|
|
|
|
|
|
Bazı toplumsal görevlerin meslek örgütlerine tevdi edilmesi görüldüğü üzere toplumsal sorunu çözmek için yeterli gelmiyor. Meslek örgütlerinin birinci önceliği ve odak noktası kendi meslekleri ve meslektaşları olduğu zaman, asıl odaklanılması gereken "sorun" maalesef gözden kaçabiliyor.
İstanbul Barosu Yönetim Kuruluna naçizane şu konu üzerine düşünmelerini öneriyorum: Yolda kalp krizi geçirip ambulansla en yakın devlet hastahanesine götürüldüğünüzde size hangi doktorun bakmasını istersiniz:
a) Tüm mesaisini kalp hastalıkları ve kalp krizi konusuna ayırmış, bu konuda gönüllü çalışmaları olan ve hayatını toplumdaki kalp hastalıklarının toptan yok edilmesine adamış idealist bir doktor.
b) Biraz önce beyin ameliyatından çıkmış, son kalp krizi vakasını 4 sene önce görmüş, kalp hastalıkları ile ilgili son güncel bilgisini tıp fakültesinde almış ancak hastahane yönetiminin "döner sermayeden tüm doktorlar eşit pay alamıyor ve bu durum meslektaşlar arası eşitlik ilkesine aykırıdır" gerekçesiyle size elektro şok vermek üzere görevlendirdiği doktor.
İstanbul Barosu Yönetim Kurulu üyelerinin bu soruya vereceği yanıt, verdikleri bu kararın da en güzel öz eleştirisi olacaktır diye düşünüyorum.
|
|
 |
|
 |
|
Bu şu demek, hayati bir mesele olarak görülmüyor...