Koca adam,nasıl da sevdayı yazdın küçük yüreğime..Bilmezdim,her günüm bir oyun her anım acımasız kahkalarla geçerdi...Oynardım kalplerle...Şimdi kalbim ellerinde...Bir göç mevsimlerini bilirdim...Ne gözyaşı ne de bir az olsun keder,Yas tutamazdım ben...Umursamazdım da biliyor musun?Kırar dökerdim ne varsa,tüm aşkları unuttur bir oyun yazar ve oynardım,Sonra da çeker giderdim...Ben seni nasıl sevdim koca adam...Şarkılar söyletirdim zorla,adıma şiirler yazdırırdım mühürlü kalemlerle...Ayaklarımla çiğnerdim eski sevgililere dair anıları,sorgulardım,tuz basardım açık yaralara..Ben seni sorgusuz,hesapsız nasıl sevebildim söylesene...Birkaç sevda sözcüğü duyardım,Aldırmadan gülerdim,Aşka inanmazdım ki...Buruşturup atardım,'seni seviyorum' yazan kağıtları..Ben kendimi bile sevmiyordum ki..Hatta sevmek nedir bilmiyordum ki..Koşardım rüzgarları ardıma alarak,Ben ilk kez rüzgara karşı koşmaya çalıştım Yürekli Adam...İlk kez savruldum,İlk kez ateşlerde yürüdüm çıplak ayaklarla...Zorlukları senle öğrendim ben...Ve geleceğim yoktu,hesapları bilmezdim,Ânı yaşardım ve zamanın kör karanlıklarına atardım..Çocukların başını sevmeyeli saçlarında gezen güneş ışıklarını yakalamaya uğraşmayalı yıllar geçmişti...Daha ben çocuğum derdim...Seninle büyüdüm sevdiğim...Yollarda adımların büyük,yetişmem belki zor..Ama koşarım inan,gözlerim yüreğim sen olursun...Ve Büyüdüm yüreğinle ey büyük sevdam...