Sevgili Armağan bey,
Her renkte görmek istediğimiz ya da bize hissettirmesini istedğimiz şeyler var.Gökyüzünün karanlığında hüsrana kapılmayan yüreğim bazen o ışıltısının görkemiyle kamaştıran yıldızların beyazlığında da belki sevinç pırıltılarını yaşayamayabiliyorum...Şiir işte o içimizden nasıl koparıp beyaz sayfalara aktardığımız sanatı da açıklayamıyoruz bazen..Soruyorum bazen gerçekten gökyüzü neden mavi güneş neden sarı göklerim bu kadar parlakken yüreğim bu sonbaharda neden bu kadar karanlık...
Hayatın içindeki düğümleri çözmek gibi bir eğilime girdiğimizde ya da bir an için kendimizi düşler alemine attığımızda kafamızdaki sorularında fazlalaştığını görüyoruz armağan bey..
Siz böyle güzel yanıtlar verirseniz ben de sizin kadar güzel yanıtlar vermeye çalışacağım..


Ben gözlerinde gördüm güzel sevinçleri güzel hayalleri...
Ben düşüncelerimde büyüttüm senin küçülttüğün kendini..
Ben maziye terkettim beni yaslara gömüp gidenleri...
Ben sende buldum dosttların en kralı olan yarenleri..

Armağan abi bu kıtayı da sana armağan ediyorummmmm..Umarım beğenirsin...