T.C. YARGITAY
12.Hukuk Dairesi
Esas: 2005/23472
Karar: 2006/239
Karar Tarihi: 24.01.2006
ÖZET: Alacaklının haciz isteme hakkı, bir yıllık süreye tabidir. Haciz isteme hakkı, ödeme emrinin tebliği tarihinden itibaren bir yıl geçmekle düşer. Bir yıllık süresi (md. 78/2) içinde haciz talebinde bulunan alacaklı, haciz talebini geri alabilir. Bu halde yeniden (bir yıllık) haciz isteme süresi işlemeye başlamaz. Alacaklı ancak, ödeme emrinin tebliğinden itibaren işlemeye başlamış olan bir yıllık sürenin (varsa) kalan kesimi içinde yeniden haciz talebinde bulunabilir.
(2004 S. K. m. 78, 106, 110, 150)
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklının haciz isteme hakkı, bir yıllık süreye tabidir. Haciz isteme hakkı, ödeme emrinin tebliği tarihinden itibaren bir yıl geçmekle düşer. (İİK. Md. 78/2. C.1) Bu durumda takip dosyası işlemden kaldırılır. (md. 78/4)
Bir yıllık süresi (md. 78/2) içinde haciz talebinde bulunan alacaklı, haciz talebini geri alabilir. Bu halde yeniden (bir yıllık) haciz isteme süresi işlemeye başlamaz. Alacaklı ancak, ödeme emrinin tebliğinden itibaren işlemeye başlamış olan bir yıllık sürenin (varsa) kalan kesimi içinde yeniden haciz talebinde bulunabilir. (Md. 78/5)
Anılan sürelerin geçirilmesi halinde alacaklının <haciz istemi hakkı> düşer. Alacaklı, yeniden haciz isteyebilmek için yenileme talebinde bulunmalı ve bu talep borçluya tebliğ edilmelidir. İlama dayalı olmayan takiplerde yenileme talebi üzerine harç alınır. (md. 78/5.)
Somut olayda borçlu Arif Artan'a örnek 49 nolu ödeme emri 20.6.1997 tarihinde tebliğ edilmiş ve yasal bir yıllık süresi içinde alacaklının talebi üzerine borçlunun menkul mallarına aynı tarihte haciz konulmuştur. Böylece alacaklının <haciz istemi hakkı> düşmemiş olup, olayda İİK. nun 78/5. maddesi gereğince borçluya yenileme emrinin <tebliği> zorunlu değildir. Alacaklının talebi üzerine verilen haciz kararı ise, süresinde satış istenmediğinden İİK. nun 106. ve 110. maddeleri gereğince düşmüştür. Bu durumda, yeniden haciz için yenileme isteğinin diğer yana tebliğine gerek yoktur.
Zira örneğin İİK. nun 150/e maddesinde 78/2. maddeye atıf yapıldığı halde görülmekte olan olayda uygulanan İİK. nun 106. ve 110. maddelerinde 78/2. maddeye atıf yoktur. O halde, Mahkemece şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü isabetsizdir.
Sonuç: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK. nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24.01.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.(¤¤)
Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları
**************************************