Sükûtum
Sükûtum ikiyüzlü geceye,
Cihan kırılıp dökülürken
Sessizliği dünyayı örtmekte.

Karadan yalancı örtüler perde,
Oyun içinde oyun sahnede,
Sükûtum gözlere, bakıp da görmeyene…

Seslere sükûtum,
Boğmakta acının çığlığını,
Zalimin ayazdan kahkahası…

Ahh rüzgar, sağdan, soldan uğuldamakta.
Yüreğimin güzüne çarpmakta.
Sükutum, her dem rüzgara eğilene,
Belleğinde binyıllık yaşam sanısı
Aymayana gün be gün bitmekteliğine…

Algıya sükûtum
Renklere dokunmaya,
Yıldız kümesi umutlara
Onca göreceye, bunca izafiye
Adaleti aramakla yorgun,
Bilmem kaç kefeli teraziye…

Av Elif ZEYBEK ÇAMKERTEN