Mesajı Okuyun
Old 28-12-2006, 20:37   #6
hükümsüz1621

 
Mahçup maliye sınavı öncesi ve sonrası:)1.Cİ KAR MEYDAN SAVAŞI.(1'E 5)O BİR ZAVALLI DA BENİM

şuan ayaklarımı hissedemiyorum.sınavıma girmeden önce akıllı arkadaşlarımla kar topu oynadık.onlar üst sınıftandı.onların tuzu kuru tabi.ben girdim sınava.sonra yine kar savaşı yaptık.3 erkek ve bir ben varım tabi güya takım arkadaşı olduğum seçkin bile karlara gömdü.bu devirde kimseye sırtını dayamayacaksın kardeşim,sonra bu kar savaşı da yetmedi bize...yolda yürürken bile birbirimize kar fırlatmakla meşguldük.ben en sonunda bir başka mont giymek zorunda kaldım.sonra şalımı kafama geçirdim bu afacanların hamın teyzesi oldum.bizimkiler bu manzarayı hiç kaçırırlar mı!hemen videoya aldılar.dağcılar dağa çıkarken birisi yüksekliğe dayanamıyor ve 'gözlerim karardı azer abi azer abi' deyip kendini bırakıyor karların içine...sonra birden ruhani bir varlık görünüyor bu hata dağcıya(yani serdar'a).o ruhani yaratık da ben oluyorum tabi ki,şalı yüzümü örtecek şekilde takıp simsiyah bir pardesü ile geçiyorum serdar'ın karşısına.diğerleri beni göremiyor(güya)...ben de o sırada 'kalk' diyorum serdar'a.o ise şokta...bakın görmüyor musunuz diyor millet delirme falan diyor kendine getirmeye çalışıyor.yükseğe çıktığı için hayal kuruyordur diye düşünüyorlar.sonra hepimizin bi tarafı buz kesilince bırakıyoruz video çekmeyi falan,sonra biz akıllı uslu yürüyüp gidecektik.ta ki akıllı arkadaşlarımızdan birisi kar atana kadar.yine hepimizin savunma mekanizması devreye girdi ve savaşmaya başladık(güya biz hukukçuyuz)fakültede kimse kalmadı 6 kişiden hariç.o 6 kişiyi de biz oluşturuyoruz.ben arkadaşın koluna girdim düşmesin diye.ayakkabıları kayıyordu.onu düşmesin diye kollarken bizimkisi yere yapıştı tam ben gülecektim ki o saniyede o beni çekince beraber düştük,bir bayırdan aşağıya iniyorduk doğal olarak kaydık da biz düştükten sonra o halimizi gören arkadaşlar gülmekten öldüler.biz çöp gibi yığılmıştık yere:bi de düşerken görseler daha beter gülerlerdi.sonra birbirimize telkinlerde bulunmaya başladık.'uyuma ölürsün!!'...sanırım soğuğu biraz abartmıştık.gerçi hepimiz ellerimizi hissedemez olmuştuk ama savaşmaktan da geri kalmıyorduk...bizimkiler hiç de centilmen değiller.bakma sen onların kapıyı açıp bayanlar önden dediklerine...önden kızı yollarlar da ne olacaksa bomba falan patlayacaksa kızın başına bişi gelsin de kendileri ucuz yırtsın diye,sonra ben düştükçe bunlar 'kızı gömün' naraları atmaya başladılar.ben de üzerime yüklendiklerinde ya kara gömüldüm ya da kar fırlatmaya çalıştım.hepsi birden etrafımdan çekildiğinde saçlar bembeyaz olmuştu benim..hacı teyze demeye başladılar.bre edepsiz veletler teyzeye böyle yapılır mı hiç,bayram da geliyor şeker vermemek lazım sizin gibi haylazlara...sonra yasin zaten pire gibi..atıp kaçıyor mübarek tazı gibi yakalayabilsen kar topunu geçireceksin kafasına.ama yok atom karınca gibi ordan oraya kaçıveriyor hemen.sonra ben çam ağacının dibine geçtim resim çektirelim diye.komploydu aslında resim bahane.yasin de resim için yanımıza geldiğinde geçirdim kafasına kar yığınını..intikam beklemez yasincim kusura bakma.bunlar olduğu zaman henüz fakültede birkaç insan vardı