T.C.
YARGITAY
13. HUKUK DAİRESİ
E. 1995/1323
K. 1995/1992
T. 1.3.1995
• ÇEVRE TEMİZLİK VERGİSİ ( İşyerlerinden Alınan Atık Su Bedeli-Menfi Tespit Davası )
• MENFİ TESPİT DAVASI ( Atık Su Bedeli İçin Borçlu Olunmadığının Tespiti-Belediyenin Hizmet Sunmadığı İddiası )
• ATIK SU BEDELİ ( İşyeri-Belediye Meclisinin Yasaya Uygun Olarak Aldığı Karara Göre Tahakkuk Eden Bedelin Ödenmesi Gereği )
2464/m.44
ÖZET : Belediye Meclisi yasaya uygun olarak almış olduğu karar ile atık su bedelini kullanılan suyun yarısı olarak tesbit etmiş ve bu karar doğrultusunda atıksu bedeli talep etmiştir. Davalının talebi yasalardan kaynaklanmaktadır. Her kuruluş işyeri kullandığı su miktarı kadar atık su üretir. Mevzuata uygun şekilde düzenlenen idari işlemin başka deyişle tarifenin iptali sağlanmadığına göre davacılar tarifeye aykırı ücret alındığını iddia etmediklerine göre tahakkuk eden ücreti ödemek durumundadırlar.

DAVA : Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR : Davacı Şirketler, davalı Belediyenin hiç bir hizmeti olmamasına rağmen keyfi olarak atık su bedeli tahakkuk ettirdiğini ileri sürerek davacı Aksa Akrilik Kimya Sanayi A.Ş.nin 59.300.000 Tl, Ak-Al Tekstil Sanayi A.Ş.nin 36.200.000 Tl, Akkim Kimya Sanayi A.Ş.nin 390.000 TL. borcu olmadığının tesbitini istemişlerdir.

Davalı Belediye davacılardan 24.7.1993 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanan 3914 sayılı Belediye Gelirleri Kanununda değişiklik yapılması hakkındaki kanun gereği ve bu kanuna uygun olarak 8.1.1994 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanan Belediye Gelirleri Kanunu genel tebliğinin 9. maddesi gereğince atıksu bedeli talep edildiğini tamamen yasal olduğunu bu kanun ve tebliğ gereğince Yalova Belediye Meclisinin de bu hususta karar aldığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece davalı idare tarafından davacı fabrikalara herhangi bir kanalizasyon şebekesi ve fosseptik çukur açmadığı dolayısıyla bu hizmetin götürülmediği bunun karşılığında atıksu bedelinin talep edilemeyeceği bir hizmet yapılırsa ancak bunun karşılığının talep edilebileceği olayda ise bu duruma rastlanmadığı gerekçesiyle davacıların menfi tesbit taleplerinin kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

l- Davacılardan, Akkim Kimya Sanayii A.Ş.nin bu davadaki talebi, 390.000 TL atık su bedelinden dolayı davalıya borçlu olmadığının tesbitine ilişkindir. Davacıların her birinin atık su borcu tahakkuk ettirilen iş yerlerinin ayrı ayrı bulunmasına, müteselsil olarak birlikte borçlu oldukları da ileri sürülmediğine göre her bir davacının davası müstakil dava niteliğindedir.

Davacı Akkim Kimya Sanayii A.Ş.nin bu davadaki isteminin kabulüne dair mahkeme kararı H.U.M.K.nun 427/2 maddesi hükmü uyarınca kesindir. Bu nedenle miktar yönünden kesin olan karara karşı vaki davalının temyiz dilekçesinin reddi gerekir.

2- Davalının diğer davacılara karşı vaki temyiz isteminin incelenmesinde;

Davalı Belediye atıksu bedeli parasını Belediye Gelirleri Kanununun 44. maddesine eklenen 3914 sayılı yasaya ve bu yasaya uygun olarak çıkartılan Belediye Gelirleri Kanunu Genel Tebliğinin 9. maddesi gereği talep etmiştir. Belediye Meclisi bu yasaya uygun olarak almış olduğu 12.1.1994 tarihli kararı ile de atık su bedelini kullanılan suyun yarısı olarak tesbit etmiş ve bu karar doğrultusunda atıksu bedeli talep etmiştir. Davalının talebi yasalardan kaynaklanmaktadır. Her kuruluş işyeri kullandığı su miktarı kadar atıksu üretir. Mevzuata uygun şekilde düzenlenen idari işlemin başka deyişle tarifenin iptali sağlanmadığına göre davacılar tarifeye aykırı ücret alındığını iddia etmediklerine göre tahakkuk eden ücreti ödemek durumundadırlar. Mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hizmet verilmediğinden bahisle davanın reddi usule ve yasaya aykırıdır. Karar bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ : 1. nolu bette açıklanan nedenlerle davalının davacı Akkim Kimya Sanayii A.Ş. hakkındaki temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 1.3.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.