*boşanma davalarında yetki; eşlerden birinin yerleşim yeri veya davadan önce son altı aydan bri oturdukları yerdir (medeni kanun 168). Yargıtay kadının baba evine dönmesi durumunda; mahkemeye ikametgah belgesi de sunsa bunu yerleşme yeri olarak görmemekteydi. fakat numarasını hatırlayamadığım son kararda yargıtay kadının döndüğü baba evinini bulunduğu yerde dava açabileceğini söylemekte yerleşim yeri unsurunu aramamaktadır.

* takılar konusunda da medeni Kanunun 1. maddesi gereği Hakim Kanunda hüküm bulunmayan hallerde örf ve adet gereğince karar verme yetkisıne sahiptir. Taraflar zilyetlik karinesinin aksine her türlü delil ile ıspatlıyabileceklerine göre burada örf ve adetin tesbiti önem taşımaktadır. Tarafların oturdukları bölgede, düğünde kim tarafından hediye edilmiş olursa olsun, takılan ziynet eşyasının geline ait olduğunu kabule elverişli istisnasız herkes tarafından uyulan, istikrar kazanmış örf ve adet varsa, kadını hukuki hamil kabul etmek gerekir.
* davanın konusunu da evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına dayandırabiliriz diye düşünüyorum.