Alıntı: Yazan adalet için Off yine içimi halimden anlayacak meslektaşlarıma dökesim var.ha sizi sadece dert ortağı yaptım sanmayın işlerim istediğim gibi gidince mutluluğumu da paylaşacağım hatta yemek bile ısmarlarımzamanımı yine büroda okuyarak bir taraftan da gözüm dışarda her gelen geçeni yoksa bana mı geliyor diye heyecanla geçiriyorum.itiraf edeyim tecrübeli avukat komşularımın hiç durmadan çalan kapısını da çok kıskanıyorum.Sabır sabır tamam sabır da neye sabır.para kazanma isteğini geçtim teoriyle uygulama öyle farklı ki çeşitli alanlarda iş olmayınca insan kendini geliştiremiyor beni de kaygılandıran bu husus.Aradan zaman geçmesine rağmen mesleki anlamda kendimi geliştiremeyip aynı yerde sayacak olma fikri korkutuyor,sabırsızlaştırıyor beni Bir avukatın günlülüğü başlıklı yazı dizisi gibi oldu

(Hazır işiniz yoksa) Büroda beklemek yerine, hareket halinde olmayı deneyin. Yanlızlık problem doğurur, kalabalık ortamlarda bulunun. Bir partiye üye olun, toplantılarına katılın. Veyahut bir cemiyete katılın. Ama hiç bir zaman moralinizi bozmayın. Mesleğini yaparken, mesleği nedeniyle iflas eden (teknik manada iflası kastetmiyorum, yani maddi bakımdan her şeyini kaybeden) avukata rastlanmamıştır.

Bu nedenle, meslekten kaçmak çözüm değil. Üzerine üzerine gidin. Sabırlı olun, "komşuma iş geliyor da bana niye gelmiyor" diye de asla düşünmeyin.