güneş vurmuş perdelerim çekili,
ışıksız kalmışım dostum geceden....
anılarım duvarlarda takılı,
kalkar gibi olsam bir eğlenceden!...

doğan her gün beni nere götürür?
nefesimi niye tüketiyorum?
dört duvar içinde ne beni görür?
ne mutlanıyorum ne yetiyorum!...

karanlık bir kuyu çırpınan benim!...
tepeden tırnağa hep yanan benim,
görünmez siyaha boyanan benim...
kendimin içinde yol gidiyorum!...

akdevrim.24.06.2009.istanbul.