"canım" hitap olarak kullanıldığı pek çok yerde tüylerimi diken diken eder bu hitap. Bir devlet dairesine telefon açarsınız filanca kişiyle görüşmek istersiniz, telefona çıkan sekreter veya santral görevlisi sizin kim olduğunuzu bile bilmez ama o bunu önemsemz, diline pelesenk olmuştur bu hitap, "canım, bağlıyorum" der. Al işte tüylerim diken diken. Sen kimsin, ben kimim ben niye senin canın oluyorum? sormaya bile değmediğini düşünürüm, çünkü seviyesi o kadardır, ona o görevi veren amirin önce telefonla konuşma adabını öğretmesi gerekir. diye düşünürüm. Bir de özellikle bazı "canım" hitaplarında, karşısındakine göre kendisini büyük görme havası vardır. Yani sen benden, yaşça veya konumca küçüksün iması barındırır bazen. Yani küçük bir çocuğa canım dersiniz, ama mesleki bir ilişki içinde hele ki bizim camiada, en genç avukat arkadaşımın ve hatta henüz stajını yapanların bile böyle bir hitaba muhatap olmaması gerektiğini düşünür ve ona göre davranırım.

Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı 1- ‘’Yok canım, olur mu öyle şey?

Bu şekilde kullanımda ise bir hitap olmadığı görüşüne katılıyorum.
Sözü edilen karardaki avukatın hitabında ise yukarıda sözünü ettiğim karşısındakini kendinden daha alt bir seviyeye indirme edası var sanki, hani arkasından gelen tehdit ifadeleri ile bütünleşince, sen kim oluyorsun da benim keşfimi yapmıyorsun havası da seziliyor.
Ne hakimlerin avukatlara, ne avukatların hakimlere ve hatta kendi aralarında birbirlerine karşı (aralarında bu hitabı kullanacak bir yakınlık, dostluk yoksa) kullanmalarını hoş bulmuyorum. Bu yakınlık olsa bile mesleki alana, bu tarz hitabın ağız alışkanlığı ile dahi olsa taşınmaması gerektiğini düşünüyorum.
Geçmiş yıllarda, yaşça epey büyük bir meslekdaşımızın, kendinden daha genç bir meslekdaşımızı(ama o da en az 10 yıllık avukattı) aralarında bir çalışma bağı da olmadığı halde bilgisayar başına oturtup, katibe yazı yazdırır bir eda ile kendi dilekçesini yazdırmasına tanık olduğğumda çok yadırgamış ve eleştirmiştim. Üstelik bunu bir alışkanlığa dönüştürdüğünü daha sonra öğrendiğimde şaşkınlığım daha da çok artmıştı. Bu gibi karşısındakini küçük gören hitap ve davranış örneklerinee maalesef kendi meslek camiamızda bile rastlamak mümkün olabiliyor.
Mesleğin saygınlığını koruyabilmek, için herşeyden önce muhatabın kimliğine bağlı olmaksızın konuşma adabına, üsluba ve hitap şekline azami ölçüde dikkat edilmesi gerektiğine inanıyorum. Ne bir hakime, ne bir başka avukata, ne müvekkile, ne adliye personeline "canım" vb. hitaplar kullanılmamalı, ölçü korunmalı, diyorum

Saygılarımla,