Sayın hukukçu meslekdaşlarıma,

Ankara x Ağır Ceza M. kendi karar verdiği dosyayı temyiz incelemesi nedeniyle Yargıtay'a yollarken "Dizi Pusulası" başlıklı bir liste ile dosyanın ekinde neler olduğunu belirten bir liste hazırlayarak, bunun örnek olan sayfasını dosya içinde gönderiyor.

Yargıtay'daki bu belge incelendiğinde içerikteki belge sayıları üzerinde el ile ve daktilo ile karalamalar yapılarak sayıların değiştirildiği, bu değişikliğin yöntemine uygun onaylanmadığı, hazırlayanın adının bile yazılmadığı görülüyor.

Burada değiştirilmiş sayıda belgelerin bile varolmadığı avukatlarca tutanağa bağlanarak C. Başsavcılık makamına suç duyurusunda bulunuluyor.

Bu arada belge örneği ile Ağır C. Mahkemesindeki asıl üzerinde karşılaştırma yapmak amacıyla, 1136 s. Avukatlık Yasası (4667 s. Yasa ile değişik) m.2/III' teki "Kanıt toplama yetkisi", CMUY. m.143/I ve Ceza mahkemeleri yazı işleri yönetmeliği çerçevesinde, mahkemede bulunması gereken asıl olandan onaylı bir örneğin savunma makamına teslimi isteniyor.

1- Mahkeme dilekçeyi alırken dilekçeyi telim almış olmasına karşın, avukattaki örneğine aslını aldığını yazmıyor.
2- Mahkeme "Dizi Pusulası" başlıklı belgenin dosya kapsamında olmadığını ve bundan bir örnek verileceğine ilişkin "usul kanunlarımızda açık bir hüküm olmadığından.." diyerek RED KARARI veriyor.
3- İtirazı inceleyen (x+1). mahkeme kararı hukuka uygun görüp onaylayarak, isteğin reddine ilişkin işlemi kesin karara bağlıyor.

Sorum şu : Acaba kararı veren makamda oturan hukukçu meslekdaşlar mı yanlış yorumluyor, yoksa hak arama ve savunma makamında görevli avukatlar mı yanlış yapıyor ?

Benim önerim, hak aramayı engelleyenlerin avukatlık (hak arama) mesleğine geçişlerinde verdikleri kararların her hukukçuyu takip edeceği bir sistem kurulmalı.