çok güzel ifade etmişsiniz duygularınızı..oldukça insancıl bir biçimde geberiyorum habersizlikten demişsiniz..öyle ya ya aşktan ya özlemden geberir dururuz..merak ediorm bazen..hani kayhan sölylerdi bir şarkı..seni aramıyor sormuyorsam bu senden vazgeçtim demek değildir..nasıl vazgeçilir peki?neden ellerimiz ezberimizde olmasına rağmen çevirmez o sihirli numarayı..ya da küçücük bir mesaj..bazen düşünüyorum..yıllardır görüşülmez..ya da görüşülür ma herşey yabancıdır..hiç birşey zoraki bir tebessümden öteye geçmez..nedir bu zoraki tebessüm..seni gördüğüme gerçekten sevindim bu kadarı bile yeter mi..yoksa sen yoksun ama ben sen olmadan da mutluyum demenin gururunu yaşamak mı...belki de sadece ayıp olmasın diye beliriverir tebessüm..hala aklındayken, sol yanın o olmadan felçken,yılın bir günü yüreğinde beyninde her zerrende bir başına da olsa onun dünyaya gelişini kutlarken neden bir selamı çok görür ki yürek..yoksa gerçekten imkansız mı...aklımdaysa vazgeçmedim..vazgeçmediysem neden çabalamıyorum..yoksa imkansızı ben de mi kabul edip çekiliverdim en derinlere..yoksa ben de mi sezene kulak verdimm..hani oldukca emin ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün ayrılıktan kaçılmıyor diyordu ya..sanırım yıllar sonra da olsa üzülmemeyi kahrımdan yüreğim liğme liğme olsa dahi onu susturmayı öğrendim..keşke öğrenmeseydim bu kadar gençken gözlerim perdelenmez etraf sislere boğulmuş kapkaranlık olmazdı..iğne ucu kadar da olsa aydınlık gerek..