Meslekte ilk yılım. Kdz. Ereğli adliyesinde boşanma davası açtık. Davacı kocanın vekiliyim. tebligat davalıya ulaşmış ama üç celsedir duruşmaya gelmiyor ve vekili de yok. Dördüncü celse durşmaya başlarken mübaşir seslendi: Tülay ....... iki-üç kez seslendi gelen yok. Duruşma devam ederken apar topar bir kadın nefes nefese salona girdi. Hakime hanım sordu. İsmi "Tülay". Tamam deyip davalı tarafını gösterdi. Dava dilekçemizdeki iddiaları davalı kadına kısaca özetledi. Evi terketmişsin, aylardır gelmiyomuşsun vs.. Kadın, asıl beni annemin evine bırakan o, asıl o terketti diyor. devamında ben de boşanmak istiyorum. Bişey de istemiyorum, yeter ki kutulayım" demez mi: Ben de bi sevinç, kaç seferdir gidiyoruz ve nihayet dosya bitecek gibi.
Hakiime hanım kadının cevaplarını zapta geçerken kimlik tespiti de yapalım, unutmayalım dedi. Baktı ki kadının soyadı tutmuyor. Sorduğunda eşinin de bizim müvekkil olmadığı ortaya çıktı. (ama geçimsizlik vakıaları nerdeyse birebir aynı.. Biz de bi şaşkınlık, salonda bekleyenler de bi şaşkınlık. Kadın ilk kez geldiği için gerçek davalı olup olmadığını biz de bilmiyoruz. Neyse hakime hanım durumu zapta geçip hatayı düzeltti.
Sırasını bekleyen meslektaşlardan biri gülümseyerek bana "hazır dava da karara çıkmıştı" dedi.
Hazır bitecek olan davada iki kez daha duruşmaya gitmek zorunda kaldım.