Her sabah "Ne giysek?", her akşam "Ne yesek?" sorunu. Yaşam, bu iki soru arasında geçen zaman.

Erken kalktım, bugün önemli bir işle uğraşacağım. Hazırlanmaya başladım ama sıra ne giyeceğime gelince yine sıkıldı canım: Ütülü gömleğim yok.

Daha zaman var nasılsa diye mutfağa yönelip bir kahve yaptım. Pencere önünde tüttürdüm sigaramı. Yarıladığım kahvemle arka odaya gittim sonra. Ütü masasının üstü, kızımın giysileri ile dolu. Onları odasına taşıyıp geri döndüm. Hangi gömleği ütüleyip giymeli? Şu, ince ama zor ütüleniyor, şimdi çok uğraştırır beni. Ya bu? O da çok kırışmış, keşke makine tam kurutmasaydı da nemli assaydım. Öbürü? Yok, onun da düğmesi koptu geçenlerde. Peki bu?

Kırmızı gömleğim elimde, kalakaldım. Aylar öncesi geçti aklımdan. Yaşamayı istediğim ama yaşamadığım iki gün, kırmızı bir sabah, kırmızı bir düş...

Bıraktım elimden kırmızı gömleğimi.

Onu giymiyorum artık...

24.08.2009