1.Avukat, “inanan” değil! Bilendir.
1.1.Danışman avukat, "bildiği" konuda görüş bildirir.
1.2.Vekil-avukat, “bildiği” konuda dava kabul eder.

2.Zenginlik, yalnızca “para”dan ibaret değildir; yaşamsal zenginliği sağlayabilmektir.

3.Vekil-Avukat, yaptığı işten para kazanmayı amaçlayarak maddi tatmine; davasını kazanarak da tinsel tatmine ulaşır.

4.Bir vekil-avukata her davasını “kazanma garantisi” verilse; böylece maddi, manevi tatmini sağlansa da, sonunda yine de “meslekten sıkılan” bir insan olabilir.

5.Mesleği (yaşamı da) değerli kılan; kazanmaktan öte, bilgiyi, beceriyi sınamaktır. Kazanma kavramına anlam veren kaybetme kavramıdır.

6.Vekil-avukat kaybetmeyi, ancak müvekkilin yazılı kabulü halinde, göze alabilir.