Aslında benim yirmi aylık bir bebeğim var.Adını Yaren koyduk,daha doğrusu Yaren İdil.Bizim isim koyuş hikayemiz de Sayın Konyalı'nın hikayesiyle birebir örtüşmese de bir temenni olması nedeniyle benzeşiyor.Doğan çocuğumuzun bir çocuktan ziyade ,bir dost olarak yaşamın gülümseyen yanını yüreğimize resmetmesini istedik.İdil adı da -şiirsel anlamı nedeniyle- usulca Yaren'in yanına geldi kondu.
Gülüş'ü de bir isim olarak oldum olası sevmişimdir(hiç kimsede duymamama rağmen)ama anlamdaki o pırıl pırıllık söyleyişte kayboluyor diye koyamadık.Bizim toplumda her adın sonuna "üş oş" ekleri acımasızca eklenir ya.Bu da Gül'ün Gülüş'ü olarak algılanır dedik.