merhabalar,sizin yaşadığınız çelişkileri bende yaşadım,o yüzden sizi çok iyi anlayabiliyorum.bende taa uzaklardan gelip istanbulda yaşama savaşı verdim.öğrenci olduğum dönemde artık istanbuldan ayrılamam diyordum.sanki istanbuldan çıkmak benim için geri adım atmaktı.sizin de dedeğiniz gibi insan daha büyük düşünüyor.nihayet sonunda daha çok maddi nedenlerden dolayı istanbulda kalamadım.memleketimden biraz daha büyük ama istanbuldan küçük diyebileceğim bir şehri tercih ettim.bende şuanda stajyerim 1 ayım kaldı.dönüp baktığımda istanbula ordaki arkadaşların çok yorulduklarını görüyorum.pişman değilim diyebilirim.gerçi sizin gibi istanbulu da denemedim.ama bence kendinizi bir tartın..bütün olumsuzluklarına rağmen istanbuldan vazgeçemiyorum diyosanız dönmeyin..şuan ben istanbulu öğrencilik yıllarımdaki güzelliği ile hatırlıyorum.,büyülü şehir.diğer taraftan küçükşehirde yaşam standartlarınız ,meslek bakımından saygınlığınız daha fazla,insan ilişkileri daha samimi,daha değerlisiniz...ama meslek aynı,heryerde herkes aynı işi yapıyor bencebelki biraz imkanlar ve donanım fazla istanbulda da ama onuda zaten iyi durumda olan maddi kaygısı olmayan avukatlar kullanıyorlar bence.çok uzattım ama aynı duygular içinde görünce bende bişeyler karalıyayım istedim...son olarak diyeceğim size kendinize dönün yaşam tarzınız,kişiliğinizi tartın ve ona göre karar verin...başarılar...