Bu meselede herkes farkında ki, mesele yetkilerin azlığı- çokluğu, işlevselliği- faydasızlığı, gerekliliği- gereksizliği değil. yetkilerde kanun koyucu tarafından sürekli oynama yapılsa dahi, aslında uygulamada hep aynı polis profili var. polisin yetkisi, bildiğinden ve alıştığından öte gidemiyor.
yetki verilmesine karşı çıkan ve yetki verilmesini savunan iki farklı görüş var. yetkilerin neler olduğu hiçbir zaman çok fazla ilgi çeken yön olmayacaktır.

tüm bunların asıl nedeni şu: KONTROLSÜZ GÜÇ, GÜÇ DEĞİLDİR!
mesele yetkilerde artış yapmak değil, kolluk kuvvetlerinin niteliklerinde artışa gitmek, vasıfları yüksek tutmak. tartışma asıl bu noktadan kaynaklanıyor. yetkilerin işe yaramayacağını bu yüzden artırımın faydasız olacağını düşünen taraf bunu düşünüyor. "üniversiteyi kazanamadım, işim yok, 6 ayda polis olayım da hayatımı kurtarayım" diye girilen bir meslek oldu polislik vaktinde.hepimizin bu tür tanıdıkları oldu polis olan. bu ister istemez, polisin kendisinin de şikayetçi olduğu şekilde kaliteyi düşürdü meslekte. halbuki niteliği gereği, bence üniversite eğitimi düzeyinde bir eğitime tabi tutulmalıydı polisler.
kanun koyucu yetkilerden önce sanırım konunun temeli olan bu noktada düzenlemeye gitmeli. sonra zaten yetki verilmiş, verilmemiş meselesi tartışılmaz. "bu yetkileri verelim mi gerekli mi, yoksa bu yetkilere gerek yok mu" meselesi ancak o zaman Türkiye' de tartışılabilir.