR REFERANSINIZ OLUYOR: BİLGİ BİRİKİMİNİZ.. Tecrübeyle sübut bulmuştur ki, kimi zaman öğrenci bile sanılıp ilgilenilmediğim bazı yerlerde, emin olduğum durumlarda ISRARLI ve gerekirse DELİLLİ bir şekilde davrandığım birkaç olay sonucu, karşımdakinin yüzünde giderek belirginleşen tebessüm ve saygı ifadelerini yakaladım. O karşımdaki bazen memur oldu, bazen hakim, bazen müvekkil...Maddiyata gelince; evet kimi zaman lise mezunu olsaydım daha iyi gelirli bir işim olurdu dediğim dahi oluyor
ASLA SONSUZA DEK GECE OLMAZ; GECE VARSA VE UYUMAZSANIZ EMİN OLUN GÜNEŞ DE SICACIK DOĞACAKTIR YÜZÜMÜZE, KESİNLİKLE...Boş umutlar değil bunlar; ŞU ANDA ALANLARINDA ve MADDİYATTA DA ZİRVE olan kaç tane meslektaş büyüğümden ne hikayeler duydum bilemezsiniz. Bir tanesini hemen paylaşayım:
Şu anda hem parasal, hem itibar, hem iş yoğunluğu, hem başarısı, her açıdan İHYA OLMUŞ, hatta o şehirde alanında en iyisi denilen bir büyüğümün ağzından :"Bu meslekten ilk birkaç-belki 5 yıl- birşey beklemeyin.Ben ilk 4 yılımda karnım aç yapardım çoğu zaman işimi, cebimde param yoktu yemeğe verecek ve doymayı akşam evdeki ücretsiz anne yemeğime saklardım. Hatta bir gün, fanatik bir futbol takımı taraftarı olarak, ücretli bir kanalda canlı gösterilecek olan maçı ücretsiz izlemenin yollarını arıyorduk üç züğürt arkadaş..(Şu an bu üç züğürtün de maddiyatta ve alanlarında, bulundukları şehirde en az ilk 4'te olduğunu belirteyim) Baktık ki bir kahvehanede gösteriliyor, ama ücretli ve birşeyler içmek zorunlu; bizde çay parası dahi yok. Oturduk, tam ücret toplamakla görevli amcamız gelmeden hemen mekanın dışına çıktık. Görevli amca arkasını döndü ve biz tekrar içeri..Maç bitene kadar belki de 12 kere bu durumu yaşadık"
İŞTE BİR KISSADAN BİN HİSSE..GÜN OLA, DEVRAN DÖNE..BAŞARIDA, ÖĞRENMEKTE, ÇALIŞMAKTA SEBAT ve İSTİKRARDAN SONRA SABIR, SABIR, SABIR...O GÜNLER YAKIN MERAK ETMEYİN..