Aslı,Leyla,Şirin...Namınız ne şekilde anılırsa anılsın siz hep aynısınız..Gözü yaşlı,elleri kalbinde,umudu hep var,hayalperest,imkansızlıkla savaşmaya cüreti var,ama mağlubiyeti düşünebilecek ya da öngörebilecek kadar cesur olamıyorlar...Aşkın realitesi hayatın realitesinin başladığı yerde son bulur...Güçler çatışması,Kalbinle mantığın,hayellerinle gerçeğin meydan savaşı..Çok zor...Kaldırılabilecek bir yük olduğuna inananları takdir ederim,ben ise kenara çekilmeyi yeğlerim..Aşkı,uzaktan izlemek çok güzeldir...Yalnızlıksa dibine vurana kadar yaşanınca güzeldir...