Affedin beni çiçekler
Korkutuyor beni şehrin kara ruhu
Gecenin gözyaşı avutsun sizi
Ben artık gitmeliyim

Bilirim kirli yürekler ortasında
Yüreğiniz kan ağlıyor
Üzülmeyesiniz diye
Akşam rüzgârı sarhoş ederken sizi
Gitmeliyim
Uzaklar beni çağırıyor

Bakmayın öyle sessiz durduğuma
Konuşsam ağlayacağım
Sormayın nereye gittiğimi
Bir gün çirkinlikler hüküm giyerse
Uzaklardan sizlere koşacağım

Durdu GÜNEŞ