Ben soruya yanıt ararken eldeki içtihat programına baktım. Benzer konuda Yargıtay kararı bulamadım. Bulduklarım,vasi eğer dava açacaksa vesayet makamından izin alması gerektiği doğrultusundaydı. Soruda dava açılmaksızın, borcunu ödemek isteyen iyiniyetli bir işverenden söz edilmekteydi.

Konuyla ilgili yasa maddelerine baktım...Somut olayla ilgili en net bilgiler Sayın Konyalı'nın aktardığı hükümlerdi. Kanunkoyucu bu hususu atlamış olabilir miydi?

Sonra işveren açısından olaya bakmaya çalıştım. İşveren borcunu ödemeye çalışıyordu ve karşısında devletin mahkemesinin kılı kırk yararak atadığı bir vasi vardı...Elinde mahkeme kararı; karşısında duruyordu...Ona güvenmemek bir anlamda devletin mahkemesine güvenmemekti...Dolayısıyla borcu vasiye öderse kendisine ne gibi bir kusur atfedilebilirdi ki...Onun yerine kendisi mi vesayet mahkemesine başvuracaktı....Vasinin izin almasını beklese zaman geçecek bu arada borcun bir kısmı en yüksek banka mevduat faiziyle ödenecekti. Oldum olası en yüksek mevduat faizini sevmemişti zaten...Üstelik gösterilecek bankaya yatırmaya kalksa, bir de havale parası ödeyecekti...Aklı almıyordu. Neden havale parası kendisine yüklensin? Ama bankaların kendisini dinlemeyeceğini biliyordu.

Bütün riskleri göze alıp, vasiye ödeme yaptı...Öyle ya, devletin atadığı kişiydi...O zaten bankalardan çok devletten korkardı. Hem vasi-vesayet altına alınan-vesayet makamı, üçgeninde kendisine yer yoktu. Tüm bunlar onların iç işiydi. Vasi görev ve sorumluluklarını yerine getirmezse cezai ve hukuki yaptırımı vardı. Vesayet makamı da denetim makamıydı; gerekirse vasinin çanına ot tıkardı...

Bir sigara yaktı...Uzaklara baktı...Bir işçisinin hakkını tamı tamına ve en erken ödeyen bütün işverenler gibi huzura ermişti.Gözlerinden aşağıya süzülen damlaları sildi...Anlayamamıştı. Ağlıyor muydu? Yoksa yağan yağmurun damlacıkları mıydı? "Neyse ne canım" dedi ve tam olarak gösterdiği SSK ve Vergilerini ödemek için Hummer cipine bindi ve ön koltukta oturan sevgilisine göz kırptı...