Alıntı: Doktora gidip de muayene olma örneğini vermişsiniz. Bence yanlış bir benzetme ve hiçbir anlam ifade etmiyor. Psikolojik bir rahatsızlık da sonuçta bir rahatsızlıktır ve tedavisi mümkündür. Ben böyle bir durumda aldığım hizmet için müteşekkir kalırım.

Bu örneğin yeterli olduğunu düşünürüz. Ancak sizi rahatlatabilir düşüncesiyle örneği şu şekild edeğiştirelim: Doktor, sizin psikolojik bir sorununuz dahi olmadığını, yani turp gibi olduğunuzu tüm tahlillerden sonra söyleseydi; siz: "Hayır, ben para vermem, ben turp gibiymişim!" diyebilir miydiniz?

Elbetteki hayır!

Olayın özü itibariyle haklı olduğunuz bir nokta var ki o da şu: Türk Hukuk sisteminde, avukat ile müvekkil arasında akdedilen vekalet ücretinin tam karşılığının davayı kaybedene yüklenmesi HUMK:421,422 vd. hükümleri ile hakime yetki olarak tanınmış olsa bile, bu yetkinin uygulamada kullanıldığına ben şahit olmadım!

İstisnasız tüm dilekçelerimde 15 yıldır talep etmeme rağmen bu talebim hiç bir davada kabul görmedi... Oysa yasa hükmü açık... karşı taraf açıkça dava hakkını kötüye kullanmış ve müvekkilimi lüzumsuz yere hem maddi hem de manevi zorluğa sürüklemişti... BUna rağmen hep asgari ücrete hükmedildi...

Bir de olayın diğer boyutu var, mahkemenin hükmettiği ve karşı tarafa yüklediği asgari vekalet ücreti avukata aittir...

Böyle bir durumda hakimin gerçekleşen tam ücrete hükmetmesi halinde, avukatın asgari ücreti talep hakkı sorununun nasıl çözüleceği de meçhuldür...

Kısaca; mantık olarak tamamen haklısınız!