Mesajı Okuyun
Old 01-11-2008, 17:22   #3
Av.Mehmet_Ali

 
Varsayılan

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

E. 2005/16574

K. 2006/587

T. 19.1.2006

• KIDEM TAZMİNATI TALEBİ ( İşçiyi Ücretsiz İzne Ayıran İşverenin İş Akdini Haksız Feshetmiş Sayılacağı - İşçinin Altı Günlük Haklı Fesih Süresinden Sonra Akdi Feshettiğini Bildirmesinin Sonuca Etki Etmeyeceği )

• ÜCRETSİZ İZNE AYIRMA HAKKININ BULUNMAMASI ( İşçinin Rızası Dışında Ücretsiz İzne Ayrılmasının İş Akdinin İşverence Feshi Anlamına Geleceği - İşçinin Altı Günlük Haklı Fesih Süresinden Sonraki Fesih Beyanının Kıdem Tazminatı Hakkını Ortadan Kaldırmayacağı )

• İŞÇİNİN RIZASI DIŞINDA ÜCRETSİZ İZNA ÇIKARILMASI ( İş Akdinin İşverence Feshedilmiş Sayılması - İşçinin Süresinde Haklı Fesih Beyanında Bulunmamasının Kıdem Tazminatı Hakkını Ortadan Kaldırmayacağı )

4857/m.53

ÖZET : 1475 ya da fesih tarihinde yürürlükte olan 4857 sayılı İş yasasında işçinin rızası dışında ücretsiz izin uygulamasına yer verilmiş değildir. Böyle olunca işçiyi rıza dışında ücretsiz izne ayıran davalı işveren 31.12.2003 tarihinde hizmet aktini haksız olarak feshetmiştir. Bundan sonra davacının akti süresinde ya da süresi geçtikten sonra feshetmesinin kıdem tazminatı alacağına bir etkisi bulunmamaktadır. Bu nedenle kıdem tazminatı alacağının kabulü yerine reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının temyizine gelince;
Dosyadaki bilgi belgelerden; 1.4.1987 tarihinden beri aralıksız olarak çalışan davacının 1.7.2003 tarihinde dört ay süre ile ücretsiz izne ayrıldığı, 17.12.2003 de işbaşı yaptıktan sonra ikinci kez 1.1.2004 tarihinde dört ay süre ile ücretsiz izne ayrılmasının işverence kendisine bildirildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacı iş akdini ücretsiz izne ayrılmasından itibaren altı iş günü geçtikten sonra 12.1.2004 tarihinde feshettiğinden kıdem tazminatı isteğinin reddine karar verilmiştir.
1475 ya da fesih tarihinde yürürlükte olan 4857 sayılı İş yasasında işçinin rızası dışında ücretsiz izin uygulamasına yer verilmiş değildir. Böyle olunca işçiyi rıza dışında ücretsiz izne ayıran davalı işveren 31.12.2003 tarihinde hizmet aktini haksız olarak feshetmiştir. Bundan sonra davacının akti süresinde ya da süresi geçtikten sonra feshetmesinin kıdem tazminatı alacağına bir etkisi bulunmamaktadır. Bu nedenle kıdem tazminatı alacağının kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.1.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.