öncelikle bu umutsuz bakışını yadırgamadığımı söylemeliyim..ancak şuda varki olumsuz şeyler olduğu kadar olumlu olanlarıda var.Bende 3.sınıf öğrencisiyken bir avukatın yanında çalışmaya başladım.Henüz sadece bir öğrenciyken birlikte çalıştığım avukattan saygı ve değer gördüm,hatta okadarki diğer avukatlarla 'birlikte çalıştığım arkadaşım' diye tanıştırıldım,asla ayak işi diye tabir edilen işler yapmadım(ki ben yapmak istesem bile buna müsade etmezdi,senin vasfın burada avukatlığı öğrenmek bu işler için bir sekreterimiz var diyerek)Ve ben 5ayın sonunda o bürodan bir çok şeyi öğrenmiş ve bu işe daha umutla bakmaya başlamış olarak ayrıldım.Yani diyeceğim şu ki her meslekte olduğu gibi bizim mesleğimizdede insana değer veren,aynı eğitimi aldığımızın farkında olan ve olmayan insanlar var,o yüzden karamsarlık yapmak yersiz.Belkide benim şansımdı bilemiyorum ama önemli olan umutsuz olmamak diye düşünüyorum..