Küçücük bir düş için,
yıllar öncesinden kalan,
Güzelyalı sahillerinde,
boyası dökülmüş eski ahşap bir sandalla,
kürek çektiğimiz babamla,
o yakıcı temmuz akşamlarında,
nasıl da keyif alırdık her olta attığımızda..
Sabahları burcu burcu çay kokan oturma odamızda,
hazır kahvaltıya güle oynaya oturduğumuz o EYLÜL sabahlarında,
nasıl muhteşem bir dem vardı bardağımın her yudumunda,
ablamla kartopu oynadığımız okul yollarında,nasıl da üşürdük Şubat ayazında,
artık ne sen varsın sevgili babam,
ne güzel görünüyor ağustoslar bana,
ne hazır kahvaltı sofraları var,
ne şubatlar eskisi gibi üşütmüyor tenimi,
ben o günleri özlüyorum,
o gülüşleri ve de akşam çayındaki üzümlü kurabiyelerin gevrek lezzetini...
Hiçbiri yok,hiçbiri,
özlüyorum çocukluk günlerimi...