bizi görünce kaçtılar.raporlu deliyiz bizler.ardından toplu intihara kalkıştık.yasin ben seçkin dizildik.bir kar yığınına attık kendimizi...ah o an ne kadar pişman oldum Allahım.bizimkiler benim yere uzanmamı fırsat bilip kara gömdüler beni...yine olan bana oldu yani.bi şekilde kalktım ve yine savaşa devam ettim pes etmedim.sonra video filmler çektik.DAĞCI filminin dbakır versiyonunu yaptık.içine biraz SIRLAR DÜNYASI olayı kattık.gizemli yaşlı teyze falan filmde buluverdi birden kendini.sonra benim şalımı koyduk önümüze.seçkin ve can bi de ben geçtik şalın önüne.şala birkaç bozuk para koyduk(can hemen topladı paraları gerçi)ben de kar yığınından bebek yaptım kucağıma...başımızı öne eğdik.öyle de bir resim çekindik.gerçi bendeki bu süsle(tabi kar savaşından sonra tüm makyajım akmıştı ) ve o küpelerle nasıl dilenci rolü yapabildim bilmiyorum.sosyetik dilenciydim işte.sonra tek tek bir sandalyeye oturduk kar kaplamıştı sandalyeyi.bizimkiler vesikalık çektirmek istediler sandalyede.tabi montları uzun olmadığı için bir tarafları dondu ve kalktılar.tabi o vesikalık çektirenlerden biri de bendim ama akıllıydım montum uzundu.vesikalık çekinme işleminden önce de ben fakültenin penceresine çıkıp bi hatıra fotosu çektirdim tabi ki.(bu resimleri sitemde yayımlayacağım-deli olduğumuzu görüntülerden de anlayacaksınız)sonra biz minübüslere binmeye karar verdik.bi de minibüs ücreti için kavga ettik,neyse oturuk ama ecele gider gibiydik o karda ve yokuş aşağı gidiyorduk.bizimkilerin içinden etmediği dua kalmamıştır bana çaktırmamaya çalışıyorlardı,ama anlarım tabi ben.güç bela şehre vardık.yemeklerimizi yedik.sonra fotokopiciye gittik ders notlarımızı almak için.sonra çıktık dolaşarak yürüdük.bizimkiler yine kar savaşına başladılar.hepimiz birer çocuk olduk.sonra ben buz tutmuş bir kar kütlesi aldım intikam ateşiyle yanmaktaydım.ben karda koşarken çok düştüm bu haylazlar yüzünden.öcümü almalıydım.sonra tam atacaktım bayılıp ölüp başıma kalmasınlar dedim,henüz ergin değilim ama haksız fiillerimden de sorumluyum sakata gelmeyelim dedim.sonra aldım buz kütlesini yere doğru savurdum.kaydı baya bi.sonra futbol fikri çaktı beynimizde.seçkin yasin bi de ben TEKNOSA mağazasının önünde başladık maça...ben erkek gibi büyüdüğüm için baya severim maç etmeyi.ama sanırım biraz paslanmışım sahalardan uzunca bir süre uzak kaldım ondandır.sonra mağazadakiler çıkıp bizi izlemeye başladı.tabi kar kütlesi bizim tekmelerimize dayanamayıp parçalanınca futbol maçımız 90dk değil 9dk sürebildi.döndüğümüzde binbir umutla can iş bankasından para çekebilmek için bankamatiğin önündeydi.beni görmüş seni tanımıyorum ben dedi.evet biliyorum yeni tanıştık sizlerle ama ben zıpır biriyimdir napalım.sonra akşam oldu karardı hava.bizimkiler paralanı alamadılar.seçkinin 5 milyonunu vermedi banka.Can'ın 9,850 lirası vardı 150TL'si olsaydı parasını alabilecekti(çünkü banka en az 10 YTL veriyor).bizimkilerin umutları söndü,beni yurduma bıraktılar centilmen efendiler..(beni kara gömerken ne kadar centilmen olduğunuzu gördük beyler.)...sonra yurda döndüm ve şuan ayaklarımın belimden aşağıda olduklarından pek emin değilim hissetmiyorum.böyle çok güzel bir gün geçirdim.gülmekten konuşamamışımdır