Mesajı Okuyun
Old 10-05-2006, 16:46   #9
Av. Bülent Sabri Akpunar

 
Varsayılan

Aşağıdaki karar 30 yıldır bu ülkede hiçbir şeyin değişmediğini açıkça göstermektedir.Ben böyle bir kararın varlığına inanmak istemiyorum.
Alıntı:


T.C. YARGITAY
2.Hukuk Dairesi
E:76/1414
K:76/1767
T:01.03.1976
• BOŞANMA-93

Özet :Tecavüze uğrayarak ırzına geçilen kadının bu olayda bir kusuru olmasa dahi olay tek başına koca için boşanma sebebi olur.
Ali Kaya ile Meryem Kaya arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
( 743 s. MK. m. 134 )
Davalının zorla ırzına geçildiği hususunda uyuşmazlık yoktur. Mahkemece kusur esasından hareket edilerek dava reddedilmiştir. Oysa Medeni Kanunun 134. maddesinde tamemen kusura dayalı bir boşanma sebebi öngörülmemiş, aile birliğinin sarsıntıya uğraması elverişsiz hale gelmesi veya eşlerden biri için ortak hayatın çekilmez derecede ağırlaşması da boşanma sebebi olarak kabul edilmiştir. Onun için bazan eşlerde hiç kusur yokken bile yuva temelli bir sarsıntıya uğramış olabilir. Bu takdirde boşanma kararı verilmesine engel yoktur. Kusurun ağırlığı karşılıklı kusur söz konusu olan hallerde dava hakkı yönünden önem taşır.
Kadının ırzına geçilmiş olması koca açısından ortak hayatı çekimez hale getiren bir olaydır. Türk toplumu, karısı böyle bir duruma düşer kocadan onu şefkatle bağrına basmayı beklemez. Aksine kocanın bunu hoş görü ile karşılaması toplum içindeki değerinin yitirilmesine yol açar. Bu yargı giderek onu herkesin gözünden düşürür. Öte yandan eşinin isteği dışında da olsa başka birisi tarafından ırzına geçilmesi hali koca istemeyerek de olsa eşine karşı tiksinti ve benzeri duyguların doğumuna yol açar. Bu şartlar altında kocayı hayatı devam ettirmeye zorlamak haksızlık olur. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu benzeri bir olayda bu görüşü benimsemiştir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 15.12.1971 gün 2/26-746 sayılı kararı) Kaldıki davalı Meryem bile 7.11.1975 günlü oturumda bu olaya değinmeden ruhi anlaşmazlık sebebiyle boşanmaya karar verilmesini kendisi de istemiş sonraki oturumlara gelmemiş ve savunma delili göstermemiştir.
Öyle ise boşanmaya karar verilmesi gerekirken davanın reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ :Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, 1.3.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Esat Şener H.Z.Ekmekcioğlu Mustafa Aksoy Zeki Evirgen İ.Yanıkömeroğlu