Düş sokağı

--------------------------------------------------------------------------------

Düş sokağında rastladım onlara..
ayaklarında dikişi sökülmüş iskarpinler..
üstlerinde rengi solmuş elbiseler..
ellerinde elma şekerleri..
yüzlerinde bitmeyen tebessümler..

çamurlara bulanmıştı gelecekleri..
herşeyi binlerce adım geriden seyretmekle yetinen..
yaşama dair umutlarındaysa , güneş bile daha az ısıtır olmuştu delme çatma tek katlı ,ahşap evlerini.

Düş sokağında rastladım onlara ,..ellerinde kağıt mendiller..
yüzlerinde yorgun bir gülücük..
sanki asırların çizgileri..
bir sıcak oda..
yarından emin ılık bir sofra..
çok fazla da değildi hayattan bekledikleri..

Düş sokağında rastladım onlara..
ellerinden yaşlarından ağır boyacı sandığı..
onların deyimiyle
-ekmek teknesi-dedikleri..
yanaklarına süzülürken alın terleri..
o küçücük omuzlarına binen ağırlığın altında
ezilmişlerdi sanki..

Düş sokağında rastladım onlara..ellerinde tozbezleri..
nerede bir kavşak ..koşarak öte beri..
camları bir çırpıda siliveren ve avuçlarından ceplerine koyarken
kendilerine verilenleri..
farkında değillerdi hiçbiri..
o kavşak olmamalıydı şimdiki yerleri..

Yaşıtları güven içinde okul yoluna koşarken ..
onlar bu ateş sıcağın altında..
zamana inat..
yoğun trafiğin tam da ortasında..
hayatlaydı..ve bir dilim helal lokma.. tüm kavgaları..

Düş sokağında rastladım onlara..
kah başımızdan üç beş kuruşla savdığımız..
kah acıyarak..ya da öfkeyle baktığımız..

ÇOCUKLARDI HEPSİ..
BİZİM ÇOCUKLARIMIZ..



sevgiyle kalınız..