evet insanlarının yaşama hakkı kutsaldır ve kanunlarca korunmaktadır evimizi arabamızı okulumuzu seçmek de en tabi hakkımızdır fakat hayatımız üzerinde tasarruf edebileceğimiz bi nesne değildir. kaldı ki ötenazide temel kriter acıyı dindirmektir peki bu acının ölçüsünü kim belirleyecek. hepimiz bir yerimiz ağrıdığında en şiddetli acıyı kendimizin çektiğine inanmaz mıyız? peki neden o an intihar etmeyiz? çünkü geçeceğine olan inancımız kuvvetlidir. ve şu an dünya hızla gelişiyor imkansız diyebileceğimiz şeyler gerçekleşiyor artık tıp dünyasında 1 yıllık bir zaman diliminde dahi mükemmel gelişmeler oluyor öyleyse iyileşme adına her an umudumuzun olması gerekmez mi? kaldı ki yazılarda hemen herkes bireysel düşünmüş ben özgürsem istiyorsam yapmalıyım... fakat ötenazi kanunlaştırılır yasal hale gelirse bundan en çok kimsesizler fakir fukara etkilenecektir türkiyede hala okuma yazma bilmeyen insanlarımız var fırsatçı bir insanın okuma yazmaya bilmeyen birine imza attırması hiç zor olmayacaktır. belki çok uç düşünüyorum ben de ölümümü seçmek isterim fakat bu bireysel bir kanun olmayacaktır ve çok büyük karmaşıklıklara neden olabilir.