Avukatlık hem manevi hem de maddi yüktür bence.Başladığım yıllar tam bir kabustu.Neden bu kadar sorunun ortasında kaldığımı ve neden taşıyabiliceğimin üstünde bir stresle yaşamak zorunda olduğumu anlayamamıştım.4 yıl sonra bıraktım.Tekrar döndüm bu stres denizine.Neden?Başka yapabileceğim bir iş yoktu;herhangi parlak bir yeteneğim de yoktu.O günden bugüne birkaç çözüm buldum kendimce;1-Başlarken aşık olduğum avukatlıkla evli olduğum gerçeğini kabul ettim 2-Onu, nefes almamı sağlayacak ,sadece bir avukat değil önce insan olduğumu sürekli hatırlatacak ,başka alanlarla aldattım ve aldatıyorum.3-Çok fazla anlam yüklememeyi öğrendim kendisine 4-Meslekle ve ona ait bütün parçalarla (müvekkil vs.)özdeşleşmemeyi öğrendim(bu süreç hala devam ediyor)5-Az veya çok başka bir işten para kazanamayağımı netleştirdim.Güzel bir yol tutturdum derken doktor kansersin dedi;Tek kızdığım ve kinlendiğim şey yine avukatlık oldu.Şimdi ondan boşandım; fakat yine de beraber yaşıyorum