Konu: Kısaca
Mesajı Okuyun
Old 25-03-2010, 21:36   #23
Nur Deniz

 
Varsayılan

“Her toplumda yönetim kimde ise, güçlü odur. Her yönetim, kanunlarını işine geldiği gibi koyar. Demokratlar demokratlığa uygun kanunlar, zorbalar zorbalığa uygun kanunlar, ötekiler de öyle… Bu kanunları koyarken kendi işlerine gelen şeylerin, yönetilenler için de doğru olduğunu söylerler, kendi işlerine gelenlerden ayrılanları da kanuna, doğruluğa aykırı diye cezalandırırlar… Doğruluk her yerde birdir; yönetenin işine gelendir. Güç de yönetende olduğuna göre, düşünmesini bilen her adam bundan şu sonuca varır: Doğruluk güçlünün işine gelendir.”
Eflatun

Kısacaların güzelliğini bozmamak adına buraya yazmıyordum.

Adalet:
adalet Ar. ¤ad¥let a. (ada:let) 1. Yasalarla sahip olunan hakların herkes tarafından kullanılmasının sağlanması, türe. 2. Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme: “Hiçbir kuvvet beni adaletin tecellisi için çalışmaktan menedemeyecektir.” -N. Hikmet. 3. Bu işi uygulayan, yerine getiren devlet kuruluşları: Suçlular adaletin pençesinden kurtulamazlar. 4. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme, doğruluk: “Germiyan'da Süleyman Şahımız adaletle hüküm sürer.” -F. F. Tülbentçi.
Adalet Köken: Ar. Söyleyiş: (ada:let) Cinsiyet: Kız
1. Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme, doğruluk, türe. 2. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme.

Hukuk:hukuk Ar. §u®°®
ç. a. (huku:ku) 1. Toplumu düzenleyen ve devletin yaptırım gücünü belirleyen yasaların bütünü, tüze: “Hukuk daima âdetlerin peşinden gider, önüne geçmez.” -P. Safa. 2. Bu yasaları konu alan bilim: “Kaldı ki böyle bir hareket, milletlerarası hukuka taban tabana zıttı.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Yasaların ceza ile ilgili olmayıp alacak verecek vb. davaları ilgilendiren bölümü: Hukuk davası. Hukuk mahkemesi. 4. Haklar: Hukukumdan vazgeçmem. 5. mec. Ahbaplık, dostluk: “Hukukumuz, doktor hasta ilişkisinden daha önemlisi, kişiseldir; eski dostuz.” -A. Boysan.

hukuk
1) haklar. 2) töre. ~ -ı âmme: bk. âmme hukuku. ~ -ı husûsiyye: bk. husûsî hukuk.

Hukukçu:
hukukçu
a. Hukuku meslek edinen, hukukla uğraşan kimse: “Görsün bir hukukçuyu başından savmak kolay mı imiş!” -M. Ş. Esendal

TDK nun tanımı bu şekilde.Oysa günümüzde Hukukçuların Hukuk un ve Adalet in tanımını adım attığı her alanda, hayatının her aşamasında yeniden yapmasına ihtiyaç var iken malesef, hukuk da adalet de kendi kendini sömürüp bitirmekle meşgul.

Sizi bilmem de,ben vazgeçtim her ikisinden de. Dün rüşveti yerin dibine sokanlar bu gün hatırın bir rüşvet olduğunu unuttu.Mantıklarının yerine duygularını koyarak (kıskançlık, sevgi açlığı, kendini ifade etmekte yetersizlik, yoksunluk duygusu, mızmızlanmak, acındırmak ) adaletten de hukuktan da ayrılmış durumdalar.

Adalet duygusunun varlığı için eğitim tek başına gerekli değildir. Bu bir yetenektir. Bu bir sağ duyu, bu bir olgunluktur.

Adaletsiz insan her açıdan topluma zararlı, dostluklarını menfaat üzerine kuran, bencil ve zavallıdır. Acınacak haldedir. Öyle ki, iki kişi görüştüğü zaman kendilerini konuştuklarını sanıp, iki kişinin bir birine değer verdiğini görünce de hiç hakları olmayan bu resimde yer almak isterler. Yancıdırlar.

Adaletsiz insanlar bağımlıdır. Kolayca vazgeçemezler. Plan yapar, zamanla yandaş toplar ve günün birinde kendilerini bile adil olduklarına inandırırlar. Hatta savunmaya geçer (sorulmadığı halde) açıklamaya çalışır, giderek hırçınlaşır, bir taş, bir taş daha atmak isterler.Oysa ki kimseyi kandıramazlar.

Hırslıdırlar.Takdir toplamak ister, mütevazi maskelerinin altında takdir edilme arzusu içinde yanıp biten içi boş davul, kraldan çok kralcılardır.

Ben zayıf, sevgisiz, zavallı, kıskanç ve adaletsiz insanlardan hep korkmuşumdur.Hayatımın her hangi bir alanında olmalarını istemem.En çok yaşadığım şey ise, ne yazık ki, gelip ağlayıp sızlanıp daha sonra da kendisine acındırdığı kişiyi kendisi gibi sanıp korkmalarıdır. Durmadan havadan nem kapmaya, önce ben söyleyeyim diye hata yapmaya başlarlar.

Oysa kendine dürüst olanın korkacağı bir şey yoktur.Kişi adaleti önce kendisinde yaşar.En güzel belirtisi ise sevilmektir.Kendine adil olmayan zavallıların başkasına adil olmasını beklemek akıl işi değildir.