Sevdamdan vazgeçmek zor,
kasımın bu dondurucu poyrazında,
sokağımda sanki,
ıslık çalıyor rüzgar,
ağaçlar çıplak,
yeşil elbiselerini soyunmuş,
bahara hazırlık var sanki toprağında,
hummalı bir değişim doğada,
ya da bu sabah,
herşey sütliman da,
bana öyle görünüyor yaşadığım dünya...
Sevdamdan vazgeçmek zor,
zor bu yükle yaşamak,
güneşin doğmadığı,
soğuk,
karanlık bir sokağın,
muhteşem görüntülü bir evinin,
herhangi odasında,
hayatta kalmaya çalışmanın
ne kadar zor olduğunu bilir misin,
işte ben,
bu kasım sabahında,
takvimlerde herhangi bir perşembe,
her zamanki gibi,aydınlığa ve huzura geçit vermeyen,
bütün perşembelerin herhangi birindeyim yine,
sessizliğin pençesinde,
yenik düşerek kimsesizliğime...
Sevdamdan vaz geçmek zor,
ekmek gibisin bana,
içtiğim su
ya da soluduğum hava,
bu kasım sabahında,
sanki tüm dünya susmuş,
sadece rüzgarın valsi var camımda,
ayaza yakın soğuklar vız gelir inan bana,
en çok yüreğimi soğutan,
yokluğundur sevdam,
zor,
çok zor senden vaz geçmek,
çok zor sensizliğe meydan okumak,
bildiğin için sensiz olmayacağımı.
Bu kadar mağrur
ve her zaman olduğu gibi
kendinden olabildiğince emin,
bana olan yaklaşımın...